Παιδικά προγράμματα: Αποτελούν αποτελεσματικό τρόπο αποταμίευσης

Αποτελεσματικό τρόπο αποταμίευσης προσφέρουν τα παιδικά προγράμματα των ασφαλιστικών εταιριών, καθώς πέραν των άλλων, δίνουν πληθώρα επιλογών και μεγάλη ευελιξία στους ενδιαφερόμενους πελάτες.

Η κάλυψη της ανάγκης είναι προφανής: η εξασφάλιση του παιδιού στην ενηλικίωση, ώστε να έχει ένα κεφάλαιο στη διάθεσή του για να πραγματοποιήσει τις σπουδές του ή να ξεκινήσει την επαγγελματική του σταδιοδρομία. 

Οι απαιτήσεις για να υπάρχει ένα σημαντικό οικονομικό εφόδιο είναι σημαντικές και στις δύο περιπτώσεις. Σε συνδυασμό μάλιστα με την αβεβαιότητα, καθώς κανένας γονιός δεν μπορεί να γνωρίζει τις οικονομικές απαιτήσεις μετά από 10 ή 15 χρόνια για να σπουδάσει για παράδειγμα το παιδί του. 

Οι ανάγκες «απογειώνονται» αν οι σπουδές γίνουν σε άλλη πόλη ή ακόμα περισσότερο στην περίπτωση ενός μεταπτυχιακού στο εξωτερικό, όπως καταφεύγουν πολλά νέα παιδιά στη χώρα μας.

Κάποιες εκτιμήσεις ανεβάζουν συνολικά το κόστος φοίτησης σε ελληνικό πανεπιστήμιο για τέσσερα χρόνια, στα επίπεδα των 50.000-60.000 ευρώ, που αν υπάρχει συνέχεια με κάποιο μεταπτυχιακό, είναι ευνόητο, ότι οι οικονομικές απαιτήσεις αυξάνονται πολύ περισσότερο.

Κατά συνέπεια, ο έγκαιρος προγραμματισμός από την πλευρά των γονιών είναι θα λέγαμε μια πράξη ευθύνης προς το παιδί τους. Το ερώτημα είναι πόσο συνειδητοποιημένοι είναι οι γονείς απέναντι στο θέμα αυτό. Λαμβάνουν μέτρα για την εξασφάλιση του παιδιού τους;

Παλαιότερα, πολύ δημοφιλείς ήταν τραπεζικοί λογαριασμοί στο όνομα του παιδιού. Μετά το άνοιγμα όμως, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν (και υπάρχουν) αγνές προθέσεις από τους γονείς για τακτική επανατροφοδότηση του λογαριασμού, στην πράξη αυτό γινόταν σε σημαντικές ημερομηνίες ή περιόδους μέσα στο χρόνο (γιορτή, γενέθλια, κλπ). 

Ακόμα χειρότερα, σε περιόδους οικονομικής δυσκολίας, γίνονταν και αναλήψεις από τον λογαριασμό που συχνά δεν επαναφέρονταν ποτέ. Η λύση αυτή λίγο-πολύ έτσι λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Οικονομική πειθαρχία στην αποταμίευση

Βασικό πλεονέκτημα των παιδικών προγραμμάτων από τις ασφαλιστικές εταιρίες, είναι η οικονομική πειθαρχία που βάζουν τον πελάτη, καθώς σε τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. έτος, εξάμηνο, τρίμηνο), καλείται να καταβάλει το ποσό του ασφαλίστρου για να μαζευτεί ένα κεφάλαιο στην ενηλικίωση του παιδιού του.

Βασικό στοιχείο που χρειάζεται είναι επομένως η συνειδητοποίηση από την πλευρά των γονιών. Σύμφωνα με τις ασφαλιστικές εταιρίες, τα παιδικά προγράμματα αγοράζονται σε αρκετές περιπτώσεις συνειδητά και όχι μόνον κεντρίζοντας ο ασφαλιστής το συναίσθημα του πελάτη.

Και εδώ έρχεται και ο ρόλος των ασφαλιστικών εταιριών και των διαμεσολαβούντων. Από τα στοιχεία των πωλήσεων, σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες, το αυτοκίνητο και η υγεία βρίσκονται στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων στη χώρα μας. Ακολουθούν τα αποταμιευτικά, όπου επικρατούν τα συνταξιοδοτικά.

Σίγουρα όλες οι ανάγκες είναι σημαντικές, ξεκινώντας από το αυτοκίνητο που η κάλυψη είναι υποχρεωτική. Πολύ σημαντική είναι όμως και η εξασφάλιση των παιδιών μέσω της αποταμίευσης.

