- «Παρελθόν» στις μεγάλες αποδόσεις των μαθηματικών αποθεμάτων δίνουν πλέον τα μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια των ευρωπαϊκών ομολόγων. Και βεβαίως ούτε κουβέντα για ‘εγγυημένες’ αποδόσεις της τάξης του 3,35% που μόνο συγκυριακά και λόγω ειδικών διεθνών εξελίξεων μπορούν να πετύχουν οι ασφαλιστικές. Πλέον τα συνταξιοδοτικά προϊόντα (ατομικά ή ομαδικά) έχουν αποδόσεις maximum 1,8% ή 2% εξαιτίας των χαμηλών επιτοκίων των γερμανικών και ολλανδικών ομολόγων ενώ καλύτερες αποδόσεις έχουν όσοι έχουν επενδύσει στα αμερικανικά ομόλογα εξαιτίας και των επιτοκίων της τάξης του 2% περίπου αλλά και της ανατίμησης του αμερικανικού δολαρίου έναντι του Ευρώ.
- Σε ότι αφορά τα ελληνικά ομόλογα , θα αποτελέσουν εξαιρετικές ευκαιρίες για υψηλές αποδόσεις από την στιγμή που περάσει άμεσα η θετική Αξιολόγηση της χώρας. Αποδόσεις κοντά στο 10% και με σχετικά μειωμένο ρίσκο (μετά την Αξιολόγηση) θα είναι ‘σωσίβια’ για τις περισσότερες ευρωπαϊκές ασφαλιστικές. Ωστόσο σε ότι αφορά τα ελληνικά ομόλογα ελλοχεύει ο κίνδυνος του country risk όπως τον μετρούν τα Solvency II. Πλέον τα ελληνικά ομόλογα στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών και ξένων ασφαλιστικών αξιολογούνται στο 70% της πραγματικής τους αξίας γεγονός που εάν δεν υπάρχει αντιστάθμισμα σε άλλα ομόλογα υψηλής αξίας , θα δημιουργήσει πρόβλημα για υπερκάλυψη από νέα κεφάλαια.
- Δυσκολίες και στη συνέχιση των ομαδικών ασφαλιστηρίων επιχειρήσεων. Η ύφεση και η υπερφορολόγηση οδηγούν πολλές επιχειρήσεις στην μείωση παροχών ή και στην κατάργηση των ασφαλιστηρίων. Γενικότερα ο κλάδος με τα ομαδικά συνταξιοδοτικά ασφαλιστήρια καταγράφει στους 2 πρώτους μήνες υποχώρηση της τάξης του 20% περίπου σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς. Μάλιστα οι εργαζόμενοι στις εταιρείες έχουν χωριστεί σε δύο πλευρές. Η πρώτη είναι αυτή που χρειάζονται τα λεφτά από το σπάσιμο των συμβολαίων και η δεύτερη είναι αυτή που βλέποντας τα αδιέξοδα στην κοινωνική ασφάλιση και το τέλος του «Εφάπαξ» θεωρούν τις ομαδικές ασφαλίσεις ως καλές συμπληρωματικές καλύψεις. Και οι δύο έχουν δίκιο.