Το ύψος των ασφαλίστρων και η οικονομική κρίση

Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις θα πρέπει και μέσα από την εμπορική πολιτική και ειδικότερα το ύψος των ασφαλίστρων, να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση και την έλλειψη ρευστότητας που μαστίζει την αγορά.

Τα τελευταία επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν ξεκάθαρα ότι ο κλάδος βρίσκεται ήδη «στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης», με γενικότερη εικόνα στασιμότητας και ειδικότερα στον κλάδο Ζωής, με μείωση στην παραγωγή ασφαλίστρων.

Οι ασφαλιστικές είναι επόμενο να βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού και το σύνολο των τμημάτων και διευθύνσεων μέσα από το ρόλο που επιτελούν σε κάθε περίπτωση, είναι προσανατολισμένα στον κοινό σκοπό της αντιμετώπισης της κρίσης.

Οι συνταγές δεν είναι μαγικές σε πρώτη τουλάχιστον φάση και μεταξύ άλλων μπορούμε να αναφέρουμε: περικοπές δαπανών, γενικό «νοικοκύρεμα», εστίαση σε πιο κερδοφόρα τμήματα της αγοράς, νέα και επανασχεδιασμός παλαιών προϊόντων, ισχυροποίηση του «brand», έμφαση στο χώρο των πωλήσεων (νέα δίκτυα, εκπαίδευση, αναδιαρθρώσεις), κλπ.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να εξετασθεί όμως και ο παράγοντας «τιμή του προϊόντος». Παράγοντας, που μέσα από την οπτική γωνία που βλέπει τα πράγματα το ευρύ κοινό έχει ιδιαίτερη σημασία, όπως προέκυψε και μέσα από ψηφοφορία που πραγματοποίησε το insuranceworld.gr θέτοντας το ερώτημα: «Ποια τακτική πρέπει να ακολουθήσουν οι ασφαλιστικές εταιρείες εν μέσω κρίσης;».

Περίπου εφτά στους δέκα εστίασαν στο ύψος των ασφαλίστρων. Ειδικότερα, 39,51% απάντησαν «να παγώσουν τις τιμές» και 30,86% «να μειώσουν τα ασφάλιστρα». Ακολούθησαν με 13,58% «να αυξήσουν τις παροχές συμβολαίων», 8,64% «τίποτα από τα παραπάνω» και με 7,41% «να ενισχύσουν τη διαφήμιση των προϊόντων».

Το επίπεδο των τιμών, είναι σίγουρα ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα για κάθε επιχειρηματικό κλάδο. Επίπεδο, που καλείται να παρέχει ισορροπία μεταξύ ικανοποιητικής κερδοφορίας και ελκυστικότητας του προϊόντος.

Στις ασφάλειες το θέμα είναι αρκετά σύνθετο και συνδέεται μεταξύ άλλων με την ποικιλία των δικτύων διανομής και το ύψος των προμηθειών, τις «ανταγωνιστικές σχέσεις» και την ανάγκη ισορροπίας μεταξύ τους.

Νέα δεδομένα υπάρχουν μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση: Σύμφωνα με μελέτη επί των περυσινών οικονομικών αποτελεσμάτων της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, το κόστος πρόσκτησης εργασιών (προμήθειες και συναφή έξοδα) ως ποσοστό επί της παραγωγής, μειώθηκε σε σχέση με το 2008.

Εξέλιξη, που καθώς δε μειώθηκε το ύψος των ασφαλίστρων, είναι επόμενο ότι συνέβαλε στη διεύρυνση των περιθωρίων κερδοφορίας των εταιριών.

Σε άλλα προγράμματα επίσης, όπως στα αποταμιευτικά, η μείωση έχει διαφορετικό νόημα, καθώς αυτή καθαυτή, οδηγεί με τα ισχύοντα δεδομένα, απλά σε χαμηλότερο προσδοκώμενο αποτέλεσμα από την πλευρά του πελάτη. Έχει να κάνει με την ενίσχυση του πελατοκεντρικού χαρακτήρα στη σύνθεση του τιμήματος, με την αύξηση δηλαδή του επενδυόμενου, έναντι του μικτού ασφαλίστρου που πληρώνει ο πελάτης.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ύψος των ασφαλίστρων, σε κάθε περίπτωση και υπό την παρούσα ειδικά οικονομική συγκυρία, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό και επίκαιρο θέμα με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωπες οι ασφαλιστικές εταιρίες.