Αλίμονο αν το πρόβλημα της αγοράς, και τα μελανά της σημεία εξαντλούνταν στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Παύλου Ψωμιάδη. Αλίμονο αν η λύση στον κορεσμό και η ενίσχυση του ρυθμού ανάπτυξης των εργασιών ήταν θέμα δύο, τριών ή πέντε εταιρειών.
Αντίθετα υπάρχουν και άλλα ανοικτά θέματα και άλλες εταιρείες και άλλες πρακτικές που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Είναι θέμα ευρύ και πολυδιάστατο που χρειάζεται ολική αντιμετώπιση. Δεν επιτρέπονται επιπόλαιοι χειρισμοί, σπασμωδικές κινήσεις και βεβιασμένες λύσεις στο όνομα της κάθαρσης..
Θα επιτευχθεί μέσω νέων όρων παιχνιδιού, μέσω παρακολούθησης εφαρμογής της νομοθεσίας, μέσω, πρακτικών που θα δώσουν στην αγορά νέα διάσταση. Βέβαια δεν υπάρχουν και μαγικά ραβδιά. Γι΄αυτό χρειάζεται να γίνει διάλογος και να υπάρξει ενεργός συμμετοχή των συντελεστών της αγοράς και των αρμοδίων της πολιτείας. Η ασφαλιστική αγορά χρειάζεται επαναπροσέγγιση και κουβέντα, και προσδιορισμό ρόλου και στόχων και νέες μεθόδους ανάπτυξης που θα είναι «φιλικές και ειλικρινείς» προς τους καταναλωτές.
Οι εταιρίες οφείλουν, να δώσουν σωστά προϊόντα και να ενημερώσουν τους καταναλωτές και η πολιτεία να αξιοποιήσει τον θεσμό για να καλύψει τα κενά αρχίζοντας από το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Οι ιδιώτες έχουν τον ρόλο τους και όταν τον εκτελούν σωστά τότε δε θα παρερμηνεύεται όπως συνέβη μέχρι σήμερα. Και η αξιοπιστία των συνομιλητών θεωρείται ο καταλύτης για την μετάβαση σε μια νέα εποχή. Και αυτή της φορά δεν πρέπει να χαθεί…