Ασφαλιστικές ευκαιρίες στον τουριστικό κλάδο

Πεδίο δράσης λαμπρό και με μεγάλες ευκαιρίες ανάπτυξης για τον ασφαλιστικό κλάδο θεωρείται ο τουρισμός διεθνώς. Στην Ελλάδα όμως παραμένει μία «άγνωστη ζώνη» αφού παρά τις προσπάθειες των ασφαλιστικών εταιρειών οι επιχειρηματίες του κλάδου παραμένουν διστακτικοί είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω ένδειας. 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις από παλαιότερες μελέτες του ΣΕΤΕ αλλά και από στοιχεία των ασφαλιστικών εταιρειών μόνο τα μεγάλα ξενοδοχεία 5 αστέρων στην Αθήνα , στην Κρήτη και στα μεγάλα τουριστικά κέντρα έχουν κάποια μορφή ασφάλισης έναντι ζημιών , απωλειών ή αστικής ευθύνης. 

Στις υπόλοιπες κατηγορίες, οι οποίες περιλαμβάνουν περί τις 4.000 καταγεγραμμένα ξενοδοχεία στον ΕΟΤ  αλλά και πλήθος μικρών ξενοδοχειακών μονάδων ( studios, bungalows) η λέξη ασφάλιση παραμένει άγνωστη πλην των απλών καλύψεων για φωτιά ή την υποχρεωτική ασφάλιση που επιβάλλουν οι τράπεζες για την χορήγηση δανείων. 

Η έντονη και αυξανόμενη δραστηριοποίηση των ξένων tour operators που ουσιαστικά έχουν αναλάβει εξ’ ολοκλήρου το τρίγωνο μεταφορά-διαμονή-διασκέδαση  στις ελληνικές τουριστικές περιοχές έχουν υποχρεώσει τα τελευταία χρόνια τις μονάδες με τις οποίες συνεργάζονται να αυξήσουν σημαντικά τις ασφαλιστικές τους καλύψεις. 

Υπολογίζεται σήμερα ότι τα ξενοδοχεία 4-5 αστέρων που συνεργάζονται με ξένους ξοδεύουν κατά μέσο όρο περίπου 2.000-3.000 ευρώ ετησίως για να καλύψουν τις επιχειρήσεις τους από μεγάλους κινδύνους που αφορούν είτε ματαιώσεις κρατήσεων , είτε «κανόνια» από ξένα γραφεία, είτε ζημιές στα ξενοδοχεία και στις υποδομές , είτε ατυχήματα και θανάτους μέσα στα ξενοδοχεία.  

Σε μικρότερες κατηγορίες , το ποσοστό ασφαλιστικής κάλυψης ποικίλει ανάλογα με την ευσυνειδησία  του επιχειρηματία και βέβαια την οικονομική του δεινότητα. Υπολογίζεται ότι στις μικρότερες ξενοδοχειακές μονάδες είναι καλυμμένη η 1 στις 3 (με το ποσοστό αυτό να μικραίνει όσο μεγαλώνει η κρίση) και για μέσο ετήσιο ασφάλιστρο της τάξης των 500-1.000 ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι τόσο ο τουριστικός κλάδος όσο και ο ασφαλιστικός είναι «αχαρτογράφητες» περιοχές, δηλαδή δεν υπάρχουν οργανωμένα στατιστικά στοιχεία αλλά ποικίλλουν από  ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο και από ασφαλιστή σε ασφαλιστή.

Ποιοι παράγοντες καθορίζουν τα ασφάλιστρα

Τα ασφάλιστρα στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις καθορίζονται κυρίως από το μέγεθος (αριθμό κλινών) , το μέσο αριθμό επισκεπτών, την κατηγορία ξενοδοχείου, την παλαιότητα του, το χρόνο λειτουργίας τους μέσα στην τουριστική σαιζόν, τις προσφορές παροχών αλλά και τους ξένους συνεργάτες και προμηθευτές των ξενοδοχείων.

