Ο διαβήτης είναι 5 ξεχωριστές ασθένειες!

Σκανδιναβοί επιστήμονες έκαναν μεγάλη έρευνα και υποστηρίζουν ότι ο διαβήτης είναι 5 διαφορετικές ασθένειες και η θεραπεία πρέπει να προσαρμοστεί σε καθεμία ξεχωριστά!

Σήμερα, γνωρίζουμε ότι ο διαβήτης χωρίζεται στους τύπους 1 και 2. Ο πρώτος που είναι γνωστός και ως ινσουλινοεξαρτώμενος ή νεανικός διαβήτης προκύπτει από την αυτοάνοση καταστροφή των β κυττάρων του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη.

Ο διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές σακχάρου στο αίμα στα πλαίσια της ινσουλινοαντίστασης και σχετική ανεπάρκεια ινσουλίνης. Ευθύνεται για το 90% περίπου των περιπτώσεων διαβήτη, ενώ το υπόλοιπο 10% οφείλεται στο διαβήτη τύπου 1 και το διαβήτη κύησης.

Γενικά, ο διαβήτης επηρεάζει περίπου έναν στους 11 ενήλικες σε όλο τον κόσμο και αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου, τύφλωσης, νεφρικής ανεπάρκειας και ακρωτηριασμού των άκρων.

Ωστόσο, ερευνητές στη Σουηδία και τη Φινλανδία πιστεύουν ότι έχουν αποκαλύψει μία πιο περίπλοκη εικόνα, που θα οδηγήσει σε μια εποχή εξατομικευμένης ιατρικής για τον διαβήτη.

Η μελέτη τους, από το Lund University Diabetes Center στη Σουηδία και το Ινστιτούτο Μοριακής Ιατρικής της Φινλανδίας, εξέτασε 14.775 ασθενείς. Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο The Lancet Diabetes and Endocrinology (https://goo.gl/scqzRd) έδειξαν ότι οι ασθενείς θα μπορούσαν να χωριστούν σε 5 διακριτές ομάδες:

1. Σοβαρός αυτοάνοσος διαβήτης είναι γενικά ο ίδιος με τον κλασικό τύπο 1 – πλήττει ανθρώπους όταν είναι νέοι, φαινομενικά υγιείς και μια ανοσολογική ασθένεια τους αφήνει ανίκανο να παράγουν ινσουλίνη.
2. Ασθενείς με σοβαρή ανεπάρκεια ινσουλίνης, οι οποίοι αρχικά φαίνονται πολύ παρόμοιοι με αυτούς της ομάδας 1 – είναι νέοι, έχουν φυσιολογικό βάρος και αγωνίζονται για να παράγουν ινσουλίνη, αλλά το ανοσοποιητικό σύστημα δεν είχε σφάλμα.
3. Ασθενείς με σοβαρό διαβήτη που είναι ανθεκτικοί στην ινσουλίνη είναι γενικά υπέρβαροι και παρήγαγαν ινσουλίνη, αλλά το σώμα τους δεν ανταποκρίνεται πλέον σε αυτό.
4. Ήπιος διαβήτης που σχετίζεται με την παχυσαρκία παρατηρείται κυρίως στους ανθρώπους που ήταν πολύ υπέρβαροι αλλά μεταβολικά πολύ πιο κοντά στους φυσιολογικούς από αυτούς της ομάδας 3.
5. Ασθενείς με ήπιο διαβήτη που σχετίζεται με την ηλικία εμφανίζουν συμπτώματα όταν είναι σημαντικά μεγαλύτεροι σε ηλικία από ό, τι σε άλλες ομάδες και η ασθένειά τους τείνει να είναι ηπιότερη.

Ο καθηγητής Leif Groop, ένας από τους ερευνητές, είπε στο BBC: «Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, κάνουμε ένα πραγματικό βήμα προς την εξατομικευμένη ιατρική. Στο ιδανικό σενάριο, αυτό εφαρμόζεται στη διάγνωση και στοχεύουμε στην καλύτερη θεραπεία».

Τι μπορεί να σημαίνει πρακτικά η νέα ταξιμόμηση; Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι τρεις σοβαρές μορφές θα μπορούσαν να αντιμετωπίζονται πιο επιθετικά από τις δύο πιο ήπιες.

Οι ασθενείς της ομάδας 2 θα ταξινομούνται επί του παρόντος ως τύπος 2 επειδή δεν έχουν αυτοάνοση ασθένεια. Ωστόσο, η μελέτη δείχνει ότι η ασθένειά τους προκαλείται πιθανώς από ένα ελάττωμα των β-κυττάρων τους και όχι από το πολύ λίπος. Και ίσως η θεραπεία τους να αντικατοπτρίζει πιο στενά τους ασθενείς που ταξινομούνται επί του παρόντος ως τύπος 1.

Ασθενείς της ομάδας 2 είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο τυφλότητας ενώ η ομάδα 3 είχε τον μεγαλύτερο κίνδυνο νεφροπάθειας. Έτσι ορισμένες ομάδες είναι πιθανό να ωφεληθούν από πρόγραμμα πληθυσμιακού ελέγχου.

Η Δρ Victoria Salem, σύμβουλος και κλινικός επιστήμονας στο Imperial College του Λονδίνου, δήλωσε ότι οι περισσότεροι ειδικοί γνώριζαν ότι ο τύπος 1 και ο τύπος 2 δεν ήταν “ένα εξαιρετικά ακριβές σύστημα ταξινόμησης. Αυτό είναι σίγουρα το μέλλον του τρόπου σκέψης για τον διαβήτη ως ασθένεια».

Ωστόσο, προειδοποίησε ότι η μελέτη δεν θα αλλάξει την πρακτική σήμερα. Η μελέτη αφορούσε μόνο τους Σκανδιναβούς και ο κίνδυνος του διαβήτη ποικίλλει σημαντικά σε όλο τον κόσμο, όπως ο αυξημένος κίνδυνος για τους νότιους Ασιάτες.

Η Δρ. Emily Burns, από το Diabetes UK, δήλωσε ότι «η έρευνα αυτή κάνει ένα πολλά υποσχόμενο βήμα, αλλά πρέπει να μάθουμε περισσότερα για αυτούς τους υποτύπους, προτού μπορέσουμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό για τους ανθρώπους που ζουν με την πάθηση».