Μονόδρομος είναι» λένε οι ασφαλιστές –επαυξάνει η κυβέρνηση–, αλλά πάντα κάπου ανακαλύπτουν τα κρυμμένα μονοπάτια διαφυγής. Τα ακολουθούν, βγαίνουν σε διαφορετικές, διασταυρώσεις, κάπου χάνονται αλλά το οικονομικό και πολιτικό συμφέρον τους ενώνει.
Τι σημαίνει αυτό, το καταλβαίνουμε όλοι εδώ. Γιατί γίνεται επίσης το καταλαβαίνουμε. Οι πολίτες είναι αυτοί που δεν καταλβαίνουν και χάνουν τον ορίζοντα τους. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν δίνεις συνέχεια σε κάποιους υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις χωρίς να πράττεις τότε πιάνεις τα αντίθετα αποτέλεσματα, ή η στήλη έχει άδικο; Οποιος δεν πείθεται μπορεί να δει δείκτες ικανοποίησης, δείκτες εμπιστοσύνης, από το παρελθόν.
Προτάσεις και λόγια που χαροποιούν τους δείκτες και νομιμοποιούν τους πομπούς. ΣΔΙΤ, πυλώνες, τώρα πάει να ξαναρχίσει η ιστορία με τον δεύτερο και τρίτο πυλώνα. Κάθε λιμάνι, και καϋμός θα μπορούσαμε να πούμε, πολύ εύκολα.
Οταν κολλήσει η βελόνα, γρατζουνάει και ότι λέγεται δεν ακούγεται, χάνεται και φτάνει να γίνεται ηχορύπανση. Γιατί ορισμένοι δεν θέλουν να το καταλάβουν; Βλέπουν μόνο αυτά που θέλουν να δουν, έχουν υψώσει τέτοια εμπόδια που δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτοακυρώνονται;
Για να δούμε και από την άλλη τι προτάσεις έχουν υποβάλλει οι ασφαλιστές που να είναι ρεαλιστικές, να έχουν πιάσει τον παλμό της αγοράς, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών;
Υδρα δεν θα γίνει για να ακούσουμε τα ίδια από τα κυβερνητικά επιτελεία. Θα προτιμούσαμε όμως αντί να ακούσουμε σχέδια και διαβεβαιώσεις να δούμε νομοσχέδια, απλά, λυτά, όχι πολυσέλλιδα και χωρίς παραθυράκια.