Διακανονισμοί Ασφαλίστρων: Βόμβα στα θεμέλια της ασφαλιστικής αγοράς

Εμπορικός Διευθυντής Mega Brokers Α.Ε.

Το 2009, ήταν αναμφισβήτητα το χειρότερο έτος για τον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα, τουλάχιστον ως προς την εικόνα που αποκόμισαν οι καταναλωτές.

Τι μας περιμένει όμως τα επόμενα χρόνια; Ποιοι κίνδυνοι απειλούν την Ελληνική ασφαλιστική αγορά; Σίγουρα είναι πολλοί και επισημαίνονται καθημερινά από όλους τους εμπλεκόμενους στον κλάδο.
 
Αυτό όμως που φαίνεται ότι αποτελεί θέμα ταμπού το οποίο κανείς δεν αγγίζει, είναι το θέμα των πολύμηνων διακανονισμών ασφαλίστρων ιδιαίτερα των γενικών κλάδων, από τις ασφαλιστικές εταιρείες προς τους διαμεσολαβούντες των εκτός Agency δικτύων και ειδικά στους μεγάλους συνεργάτες τους.

Είναι γνωστό ότι ο τρίμηνος διακανονισμός είναι καθεστώς ακόμη και για διαμεσολαβούντες με πολύ μικρό τζίρο ασφαλίστρων. Αυτό όμως που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι το γεγονός ότι πολλές εταιρείες στο βωμό της πρόσκτησης παραγωγής, έχουν παραχωρήσει σε μεγάλα ασφαλιστικά γραφεία με τζίρους εκατομμυρίων ευρώ, διακανονισμούς έως και 6 μηνών.

Αυτό έχει ως συνέπεια, στους ισολογισμούς τους οι εταιρείες να εγγράφουν κακώς αυτά τα τεράστια ποσά ως απαιτήσεις ασφαλίστρων  (εμπρόθεσμες) και να τα συμπεριλαμβάνουν στα αποθεματικά τους.

Τώρα, πώς γίνεται σε χρηματοοικονομική υπηρεσία, να διακανονίζεις τα ασφάλιστρα με τον διαμεσολαβητή; Είναι μια άλλη ιστορία.
Φανταστείτε στη μεσιτεία δανείων, να εισέπραττε τις δόσεις του δανείου κάθε μήνα από τον πελάτη ο μεσίτης και όχι η τράπεζα και να τα κατέβαλε μετά από 6 μήνες σε αυτή. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας θα πείτε, αλλά κάπως έτσι λειτουργεί ο κλάδος μας.

Το κερασάκι στην τούρτα είναι η εγγραφή των ακάλυπτων επιταγών ως ποσά σε κανονικό διακανονισμό, για να μην περάσουν στις επισφάλειες και κληθούν οι ασφαλιστικές εταιρείες να καλύψουν τις ”τρύπες” με μετρητά.

Για τους ”insiders” αυτή η ιστορία είναι γνωστή, όπως γνωστά είναι και τα αλλεπάλληλα αιτήματα διεύρυνσης των συγκεκριμένων διακανονισμών, που ενίοτε γίνονται δεκτά από την πλευρά των εταιρειών.

Αυτή όμως η τακτική κρύβει τεράστιος κινδύνους, τους οποίους θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι ασφαλιστικές εταιρείες στα επόμενα 2 – 3 χρόνια.

Όταν ένας ασφαλιστικός διαμεσολαβητής, τα προηγούμενα χρόνια που η ρευστότητα ήταν άφθονη στην αγορά και η ροή νέας παραγωγής σε κερδοφόρους κλάδους μεγάλη, δεν κατάφερε να τιθασεύσει τα κόστη του, με αποτέλεσμα να χρηματοδοτεί τη λειτουργία του από τα ασφάλιστρα των διακανονισμών, πώς θα καταφέρει τώρα που μειώνεται η ρευστότητα και αυξάνονται επιπρόσθετα οι επισφάλειες από τους πελάτες του να το κάνει;

Η απάντηση είναι απλή και επίπονη για το σύστημα. Δεν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, συμπαρασύροντας και τις εταιρείες που αβασάνιστα συμφώνησαν σε τέτοιους διακανονισμούς.

Ειλικρινά, προσωπικά δεν θα μπορούσα να συμμετέχω στην διοίκηση οποιασδήποτε εταιρείας διαμεσολαβητών, που ακολουθεί τέτοιες μεθόδους διαχείρισης χρημάτων. Θα προτιμούσα να παραιτηθώ και να αναζητήσω αλλού την τύχη μου.

Πολλοί θα πουν ότι αυτό αφορά μόνο μικρές και μικρομεσαίες ασφαλιστικές εταιρείες στο χείλος της καταστροφής ή κάποιες γνωστές προβληματικές μεγάλες.

Μακάρι να ήταν μόνο έτσι. Δυστυχώς και οι κορυφαίες εταιρείες του κλάδου, που πρωτοστατούν στις διαδικασίες ”εξυγίανσης”, υπογράφουν τέτοιου είδους συμφωνίες.

Είναι απορίας άξιο πώς γίνεται αυτό, αλλά είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός.

Η δουλειά της εποπτικής αρχής τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολή. Όταν όμως απαιτήσει, όπως θα επιβληθεί από τους νέους κανονισμούς που θα τεθούν σε εφαρμογή, τον περιορισμό των διακανονισμών σε λογικά πλαίσια, η διατήρηση ασφαλιστικής εταιρείας θα γίνει πολύ δαπανηρή για τους μετόχους της.  Εκεί, θα πιεστούν και οι διαμεσολαβούντες να καταβάλουν συντομότερα τα οφειλόμενα ασφάλιστρα και ο σώζων εαυτόν σωθήτω…..

Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά για τη λήψη άμεσων μέτρων. Θα μπορούσαν για παράδειγμα οι εταιρείες, να ζητήσουν την τροποποίηση όλων των διακανονισμών στους 2 μήνες. Το όποιο ποσό προκύψει από τους επιπλέον διακανονισμούς να πληρωθεί εντός 2 ετών, έτσι ώστε σε 2 χρόνια όλη η αγορά να είναι σε ένα καλύτερο σημείο ισορροπίας.

Το αποτέλεσμα θα είναι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση σε μεγάλο βαθμό, δημιουργώντας και τις προϋποθέσεις πραγματικής σύγκλισης του κλάδου μας με τα δρώμενα στην Ευρωπαϊκή ασφαλιστική αγορά.