«Οι εξελίξεις Θα βγάλουν από την αγορά εταιρείες και διαμεσολαβούντες»

Ραγδαίες αλλαγές με δυναμικές ανατροπές στα όσα ισχύουν εδώ και χρόνια στην ασφαλιστική αγορά διαβλέπει μέσα στο επόμενο διάστημα ο Διευθύνων Σύμβουλος της Front Line  κ. Γιάννης Παυλίδης. Εκτιμά ότι η ασφαλιστική αγορά σήμερα βρίσκεται σε τέλμα και δεν έχει δυνατότητες ανάπτυξης κάτω από το ίδιο εξαντλημένο μοντέλο διοίκησης, πώλησης, και γενικά προώθησης εργασιών. 

Πιστεύει ότι στην νέα εποχή που έρχεται δεν έχουν όλοι θέση καθώς διαβλέπει την συρρίκνωση του αριθμού των ασφαλιστικών εταιρειών αλλά και των διαμεσολαβούντων. Κατά την άποψή του σε αυτή την εξέλιξη καθοριστικό ρόλο θα διαδραματίσει η Solvency ΙΙ αφού με την εφαρμογή της κάποιες εταιρείες αλλά και πολλοί διαμεσολαβούντες δε θα μπορέσουν να επιβιώσουν και πολλά προσωπικά γραφεία είτε θα κλείσουν είτε θα αναγκασθούν να ενταχθούν κάτω από την ομπρέλα μεγάλου γραφείου η εταιρείας διαμεσολάβησης η οποία θα τους παρέχει υψηλού επίπέδου υπηρεσίες με χαμηλό κόστος δίχως να λαμβάνει αυτή υψηλές προμήθειες. Μάλιστα όπως αναφέρει για τον ρόλο αυτό προετοιμάζονται στην Front Line.

Συνέντευξη:

iw? Μετά από 15 σχεδόν χρόνια στο τιμόνι σημαντικών ασφαλιστικών εταιρειών και με διεθνή εμπειρία πως αποφασίσατε να αλλάξετε «στρατόπεδο» με το να ενταχθείτε σε άλλη επαγγελματική τάξη και να ηγηθείτε της Front Line?

Γ.Π.: Καταρχήν δεν συμφωνώ με την εννοιολογική σας προσέγγιση για αλλαγή στρατοπέδου, διότι οι ασφαλιστικές και οι διαμεσολαβούντες ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο αυτό της παροχής ασφαλιστικών υπηρεσιών, με διαφορετικές όμως ευθύνες και αρμοδιότητες. 

Αυτό που άλλαξε σε εμένα, είναι ότι από την οπισθοφυλακή μεταφέρθηκα στην πρώτη γραμμή, -σύμφωνα με την μετάφραση του Front Line-, και ότι μου δίνεται η ευκαιρία πλέον να αξιοποιήσω πλέον τις γνώσεις και την εμπειρία που απέκτησα όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
 
iw? Την αξιοποίηση αυτή όμως δεν τη πραγματοποιείτε με δημιουργία  δικής  σας εταιρείας όπως γίνεται συνήθως στην Ελλάδα  αλλά συμμετέχοντας στην Front Line. Γιατί αυτό?

Γ.Π.: Πράγματι δεν ακολούθησα την ελληνική περπατημένη με την δημιουργία μιας αμιγώς προσωπικής εταιρείας, διότι θεωρώ ότι αυτή η πρακτική είναι πλέον  ξεπερασμένη και αντιαναπτυξιακή, βασιζόμενη κυρίως στις προσωπικές σχέσεις του ιδιοκτήτη-manager με τους πελάτες, χωρίς δυνατότητες πλήρως αξιοποίησης των γνώσεων, εμπειριών των στελεχών της αγοράς.

