Χρειάζονται «έξυπνα» πακέτα ανάπτυξης

Το να ονειρεύεται κάποιος ότι η αναζωογόνηση της ελληνικής χρηματιστηριακής και επενδυτικής αγοράς θα μπορούσε να γίνει μέσα από τη σταδιακή επάνοδο των μικροεπενδυτών μόλις αρχίσει να καταλαγιάζει η κρίση, δεν φαίνεται να αποτελεί πρακτική λύση. Πρώτα απ’ όλα γιατί δεν ξέρουμε πότε θα καταλαγιάσει η κρίση και δεύτερον γιατί ένα μεγάλος αριθμός πρώην μικροεπενδυτών του χρηματιστηρίου είναι ήδη χρεωμένος στις τράπεζες (στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια, αλλά και margin accounts).

Η μόνη ουσιαστική αντιμετώπιση του θέματος θα μπορούσε να γίνει μέσα από σοβαρά μέτρα στήριξης που θα μπορούσαν να δοθούν στους φορείς της επαγγελματικής διαχείρισης κεφαλαίων. Άλλωστε, και οι περισσότερες ξένες αγορές κάπως έτσι στηρίχτηκαν για να αναπτυχθούν. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να δοθούν σοβαρά φορολογικά κίνητρα σε ιδιώτες που τοποθετούνται με μακροχρόνιο ορίζοντα σε μετοχικά και μικρά αμοιβαία κεφάλαια, ή σε άλλα συναφή επενδυτικά προϊόντα.

Επίσης, θα μπορούσαν πολύ περισσότερα πράγματα να γίνουν στο θέμα της διαχείρισης των συνταξιοδοτικών ταμείων, τόσο μέσα από τη διαδικασία των συμβούλων που δρομολογείται, αλλά και μέσα από την ουσιαστική αντιμετώπιση των ακινήτων τους (π.χ. μέσω των ΑΕΕΑΠ).

Γενικότερα μιλώντας, η κυβέρνηση καλείται να δώσει πολλά «μικρά πακέτα ανάπτυξης» σε πολλούς κλάδους που θεωρούνται μεγάλης σημασίας για την οικονομία και η επενδυτική αγορά αποτελεί αναμφίβολα μία από αυτές.

Τα «πακέτα» αυτά, σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν μπορούν να είναι μεγάλα. Αρκεί να είναι «έξυπνα»…