«Άνθρακες»… οι αποζημιώσεις της Ασπίς Πρόνοια

Δύσκολη εξίσωση με πολλούς αγνώστους αποτελεί η προσπάθεια κάλυψης των αποζημιώσεων προς τους 250.000 ασφαλισμένους, κατόχους νοσοκομειακών και αποταμιευτικών προγραμμάτων, που άφησε πίσω της η Ασπίς Πρόνοια

Η αποτίμηση των υποχρεώσεων που πραγματοποιεί ο Επόπτης χαρτοφυλακίου ζωής κ. Γιάννης Παντελίδης, επιβεβαιώνει τις αρχικές εκτιμήσεις ότι οι υποχρεώσεις ξεπερνούν τα 550 εκατ. ευρώ, ενώ τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης, δεν ξεπερνούν τα 150 εκατ. ευρώ.

Ήδη από τα πρώτα στοιχεία προκύπτει ότι οι αποζημιώσεις που χρωστάει σε ασφαλισμένους από νοσοκομειακές καλύψεις ανέρχονται στα 20 εκατ. ευρώ. 

Πρόκειται για χρήματα που έχουν ήδη καταβληθεί από τους ασφαλισμένους κατά τη νοσηλεία τους σε κάποιο ιδιωτικό νοσηλευτήριο ή για χρήματα  που οφείλονται τον τελευταίο χρόνο, δηλαδή από τις αρχές του 2009, όταν η εταιρία σταμάτησε ουσιαστικά να καταβάλλει αποζημιώσεις. 

Σημειώνεται ότι οι εκκρεμείς αποζημιώσεις, δηλαδή οι κίνδυνοι που έχουν ήδη συντελεστεί έχουν προτεραιότητα για την καταβολή τους, ενώ προτεραιότητα από την ελεύθερη περιουσία της επιχείρησης έχουν επίσης και οι αποζημιώσεις των εργαζομένων. 

Οι οφειλές προς τους εργαζόμενους της Ασπίς Πρόνοια, η οποία δεν είχε καταβάλλει μισθούς για αρκετούς μήνες, υπολογίζεται ότι φθάνουν περί τα 14 εκατ. ευρώ και θα πρέπει να καταβληθούν από το προϊόν της ασφαλιστικής εκκαθάρισης. 

Ο ίδιος έλεγχος έφερε στην επιφάνεια ότι τρία ταμεία έχουν επενδύσει κεφάλαια ύψους 20 εκατ. ευρώ σε ασφαλιστήρια Asset, η ωρίμανση των οποίων δημιουργεί υποχρέωση άνω των 25 εκατ. ευρώ.
 
Πρόκειται για το Ταμείο Ασφαλίσεως Ξενοδοχουπαλλήλων (ΤΑΞΥ), το Ταμείο Πολιτικής Αεροπορίας και το  ΚΕΑ/ΕΕΕΚΕ, δηλαδή το επικουρικό ταμείο της Ένωσης Εναέριας Κυκλοφορίας, ενώ ομαδικά συμβόλαια στην εταιρία είχαν οι εργαζόμενοι της Aspis Bank και οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ

Ο Επόπτης χαρτοφυλακίου βρίσκεται επίσης αντιμέτωπος με σημαντικό αριθμό αιτήσεων εξαγοράς συμβολαίων από ασφαλισμένους που υπό το βάρος της έντονης φημολογίας λίγο πριν το κλείσιμο της εταιρείας  είχαν ζητήσει το πρόωρο σπάσιμο των συμβολαίων τους. 

Ζητούμενο παραμένει το κατά πόσο – με βάση την προοπτική μεταβίβασης του χαρτοφυλακίου της εταιρίας – οι  ασφαλισμένοι αυτοί θα επιμείνουν στις εξαγορές αυτών των συμβολαίων, χάνοντας ουσιαστικά ένα σημαντικό μέρος των χρημάτων που έχουν τοποθετήσει, όπως επίσης και το κατά πόσο είναι νομικά εφικτή η ανάκληση της πρόωρης εξαγοράς.