ΔΙΕΘΝΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ: ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Η κοσμογονία που συντελείται στη λογιστική και ελεγκτική πρακτική, με την υιοθέτηση από την Ε.Ε. των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστη την Ελλάδα. Για την ώρα τα ΔΛΠ ισχύουν υποχρεωτικά για τις εισηγμένες εταιρίες και τις θυγατρικές τους και προαιρετικά για όλες τις υπόλοιπες. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν συμφέρει η προαιρετική εφαρμογή των ΔΛΠ, δηλαδή αν τα πιθανά οφέλη είναι μεγαλύτερα από τα τυχόν κόστη που παρουσιάζονται λόγω των δυσκολιών στην εφαρμογή τους.

Δεν υπάρχει μονοσήμαντη απάντηση.

Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει άμεσο σημαντικό αποτέλεσμα και σε άλλες μακροπρόθεσμο. Για παράδειγμα μια εταιρία χωρίς δάνεια και ενδιαφέρον για την εικόνα της πιθανόν να αναβάλλει το κόστος της προαιρετικής εφαρμογής το οποίο τελικά δεν θα αποφύγει στο μέλλον.

Μία εταιρία όμως που έχει σημαντικό δανεισμό και επομένως θέλει να τον διατηρήσει με το χαμηλότερο κόστος, ή στοιχεία που μπορεί να εμφανίσουν «υπεραξίες» και ενδιαφέρεται για πιθανούς νέους επενδυτές, χρηματοδότες ή αγοραστές, κατά κανόνα κερδίζει από την προαιρετική εφαρμογή των ΔΛΠ. Και η πραγματικότητα είναι ότι σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι περισσότερες μεγάλες και μεσαίες βιομηχανικές και ξενοδοχειακές μονάδες.

Η «εικόνα» μιας εταιρίας με βάση τα ΔΛΠ, είναι σχεδόν πάντα καλύτερη από ότι με τα ελληνικά λογιστικά πρότυπα. Είναι ζήτημα διαφορετικής προσέγγισης. Τα ελληνικά πρότυπα στηρίζονται στην «αρχή της συντηρητικότητας», ενώ τα ΔΛΠ βασίζονται σε σημαντικό βαθμό στις «εύλογες αξίες». Έτσι με τα ΔΛΠ, μία σειρά ενεργητικών στοιχείων (π.χ. πάγια), εμφανίζονται σε «εμπορικές» αξίες στον Ισολογισμό, ενώ με τα ελληνικά πρότυπα, εμφανίζονται συνήθως σε πολύ μικρότερες (λογιστικές) αξίες.

Οι τράπεζες προσδιορίζουν τις πιστώσεις και τα επιτόκια δανεισμού, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση των πελατών τους. Ο πελάτης που εμφανίζει μεγαλύτερο κίνδυνο, παίρνει λιγότερα χρήματα και πληρώνει μεγαλύτερο τόκο. Ο κίνδυνος προσδιορίζεται με δείκτες που προκύπτουν κυρίως από τα μεγέθη των οικονομικών καταστάσεων. Αν εφαρμόζονται τα ΔΛΠ, εμφανίζονται βελτιωμένοι πολλοί δείκτες και αυτό σημαίνει αυτομάτως καλύτερους όρους δανεισμού για τις εταιρίες. Οι καλύτεροι δείκτες δεν προκύπτουν από «λογιστικές αλχημείες». Προκύπτουν επειδή η εικόνα με βάση τα ΔΛΠ, είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. 

Ένα ζήτημα που ανακύπτει για τους επαγγελματίες λογιστές και ελεγκτές, για τις επιχειρήσεις και τους εποπτικούς μηχανισμούς, είναι η ορθότητα της εφαρμογής αυτών των προτύπων. Είναι εξαιρετικά πιο σύνθετα και δύσκολα από τα προϊσχύοντα «ελληνικά» πρότυπα. Επιπλέον βρίσκονται σε μία διαρκή κατάσταση μεταβολής. Επιβάλλεται κατά συνέπεια αυτός που τα εφαρμόζει διαρκώς να τα παρακολουθεί και να μελετά. Αυτό το κενό «γνώσης», γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί από διάφορες πλευρές. Μία τέτοια προσπάθεια είναι και η προσωπική μου ιστοσελίδα www.dntzanatos.gr, που αναβαθμίζεται σε εβδομαδιαία βάση και περιέχει χρήσιμες ειδήσεις, αλλά και πληροφορίες για το τι μέλλει γενέσθαι στα νέα διεθνή δεδομένα της λογιστικής.

 

Τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα εφαρμόζονται σταδιακά από όλες τις χώρες του κόσμου. Αποτελούν τη σύγχρονη προσέγγιση στον τομέα της λογιστικής, που δημιουργεί νέα δεδομένα στη διεθνή οικονομική συνεργασία. Η προαιρετική εφαρμογή τους, εκτός από τις σχέσεις με το πιστωτικό σύστημα, προσθέτει κύρος στην ποιότητα των οικονομικών καταστάσεων των εταιριών, γεγονός που μόνο θετικά μπορεί να επιδράσει.