Μέσω όμως της πολυμετοχικότητας της Front Line και της συλλογικής διοίκησης, δίνεται η δυνατότητα σε κάθε συμμετέχοντα, στην εταιρεία, μετόχου, στελέχους, ασφαλιστή να προσφέρει την τεχνογνωσία και την εμπειρία του, χωρίς να «μπλοκάρεται»  από ιδιοκτησιακά και «προσωποαρχηγικά» σύνδρομα.

Έτσι η εταιρεία είναι «ανοικτή» και το επιδιώκει, στην πρόσκληση στελεχών, πωλήσεων και ασφαλιστών με επαγγελματικό ήθος και προοπτική ανάπτυξης , η οποία δεν θα «σκοντάψει» στις πολλές φορές ιδιοτελείς απόψεις  την ιδιοκτήτη-manager.

Πιστεύω ότι αυτός ο δύσκολος δρόμος , θα καταλήξει σε καλύτερο αποτέλεσμα από ότι με μια προσωπική εταιρεία διαμεσολάβησης.

iw? Πιστεύετε ότι η σημερινή ασφαλιστική αγορά έχει δυνατότητες ανάπτυξης, δεδομένου και της άσχημης οικονομικής συγκυρίας?

Γ.Π.: Θα ήμουν αφελής αν πίστευα ότι η σημερινή ασφαλιστική αγορά έχει δυνατότητες ανάπτυξης!!!
Το μοντέλο ανάπτυξης της σημερινής αγοράς έχει τελματώσει και μόνο υπό ανάπτυξη μπορεί να ξέρει.

Πιστεύω όμως, δεδομένου και της οικονομικής συγκυρίας, ότι είναι ευκαιρία να αφήσουμε όλοι ασφαλιστικές και διαμεσολαβούντες στην άκρη το μοντέλο ανάπτυξης και εφαρμόσθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια και να αναζητήσουμε νέο μοντέλο διαχείρισης και ανάπτυξης το οποίο θα δώσει ώθηση στην ασφαλιστική αγορά να αντεπεξέλθει στις προσδοκίες της εποχής που ζούμε και να ξεφύγει από τα βαρίδια του παρελθόντος.

Πάνω από όλα και πρωτίστως θα πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα οι ποιοτικοί δείκτες της αγοράς, όπως ο βαθμός εμπιστοσύνης των ασφαλισμένο  και της κοινωνίας  γενικότερα,  η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, η αξιοπιστία και η φερεγγυότητα  των συμμετεχόντων στην αγορά κ.α.

Νομίζω ότι η επιχειρηματική κοινότητα και το στελεχιακό δυναμικό της αγοράς μας θα δράξει την ευκαιρία και θα διαμορφώσει νέες συνθήκες λειτουργίας και ανάπτυξης, εκπληρώνοντας πλήρως στις προσδοκίες όλων μας.

iw? Το νέο μοντέλο στο οποίο προσδοκάτε την ανάσταση της αγοράς, συμπεριλαμβάνει όλες τις ασφαλιστικές εταιρείες και όλους τους διαμεσολαβούντες που υφίστανται σήμερα;

Γ.Π.: Φυσικά και όχι! Η πολυδιάσπαση της αγοράς από πλευράς εταιρειών αλλά και η πληθώρα των διαμεσολαβούντων που πολλές φορές χωρίς την απαιτούμενη γνώση διαμεσολαβούν στην ασφάλιση , έχουν συμβάλλει έμμεσα στην διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης. 

