Unit Linked: Οι αγορές δε βοηθούν για να βγουν από το «κόκκινο»

Στο «κόκκινο» παραμένουν κατά κανόνα οι αποταμιευτές/επενδυτές που ξεκίνησαν πριν από μία και παραπάνω δεκαετία ένα πρόγραμμα unit linked συνδεδεμένο με αμοιβαία κεφάλαια.

Πρόκειται ειδικότερα, για όσους στήριξαν την κατανομή του χαρτοφυλακίου τους σε μετοχικά αμοιβαία που επενδύουν κατά κύριο λόγο στο ελληνικό χρηματιστήριο, κατά την περίοδο της μεγάλης ανάπτυξής τους, με αποκορύφωμα το 1999.

Σήμερα, περίπου 10,5 χρόνια μετά το ιστορικό υψηλό του ελληνικού χρηματιστηρίου, το σύνολο των μετοχικών αμοιβαίων παραμένει σε έντονα αρνητικό πρόσημο από -36,6%, έως και… -82%. 

Η κάλυψη ενός σημαντικού μέρους των απωλειών μέχρι το 2007, δυστυχώς δεν είχε συνέχεια, λόγω της κρίσης και της σημαντικής πτώσης των αγορών και της ελληνικής, ιδιαίτερα.

Η εικόνα δε βελτιώθηκε ούτε από την αρχή του έτους. Την περίοδο 31/12/2009-31/03/2010, το σύνολο των μετοχικών αμοιβαίων εσωτερικού καταγράφει πτώση που κυμαίνεται από -3,9% στην περίπτωση του ΑΤΕ Μετοχικό έως -10,4% για το HSBC Top 20.

Όπως είναι προφανές, αντίστοιχα κακή και πιθανότατα χειρότερη από τα unit linked είναι η εικόνα για όσους επέλεξαν απευθείας τότε τα μετοχικά αμοιβαία.

Όλα αυτά αφορούν βέβαια μια γενική εικόνα και πιο συγκεκριμένα, όσους παρέμειναν πιστοί στις αρχικές τους επιλογές όλα αυτά τα χρόνια. 

Σίγουρα πολλοί είναι ακόμα αυτοί που είτε πιστεύοντας ότι μακροπρόθεσμα θα βγουν κερδισμένοι είτε απογοητευμένοι από την πορεία των πραγμάτων τα «παράτησαν», διατηρώντας αμετάβλητες τις αρχικές τους επιλογές.

Πολλοί είναι όμως και αυτοί που άλλαξαν μέσα από την ευελιξία των προγραμμάτων τους τις αρχικές επιλογές, ενώ μεγάλος είναι και ο αριθμός όσων εξαγόρασαν με πρόωρη ρευστοποίηση τα συμβόλαιά τους, με σημαντικά προβλήματα δυσαρέσκειας απέναντι στον ασφαλιστή / χρηματοικονομικό σύμβουλο, την ασφαλιστική εταιρία και το θεσμό γενικότερα.

Όσοι επέλεξαν πάντως τις περιοδικές, έχουν πιθανότατα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των εφάπαξ καταβολών, λόγω της μείωσης του κινδύνου και της αγοράς μεριδίων σε χαμηλότερες τιμές.

Περιορισμό του κινδύνου δημιουργούν και τα έτοιμα χαρτοφυλάκια αμοιβαίων (ή εσωτερικών μεταβλητών) κεφαλαίων, που δημιούργησαν οι εταιρίες κυρίως τα χρόνια που ακολούθησαν εκείνα της ευφορίας.

Σε γενικές γραμμές, το νόημα των unit linked είναι ότι η ευθύνη της πορείας του προς διαμόρφωση χαρτοφυλακίου, για στόχους όπως η συνταξιοδότηση και οι σπουδές παιδιών, ανήκουν κατά βάση στον κάτοχο του προγράμματος.

Έτσι, αν για παράδειγμα κάποιος είχε επιλέξει εφέτος μετοχικό αμοιβαίο που επενδύει κυρίως σε αναδυόμενες αγορές, ή αμοιβαίο που επενδύσει σε αξίες εκφρασμένες σε δολάριο, θα είχε βγει κατά κανόνα κερδισμένος από την αρχή του έτους.

Σημαντικό στοιχείο προς εξέταση, είναι επίσης τα επίπεδα των τιμών αναφερόμενοι ειδικότερα στις ελληνικές μετοχές,. Η περαιτέρω υποχώρηση σε βραχυπρόθεσμο ειδικότερα ορίζοντα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Εντούτοις, τα σημερινά επίπεδα με μακροπρόθεσμη προοπτική, δεν μπορούν κατά γενική εκτίμηση, να θεωρηθούν ακριβά.

Το σίγουρο είναι, ότι οποιαδήποτε χρονική στιγμή και αν επέλεξε κάποιος ένα πρόγραμμα unit linked, θα πρέπει να παραμένει «κοντά» στα χρήματά του, καθώς ευκαιρίες παρουσιάζονται πάντα στις αγορές, που μπορεί να ενδείκνυνται για διορθωτικές κινήσεις, στα πλαίσια ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού.