Νέο τοπίο στον κλάδο ασφάλισης αυτοκινήτων

του Παναγιώτη Μαρκόπουλου, Διευθυντή εκδόσεων κλάδου αυτοκινήτων, Ευρωπαϊκή Πίστη

Ο κλάδος της ασφάλισης αυτοκινήτων είναι παραδοσιακά ο κλάδος με τις εντονότερες αντιθέσεις. Όλοι επιθυμούν να τον αποφύγουν, λόγω του αρνητικού αποτελέσματος, αλλά και να τον αναπτύξουν, ακολουθώντας πολλές φορές δυσνόητες πολιτικές. 

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, όμως, το τοπίο έχει αλλάξει. Σε αυτό συνετέλεσαν, ή και συντελούν, ορισμένοι παράγοντες, που επιτρέπουν στις εταιρείες να επαναπροσδιορίζουν προς το θετικό τη στάση τους απέναντι σε αυτόν. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά:
• Τη μείωση έως εξάλειψη φαινομένων ακραίου έως αθέμιτου ανταγωνισμού, με την παροχή πτωχευτικών ασφαλίστρων (ανάκληση αδειών).

• Την αύξηση των ασφαλίστρων, λόγω της αύξησης των κεφαλαίων των υποχρεωτικών από το Νόμο καλύψεων Αστικής Ευθύνης.

• Τη διατήρηση περιβάλλοντος υγιούς ανταγωνισμού, λόγω της έντονης παρουσίας της Εποπτικής Αρχής, αλλά και των κεφαλαιακών απαιτήσεων, που προβλέπει η εφαρμογή της Solvency II.

• την έντονη περίοδο οικονομικής ύφεσης που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Στατιστικά έχει αποδειχτεί ότι σε περιόδους κρίσης ο κλάδος ασφάλισης αυτοκινήτων πρωτοστατεί στην ανάπτυξη των ασφαλιστικών εργασιών.

• Την αντίληψη που επικρατεί πλέον στις εταιρείες ότι η παραγωγή πρέπει να συνοδεύεται από την ποιότητα του χαρτοφυλακίου και συνεπώς την κερδοφορία. Όχι παραγωγή για την παραγωγή.

• Το συμμάζεμα των χρεωστικών υπολοίπων και των ακραίων πιστώσεων καταβολής ασφαλίστρων από τα δίκτυα πρόσκτησης εργασιών. Παράλληλα, με την εξυγίανση των εταιρειών επιτυγχάνεται και η εξυγίανση των δικτύων, έτσι ώστε οι εταιρείες να μπορούν άμεσα να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν έναντι των ασφαλισμένων τους. Όλοι πρέπει να κατανοήσουν ότι τα ασφάλιστρα δεν ανήκουν σε κανέναν άλλο παρά μόνο στους ασφαλισμένους. Οι εταιρείες απλά τα διαχειρίζονται, ούτως ώστε, όταν προκύψει ανάγκη, ο ασφαλισμένος να καλυφθεί και να αποζημιωθεί σωστά και στην ώρα του.

Οι εταιρείες, σήμερα, αφενός μεν προσπαθούν να βελτιώσουν την ποιότητα των υπηρεσιών τους σε τομείς που έχουν δείξει ότι μπορούν να υπηρετήσουν σωστά το θεσμό της ασφάλισης (Φιλικός Διακανονισμός, Φροντίδα Ατυχήματος, Συμβεβλημένα Συνεργεία), αφετέρου δε να προσαρμόσουν όσο ταχύτερα μπορούν το διοικητικό τους μοντέλο και τις διαδικασίες τους σύμφωνα με τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις που προωθεί η Εποπτική Αρχή (διαδικασία αποζημίωσης) και επιβάλλει η εναρμόνιση με το Κοινοτικό Δίκαιο.

Κανάλια πώλησης – πρόσκτησης εργασιών

Το τελευταίο εξάμηνο γίνεται έντονη συζήτηση γύρω από την ανάπτυξη νέων καναλιών πρόσκτησης ασφαλιστικών εργασιών (direct πωλήσεις), την απαξίωση των δικτύων πωλήσεων, καθώς και την προσπάθεια, από μέρους των εταιρειώνμ να αντικαταστήσουν τον ανθρώπινο παράγοντα με ψυχρούς μηχανισμούς επικοινωνίας. 

Αυτή η συζήτηση δε θα πρέπει να μας αποπροσανατολίσει και να δημιουργήσει μια στείρα αντιπαράθεση ιδεών, καθώς και έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων μερών. Εξάλλου, δε θα πρέπει να αγνοούμε ότι ασφαλιστικά προϊόντα, όπως αυτά της υγείας, της περιουσίας, της γενικής αστικής ευθύνης κ.λπ., δεν μπορούν να προωθηθούν χωρίς την προσωπική επαφή και διαμεσολάβηση. 

Επίσης, δε θα πρέπει να παραβλέψουμε την αλματώδη ανάπτυξη που παρουσιάζει το διαδίκτυο και οι εφαρμογές που παρέχονται μέσα από αυτό, με σκοπό να βελτιώσουν και να οργανώσουν ταχύτερα τις καθημερινές μας ανάγκες, άρα και την ανάγκη μας για αγορά ασφαλιστικών προϊόντων. 

Η ασφαλιστική βιομηχανία στηρίζεται και επενδύει στον ανθρώπινο παράγοντα, στην επαφή μεταξύ ασφαλιστή και ασφαλισμένου. Η σχέση αυτή ισχυροποιείται την ώρα της ζημιάς και πολύ περισσότερο την ώρα της αποζημίωσης. Εάν αυτή η σχέση δεν ήταν τόσο ισχυρή, εδώ και χρόνια η απευθείας πώληση ασφαλιστικών προϊόντων και υπηρεσιών θα είχε αλώσει την ασφαλιστική βιομηχανία παγκοσμίως και θα είχε αντικαταστήσει τα δίκτυα πωλήσεων. Κάτι που αναπόφευκτα θα το βιώναμε και στη χώρα μας. Κάτι τέτοιο όμως, μέχρι σήμερα, δεν έχει συμβεί πουθενά, καθώς το ποσοστό διείσδυσης των direct πωλήσεων δεν ξεπερνά το 20%. 

Αυτό που όλοι θα πρέπει να καταλάβουμε, όμως, και να συνεργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση, είναι ότι η σωστή και με ίσους ή συμφωνημένους όρους ανάπτυξη νέων καναλιών πώλησης ασφαλιστικών προϊόντων, που εκμεταλλεύονται την τεχνολογία και τη διείσδυση που επιτυγχάνει αυτή στις νέες και μελλοντικές γενιές των ανθρώπων, αποτελεί αναπόφευκτα ένα πρόσθετο εργαλείο πώλησης και όχι ένα μέσο κατάργησης ή αντιπαράθεσης.