Ποιες καλύψεις προσφέρουν οι ασφαλιστικές

Σήμερα, οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα προσφέρουν ολοκληρωμένα πακέτα για τις καλύψεις των τουριστικών επιχειρήσεων αλλά ορισμένες δίνουν τη δυνατότητα και για μεμονωμένες καλύψεις ανάλογα με τις επιθυμίες και τις δυνατότητες των ξενοδόχων.

Καλύψεις κατά ζημιών στις επιχειρήσεις

Οι ζημιές στις ξενοδοχειακές μονάδες μπορεί να καταστρέψουν ολόκληρη τη σαιζόν είτε αυτή αναφέρεται σε ξενοδοχείο είτε σε οποιαδήποτε άλλη τουριστική επιχείρηση. Οι ξενοδόχοι υπολογίζουν ότι τουλάχιστον 1 φορά κάθε 3 χρόνια θα αντιμετωπίσουν κάποια σημαντική ζημιά στις υποδομές τους που θα τους πάει πίσω σε επίπεδο εισπράξεων και εργασιών. Το μέσο κόστος ετησίου ασφαλίστρου κατά ζημιών ανέρχεται για ένα  ξενοδοχείο 150 κλινών σε 300 περίπου ευρώ

Καλύψεις κατά ατυχημάτων

Οι -σχετικά πρόσφατες- τραγωδίες σε ξενοδοχεία στην Αττική, την Κέρκυρα και την Κρήτη δείχνουν πόσο ευάλωτες και εύθραστες είναι οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και οι tour operators σε κάποιο ανθρώπινο δυστύχημα που ουσιαστικά  μπορεί να προκαλέσει μέχρι και κλείσιμο της επιχείρησης. Οι αγωγές μπορεί να ζητούν εκατομμύρια ευρώ αποζημιώσεων. Οι ξένοι tour operators απαιτούν πλέον από τα ξενοδοχεία με τα οποία θα συνεργαστούν να έχουν αυτές τις ασφαλιστικές καλύψεις. Το μέσο ετήσιο ασφάλιστρο για τους κινδύνους αυτούς ξεπερνά τα 1.000 ευρώ για ξενοδοχείο 150 κλινών και μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 5.000 ευρώ για ξενοδοχεία πάνω από 500 κλίνες.    

Καλύψεις κατά επιχειρηματικών απωλειών

Από τις πλέον συνηθισμένες καλύψεις για τα ξενοδοχεία αφού αφορούν πλέον συνηθισμένα προβλήματα όπως είναι οι αναβολές ταξιδιών, η αφερεγγυότητα των tour operators, οι πτωχεύσεις. Η οικονομική κρίση στον τουριστικό κλάδο τα τελευταία χρόνια έχει αυξήσει σε μεγάλο βαθμό αυτά τα προβλήματα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ξενοδόχων , αν ένα ξενοδοχείο μείνει άδειο κατά 50% για πάνω από 1 εβδομάδα έχει ουσιαστικά χάσει το 20% των ετήσιων εσόδων του. Τις απώλειες αυτές μπορεί να τις καλύψει  με ένα καλό ασφαλιστήριο συμβόλαιο το οποίο για ένα ξενοδοχείο 150 κλινών ανέρχεται σε 500-600  ευρώ το χρόνο.

Νομικές καλύψεις

Οι αγωγές έναντι των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων για κακές υπηρεσίες πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα και μπορούν να φτάσουν σε εκατομμύρια ευρώ. Πληρώνοντας μέσο ετήσιο ασφάλιστρο της τάξης των 200 ευρώ, μία μικρο-μεσαία ξενοδοχειακή επιχείρηση μπορεί να καλύψει την νομική της υπεράσπιση σε περίπτωση που της ασκηθεί δίωξη.
Γενικότερα μία μικρή ή μέση ξενοδοχειακή επιχείρηση μπορεί με ασφάλιστρα της τάξης των 2.000 ευρώ ετησίως να θωρακιστεί έναντι των περισσότερων κινδύνων που μπορεί να θέσουν σε αμφισβήτηση όχι μόνο την ύπαρξή της αλλά και την οικονομική κατάσταση των ίδιων των επιχειρηματιών και των εργαζόμενων της. Το πεδίο δράσης είναι μεγάλο για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις όσο και αν το οικονομικό περιβάλλον είναι αντίξοο.