Η αναμονή της αναγγελίας του επιχειρηματικού τέλους

Στον ορίζοντα της ασφαλιστικής αγοράς διαφαίνονται δουλειές και οι εταιρείες περιμένουν με αγωνία να τις αρπάξουν. 

Οι δουλειές αυτές που έχουν θέσει σε εγρήγορση τους ανθρώπους των εταιρειών –κυρίως τους κορυφαίους- δεν πρόκειται να δημιουργηθούν όχι από καινούργιες «δεξαμενές» δυνητικών πελατών όπως θα περίμενε κανείς ακούγοντας τις επαναλαμβανόμενες «φιλολογίες» της αγοράς ότι δηλαδή υπάρχουν προοπτικές παραγωγής, ανάπτυξης ευκαιρίες κ.λπ.

Οι νέες δουλειές που κάποιοι περιμένουν θα έλθουν από το κλείσιμο ασφαλιστικών εταιρειών που οι πληροφορίες τις φέρουν στριμωγμένες από την ΕπΕΙΑ.

Αν δεν είναι σήμερα, θα είναι αύριο ή κάποιους μήνες μετά οπότε και νέοι στόλοι οχημάτων θα αποτελέσουν πεδίον μάχης για τις ασφαλιστικές εταιρείες που ενδιαφέρονται να δείξουν πρόοδο. Ήδη τα σενάρια τρέχουν, οι ασφαλιστές ρωτούν, άνθρωποι προσεγγίζονται και εμφανίζεται κινητικότητα.

Τα βλέμματα στραμμένα στην Εποπτική Αρχή αγωνιούν να σημάνει το τέλος όσων εταιρειών μέχρι σήμερα κατέβαλλαν προσπάθειες για να ανακάμψουν χωρίς να τα καταφέρουν. Και η ΕπΕΙΑ τραυματισμένη από τους χειρισμούς της κυβέρνησης καλείται να εξυπηρετήσει την πολιτική αρχή, την αγορά, τους ασφαλισμένους και να εφαρμόσει άμεμπτα τους κανόνες που θα οδηγήσουν στην κάθαρση.  

Χρόνια τώρα το ίδιο σενάριο. Χρόνια τώρα οι ίδιες πρακτικές, χρόνια τώρα η ίδια αναμονή της αναγγελίας του επιχειρηματικού τέλους του ανταγωνιστή…