[starbox]
Με την «βούλα» πλέον και χωρίς να χωρά καμία αμφιβολία η υπόθεση των ΑΣΠΙΣ και COMMERCIAL δεν λύθηκε από τους κυβερνητικά αρμοδίους. Οι υποσχέσεις, οι συζητήσεις, οι πάλαι ποτέ μεγαλοστομίες εξανεμίστηκαν. Αυτοί που έταξαν δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους. Και οι άνθρωποι που ηγούνται των ΖΗΜΙΩΘΕΝΤΩΝ και ήταν αυτοί που εκπροσώπησαν τους χιλιάδες ασφαλισμένους -θύματα – σε εκείνες τις συναντήσεις που οι υποσχέσεις επίλυσης δίνονταν αφειδώς, σήμερα είναι απογοητευμένοι. Κατανόησαν ότι τίποτε δεν αποδείχτηκε αληθινό.
Τι να φταίει άραγε; Δεν υπήρχε πρόθεση, δεν ασχολήθηκαν κάποιοι επιμελώς, δεν θέλουν να δοθεί λύση, είναι αδύνατο να δοθεί λύση; Ποιο από αυτά τα υποθετικά ερωτήματα μπορεί να απαντηθεί; Και ποιος μπορεί να τα απαντήσει. Η υπόθεση ανάγεται στα όρια του φανταστικού και δεν ωφελεί.
Σήμερα μια ανάσα πριν από τις εκλογές, άνθρωποι πέριξ της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκαν με εκπροσώπους των ΖΗΜΙΩΘΕΝΤΩΝ. Συζήτησαν και εκδόθηκε και ανακοίνωση (φιλοξενείται στην ιστοσελίδα του κόμματος). Και σε αυτόν τον πολιτικό χώρο λοιπόν έγινε γνωστό επισήμως και το πρόβλημα και η μη λύση του μέχρι σήμερα. Οι πληγέντες της ΑΣΠΙΣ που επικοινώνησαν με το IW θεωρούν ότι έγινε ένα σωστό βήμα που ενδεχομένως θα αποτελέσει και μια νέα αρχή. Μπορεί υποσχέσεις –και σωστά- να μη δίνονται στην παρούσα χρονική στιγμή.
Ωστόσο το μείζον είναι πώς η χαμένη ελπίδα ξαναζωντανεύει. Και φυσικά όλοι στην αγορά –την ασφαλιστική- γνωρίζουν ότι η μεγάλη πληγή των ΑΣΠΙΣ και COMMERCIAL πρέπει να κλείσει. Ασχέτως αν αυτό δεν έγινε μέχρι σήμερα, δε μπορεί να θεωρηθεί ως χαμένη υπόθεση από κανέναν και κυρίως από τους παθόντες. Το ζητούμενο είναι να δοθεί λύση και να εξεταστεί σε βάθος εκ νέου το ζήτημα. Δεν έχει σημασία η μέχρι σήμερα αδυναμία, ανεπάρκεια, αδιαφορία, ή ότι άλλο μπορεί να οδήγησε στην μη απόδοση λύσης. Εμείς κρατάμε ότι απλώς οι άνθρωποι αυτοί, οι όμηροι ενός, παράδοξου συστήματος δεν δικαιώθηκαν. Οφείλει όμως κάποια εξουσία να τους δικαιώσει τόσο για λόγους αξιοπιστίας της ασφαλιστικής αγοράς όσο και για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης. Ας μην κλείσει το θέμα και ας δοθεί έστω και καθυστερημένα κάποια λύση…