Σε ανασφάλεια η ασφαλιστική αγορά

Ο νέος χρόνος έρχεται χωρίς μεγάλες προσδοκίες για την ασφαλιστική αγορά. Και αυτό δεν είναι απαισιόδοξη προσέγγιση του μέλλοντος αλλά περιγραφή της πραγματικότητας.

Όσο και αν κάποιοι επιθυμούν να υποστηρίξουν το αντίθετο η κατάσταση δεν είναι ευνοϊκή για τις ασφαλιστικές εταιρίες. Και γιατί; Αρχικώς διότι χρήματα δεν περισσεύουν -ή δεν υπάρχει διάθεση να ξοδευτούν- οπότε η κινητήριος δύναμη απουσιάζει. 

Οι καταναλωτές δεν έχουν βάλει προτεραιότητα την ασφάλιση διότι οι εταιρίες δεν το έχουν προβάλλει ουσιαστικά και δυναμικά. Δεύτερος λόγος είναι η ανασφάλεια που έχει δημιουργηθεί σχετικά με τις ασφαλιστικές, τα συμβόλαιά τους και την φερεγγυότητά τους. 

Επικρατεί φόβος στην συνείδηση των καταναλωτών και ακόμα και αυτοί που σήμερα πληρώνουν συμβόλαια σε κάποιες μεγάλες εταιρίες, μέσα τους βαθιά πιστεύουν ότι μπορεί να βρεθούν εκτεθειμένοι. Δηλαδή δεν υπάρχει βεβαιότητα. Και σε αυτό το θέμα πάλι οι εταιρίες χρόνια τώρα κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. 

Οι ψίθυροι για αφερέγγυους «παίκτες» αποτελούν γνώρισμα της αγοράς αλλά ισχυρή φωνή που θα αποκαλύπτει και θα παρεμβαίνει δεν υπάρχει αφήνοντας το «σάπιο» να βλάπτει και το υγιές.

Τρίτον και χειρότερο. Οι πολίτες έμαθαν προσφάτως από το παράδειγμα της Ασπίς ότι και το κράτος που έχει τον εποπτικό ρόλο μπορεί ανά πάσα στιγμή να κλείσει μια εταιρία και να αφήσει τους ασφαλισμένους στον δρόμο να αναζητούν λύσεις. 

Όπως έγινε δηλαδή με την Ασπίς, τους εργαζόμενους σε αυτή και τους ασφαλισμένους. Και εδώ η ασφαλιστική αγορά και οι συντελεστές της έχουν μερτικό στην ευθύνη. Πιέζουν για ξεκαθάρισμα γιατί; 

Για να προκαλέσουν ανασφάλεια σε όσους μένουν στον δρόμο ακάλυπτοι από τις εταιρίες που κλείνουν; Ποια η παρέμβαση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών για τους ασφαλισμένους της Ασπίς που τόσο καιρό είναι εκτεθειμένοι; Εκχυλίζει ευαισθησία…