Υπάρχει και άλλη επιλογή εκτός της αυτοκαταστροφής!

Ήταν μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα όταν οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες αγωνιούσαν έκδηλα για το μέλλον τους. Η οικονομική κρίση, οι απώλειες στο εισόδημα των καταναλωτών, η οδηγία Solvency II και διάφοροι άλλοι λόγοι είχαν δημιουργήσει για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια εφησυχασμού, ένα περιβάλλον έντονης ανασφάλειας για την πορεία του ιδιωτικού εθνικού στοιχείου της ασφαλιστικής αγοράς. 

Οι εκπρόσωποί τους, οι άνθρωποι που τις δημιούργησαν σαφώς και προβληματίστηκαν –τότε- για την συνέχειά τους ερχόμενοι αντιμέτωποι με τις δυσκολίες που ανέκυπταν από τις αλλαγές της αγοράς.

Αναμφισβήτητα, η παρουσία τους στην αγορά έχει και συμβολικό χαρακτήρα. Οι εταιρείες αυτές είναι ο κόπος μιας ζωής που με πολλή προσπάθεια συντηρήθηκε, είναι το παράδειγμα μιας επιτυχημένης επιχειρηματικής προσπάθειας που κατόρθωσε να κρατηθεί ζωντανή αποδεικνύοντας ότι ήταν τόσο ικανή και ισχυρή ώστε να κερδίσει τη μάχη με τα μεγαθήρια της παγκόσμιας αγοράς.  

Σήμερα οι εταιρείες αυτές με δυναμισμό και αξιοπρέπεια, μοναδικοί πρεσβευτές του ελληνικού στοιχείου στην αγορά βρίσκονται μετά από μια μακρά διαδρομή αντιμέτωπες με την εξέλιξη. Δεν είναι πολλές. Είναι όμως ελληνικές. Δεν απειλούν κανένα και δεν χαλάνε ούτε σχέδια ούτε ακυρώνουν κάποιο άλλο βαρύ και μακροπρόθεσμο “project”.
 
Το μόνο που κάνουν είναι να αποδεικνύουν ότι το ελληνικό στοιχείο υπάρχει ζωντανό σε μια αγορά, σε έναν κλάδο όπου η αλλοδαπή παρουσία υπερέχει.

Τι θα κάνουν; Τι σκοπεύουν να κάνουν; Πώς θα παραμείνουν στην αγορά; 

Πρέπει να το ξανασκεφτούν. Διότι ο συναγερμός που είχε χτυπήσει πριν από λίγους μήνες όχι μόνο έπαυσε αλλά και ξεχάστηκε. Η επιβίωσή τους είναι ένα στοίχημα που εξαρτάται από την στάση που θα κρατήσουν οι δημιουργοί -ιδιοκτήτες τους. 

Αρκεί να καταλάβουν ότι υπάρχει και άλλη επιλογή, εκτός της αυτοκαταστροφής…