Αρκεί να λειτουργήσει ο μέσος νους…

Το σήριαλ της οικονομικής στήριξης συνεχίζεται. Όλο την εξασφαλίζουμε και όλο χρήση δε της κάνουμε. Οι εβδομάδες της πτώχευσης της χώρας εναλλάσσονται και στο μεσοδιάστημα τα επιτόκια δανεισμού παίρνουν το ασανσέρ  και ανεβοκατεβαίνουν. 

Έτσι και πάλι της Κυριακή που πέρασε η Ελλάδα ασχολήθηκε με τον δανεισμό της, και εξασφάλισε την βοήθεια που θα λάβει σε περίπτωση που την ζητήσει.. Και αυτό είναι θετικό. 

Διότι το πολύμηνο μαρτύριο θεωρητικά έληξε και η χώρα «προσγειώθηκε» και χαράσσει πορεία σταθεροποίησης.  Θα περίμενε κανείς τώρα όλα να αλλάξουν; Μάλλον όχι διότι αυτό που συμβαίνει σήμερα στην ελληνική αγορά δεν οφείλεται στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας αλλά στα προβλήματα των  πολιτών που είναι διαφορετικά από αυτά του κράτους.
 
Τα προβλήματα των πολιτών τα προκάλεσαν οι σαθρές πολιτικές και οι άνθρωποι που τις υπηρέτησαν μέχρι σήμερα όπως αυτοί προκάλεσαν και τις ζημιές στην οικονομία. Δε μπορεί αυτοί να είναι άμοιροι ευθυνών και να λειτουργούν μονίμως ως διασώστες. 

Το μόνο που χρειάζεται πλέον η χώρα είναι σκληρή δουλειά και άνεμο ελπίδας. Οι δομές χρειάζονται επανεκκίνηση, και οι πολίτες βεβαιότητα ότι μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα. Επιβάλλεται λοιπόν να δημιουργηθεί το όραμα για την επόμενη ημέρα και να υποστηριχθεί με κάθε τρόπο. 

Αυτό είναι το μεγάλο έλλειμμα της ελληνικής κοινωνίας το οποίο προκαλεί το κύμα της άρνησης και της δυσπιστίας για την επόμενη ημέρα. Μέχρι σήμερα, δεν έγινε καμία προσπάθεια σε αυτό το μέτωπο και ίσως δικαιολογημένα καθώς η κατάσταση της οικονομίας δεν άφηνε πολλά περιθώρια χειρισμών.
 
Ωστόσο, τώρα που το νερό μπήκε στο αυλάκι, είναι αναγκαίο να δοθεί η δέουσα προσοχή στο «κλίμα» της αγορά που όπως είναι γνωστό αυτό διαμορφώνει κατά πολύ τις δυναμικές της ανάπτυξης. Τα χρήματα δεν είναι αρκετά εάν απουσιάζει η ψυχολογία.

Βέβαια όλοι έχουν ενταχθεί σε μια λογική φόβου και δυσκολίας για το μέλλον. Είναι σύνηθες όταν ρωτάς προβλέψεις για την επόμενη ημέρα  η απάντηση να είναι ίδια : ότι τα δύσκολα έρχονται. Βέβαια αυτό που δεν έχει ξεκαθαριστεί είναι το γιατί περιμένουν όλοι τα δύσκολα. 

Τι θα ήταν άραγε ο καταλύτης για να αλλάξει το κλίμα; Θέσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, οργάνωση της πολιτείας; Θα ήταν ικανά για να αλλάξουν τα πράγματα; 

Σαφώς όχι, διότι το πρώτο που χρειάζεται όπως λένε οι ειδικοί είναι να υπάρξει οργάνωση του κράτους, οργάνωση των αγορών, και κυρίως αλλαγή του μοντέλου ζωής που τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε και στήθηκε επάνω σε σαθρές και «δανεικές» βάσεις. 

Όλα δείχνουν προς μία κατεύθυνση. Απαιτείται  πολύ δουλειά, συντονισμένα μέτρα, παιδεία, ομαλή ανάπτυξη, και σαφώς εξάλειψη προβληματικών φαινομένων και όραμα. Μπορεί να φαίνονται χάος. Αλλά τα πράγματα είναι απλά. Αρκεί να λειτουργήσει ο μέσος νους και να υπάρχει διάθεση που να περνάει στην πράξη…