Για όλα αυτά όμως υπόλογη είναι η Εποπτεία της αγοράς , η οποία επέτρεψε μέχρι και το 2006 τουλάχιστον, την ασυδοσία στην αγορά από όλους τους εμπλεκόμενους.
Αν και εφόσον πιστεύουμε σε μια πιο αναβαθμισμένη και με προοπτικές αγορά, τότε θα πρέπει να συζητάμε για σημαντική συρρίκνωση του αριθμού των Ασφαλιστικών Εταιρειών και κυρίως των διαμεσολαβούντων .

iw? Αυτή η μείωση θα πρέπει να γίνει με ανακλήσεις αδειών ή άλλο τρόπο;

Γ.Π.: Η ανάκληση αδείας ασφαλιστικής επιχείρησης είναι η έσχατη λύση.  Υπάρχουν και άλλες πιο ενδεδειγμένες λύσεις και πιο ανώδυνες για τους ασφαλισμένους, όπως η συγχώνευση ή η εξαγορά. Μόνο που αυτές οι λύσεις προϋποθέτουν και την ανάλογη διαθεσιμότητα των μετόχων-managers των Εταιριών, για την οποία μέχρι σήμερα δεν έχω πεισθεί ότι διαθέτουν, προκειμένου να συνεχίσουν να νέμονται τα προνόμια του μετόχου-manager. 

Οι παλαιές πρακτικές και οι προσδοκίες για εισαγωγή της εταιρίας στο Χρηματιστήριο και λύση, έστω και προσωρινά, της κεφαλαιακής ανεπάρκειας του συνόλου σχεδόν των αμιγώς προσωπικών και ελληνικής ιδιοκτησίας Εταιριών, μετά και από την σημερινή οικονομική συγκυρία, εξαφανίσθηκε πλέον από τον ορίζοντα.
Νομίζω, ότι με την εφαρμογή του Solvency II αρκετές Εταιρίες αυτής της μορφής θα αντιμετωπίσουν σοβαρότατα προβλήματα κεφαλαιακής επάρκειας.

iw? Δηλαδή το Solvency II θα επιφέρει αλλαγές στον ασφαλιστικό χάρτη; Τι άλλο θα επιφέρει;

Γ.Π.: Βεβαίως και θα επιφέρει σταδιακή μείωση του αριθμού των Ασφαλιστικών Εταιριών, γι΄αυτό άλλωστε υιοθετήθηκε, αλλά και μείωση του αριθμού των Διαμεσολαβητών, ως συνέπεια της μείωσης των παρεχόμενων προμηθειών των ασφαλιστηρίων αυτοκινήτου. 

Πολλοί διαμεσολαβούντες δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα λειτουργίας των προσωπικών τους Γραφείων, αν μειωθούν μόνο κατά 20% οι σημερινές προμήθειες! Θα αναγκασθούν είτε να φύγουν από το επάγγελμα είτε να συγχωνευθούν με άλλα Γραφεία είτε να ενταχθούν κάτω από την ομπρέλα κάποιου μεγάλου Γραφείου ή Εταιρίας Διαμεσολάβησης, η οποία θα τους παρέχει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου με χαμηλό κόστος, δίχως να λαμβάνει η ίδια υψηλές προμήθειες.
Τον ρόλο αυτό προσδοκούμε να παίξουμε εμείς στην Front Line και γι΄αυτόν προετοιμαζόμαστε.

iw? Μήπως όμως καλύψει αυτό το κενό διαμεσολάβησης το Bancassurance;

Γ.Π.: Μέχρι σήμερα η διαμεσολάβηση μέσω των τραπεζικών καταστημάτων έχει θετικά αποτελέσματα σε συγκεκριμένες ασφαλίσεις, που αποτελούν όμως μικρό ποσοστό του συνόλου της ασφαλιστικής παραγωγής.

Όλοι γνωρίζουμε, ότι οι πρακτικές που έχουν εφαρμοστεί για την επίτευξη του ανωτέρω αποτελέσματος, κυμαίνονταν στα όρια της νομιμότητος, και στηρίζονταν στην ανικανότητα των Οργανώσεων των Διαμεσολαβητών να επέμβουν και να προστατεύσουν τα δικά τους αλλά και τα συμφέροντα των ασφαλισμένων, διότι η διαμεσολάβηση αυτού του τύπου, συνήθως δεν επιφέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα για τον ασφαλισμένο, αξιοποιεί απλώς την ανάγκη του για δανειοδότηση.