Στα παιδικά προγράμματα, από την πλευρά των ασφαλιστικών εταιριών, τα ποσά μπορούν να ξεκινούν από 50 ευρώ το μήνα ή και ακόμα χαμηλότερα, που σημαίνει ότι πρόκειται για δαπάνη που από μεγάλο μέρος των πελατών μπορεί να υποστηριχθεί οικονομικά.

Σημαντικό πλεονέκτημα πέραν της οικονομικής πειθαρχίας και του προγραμματισμού, είναι η ευελιξία και η ποικιλία των επιλογών που προσφέρουν. 

Οι ασφαλιστικές διαθέτουν προγράμματα εγγυημένου κεφαλαίου και απόδοσης, καθώς και διαφορετικές επιλογές στο χώρο των unit linked. Στην πρώτη περίπτωση τα ασφάλιστρα επενδύονται με το τεχνικό επιτόκιο (έως 3,35% σήμερα) και ο πελάτης γνωρίζει εξ’ αρχής το ελάχιστο ποσό που θα διαμορφωθεί στη λήξη. 

Αυτό σημαίνει, ότι ο πελάτης μπορεί σε συνεργασία με το πρόσωπο που διαμεσολαβεί, να προσδιορίσει το κεφάλαιο που επιθυμεί να συγκεντρωθεί στη λήξη και κατά συνέπεια, το ύψος του ασφαλίστρου που απαιτείται για την επίτευξή του.

Τα unit linked από την άλλη πλευρά, δεν παρέχουν εγγυήσεις, όμως οι πελάτες που τα επιλέγουν προσδοκούν σε υψηλότερες αποδόσεις από τα προγράμματα εγγυημένου επιτοκίου. 

Στην ουσία ο πελάτης είναι αυτός που παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και διαμορφώνει το πρόγραμμα, ανάλογα με το επενδυτικό του προφίλ. Ο πελάτης επιλέγει μεταξύ διαφορετικών αμοιβαίων τη σύνθεση που ανταποκρίνεται καλύτερα στα δικά του δεδομένα.

Έτσι, ανάλογα με τις επιλογές (ομολογιακά, μετοχικά, Ελλάδα, ξένες αγορές, κλπ), το χαρτοφυλάκιό του αποκτά περισσότερο επιθετικά ή αμυντικά χαρακτηριστικά και επομένως διαφοροποιείται το επίπεδο ανάληψης κινδύνου και προσδοκώμενης απόδοσης. 

Η λογική αυτών των προγραμμάτων στηρίζεται στο στοιχείο της μικρής ηλικίας του παιδιού, σε συνδυασμό με την μακροπρόθεσμη διάρκεια, που επιτρέπουν την ανάληψη υψηλότερου ρίσκου.

Στα πλεονεκτήματα των παιδικών προγραμμάτων από τις ασφαλιστικές εταιρίες να προσθέσουμε τη δυνατότητα προσθήκης ασφαλιστικών καλύψεων, την προστασία έναντι του πληθωρισμού με την ετήσια αναπροσαρμογή του ασφαλίστρου και τη φορολογική απαλλαγή με έκπτωση από το εισόδημα.

Ανταγωνισμός

Ο ανταγωνισμός είναι βέβαια έντονος στο πεδίο των παιδικών προγραμμάτων αποταμίευσης. Οι τράπεζες ισχυροποιούν διαρκώς την παρουσία τους με το σημαντικό πλεονέκτημα ότι ο πελάτης έρχεται ο ίδιος στο σημείο πώλησης (κατάστημα) σε αντίθεση με τα δίκτυα των ασφαλιστικών εταιριών. 

Η δραστηριοποίησή τους στηρίζεται είτε σε αντίστοιχα προγράμματα που έχουν ασφαλιστικό περιεχόμενο είτε και σε τραπεζικούς λογαριασμούς για παιδιά που λειτουργούν κυρίως με τη λογική της πάγιας εντολής από κάποιον άλλο λογαριασμό του πελάτη σε συνδυασμό με άλλες παροχές σχετικά με δάνεια, πιστωτικές κάρτες, κλπ.

Μια άλλη περίπτωση είναι με πάγιες εντολές από λογαριασμό και απευθείας αγορά μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων.
Τέτοιες λύσεις όμως δεν προσφέρουν τα σημαντικά πλεονεκτήματα των παιδικών προγραμμάτων όπως αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω. Σε τελική ανάλυση, ο «βασιλιάς» πελάτης είναι αυτός που θα απoφασίσει.