Χρειάζεται εμπιστοσύνη με τη «βούλα»…

Μπορεί να είναι νωρίς για εκτιμήσεις σχετικά με την είσοδο των ασφαλιστικών εταιρειών στον τομέα των συντάξεων και το πώς τελικά θα τρέξουν τα πράγματα. Όμως είναι βέβαιο ότι θα υπάρχουν εξελίξεις.

Και αυτό το νιώθει η ασφαλιστική αγορά που με τον δικό της τρόπο έρχεται όλο και πιο κοντά στο να κάνει πραγματικότητα την  έντονη δραστηριοποίησή της στην σημαντική αυτή «δεξαμενή» δυνητικών πλατών που δημιουργείται από την ανασφάλεια των πολιτών για το συνταξιοδοτικό τους μέλλον και κυρίως από την ανησυχία ότι οι κρατικές εξασφαλίσεις θα είναι τόσο αδύναμες που δε θα επαρκούν για ένα καλό επίπεδο διαβίωσης.

Κάτω από αυτή την πρόβλεψη οι εταιρείες σπεύδουν να επενδύσουν σε προγράμματα και ιδέες ευελπιστώντας ότι κάτι θα κερδίσουν. Σπεύδουν να κινηθούν ελπίζοντας ότι θα βρίσκονται στην εκκίνηση όταν θα έλθει η σωστή ώρα. Σπεύδουν δια των εκπροσώπων τους να κάνουν δηλώσεις  ενδιαφέροντος.

Ο δρόμος είναι σαφώς μακρύς όπως επίσης είναι νωρίς και για βεβαιότητες καθώς χρειάζονται κινήσεις σε θεσμικό επίπεδο, χρειάζονται ενέργειες που θα δημιουργήσουν υποδομές και το κυριότερο: πρέπει να πεισθούν και οι καταναλωτές.

Αυτοί, -οι υποψήφιοι πελάτες- είναι οι πιο διστακτικοί καθώς από τη μια πλευρά οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες δίνουν τη δυνατότητα να «χτίσει» ο καθένας την δική του σύνταξη και από την άλλη υπάρχει ανησυχία για τις ίδιες τις εταιρείες και την φερεγγυότητά τους. Και αυτό είναι η μεγάλη πληγή για τόσες καλές εταιρείες που επωμίσθηκαν προβλήματα και χρεώθηκαν λάθη από άλλες εταιρείες που ήλθαν και έφυγαν από την αγορά κάνοντας μόνο ζημιά. Η «ρετσινιά» που έμεινε είναι ανεξίτηλη στο χρόνο όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο. 

Ωστόσο επειδή στις αγορές αδιέξοδα δεν υπάρχουν, καλό θα είναι οι άνθρωποι των εταιρειών να σκεφτούν –στις συλλογικές τους προσπάθειες- και κάποιες καινοτομίες που εκ πρώτη άποψης φαίνεται ότι μπορεί να είναι καταλυτικές για την εξέλιξη της αγοράς. Για παράδειγμα αν θα μπορούσαν οι εταιρείες να «εκτεθούν» στον έλεγχο των συλλογικών φορέων που εκπροσωπούν επαγγελματικές τάξεις και αυτοί με τη σειρά τους να μετέχουν στα συνταξιοδοτικά προγράμματα των μελών τους –ελεγκτικά- τότε είναι βέβαιο ότι τα εχέγγυα θα ήταν τέτοια ώστε να σπάσουν τα τείχη της ανασφάλειας. 

Δεν χρειάζονται πολλά οι πολίτες για να διασφαλίσουν τη δική τους σύνταξη.. Μόνο εμπιστοσύνη για την εταιρεία. Και αυτή θα δημιουργηθεί ή θα ενισχυθεί , με την «βούλα» κάποιου αξιόπιστου φορέα.