Οι επιπτώσεις στα επενδυτικά προιόντα από την τραπεζική αργία

Ανησυχίες και διαφοροποιήσεις σημειώθηκαν καθ΄ όλη τη διάρκεια της τραπεζικής αργίας στις ασφαλιστικές εταιρείες, αφού βρέθηκαν μεταξύ του τραπεζικού συστήματος και των ασφαλισμένων, δίχως να μπορούν να διαχειριστούν τα κεφάλαια που συγκέντρωναν τα δίκτυα πωλήσεων από επενδυτικά προγράμματα. Στην πράξη, η αγορά κυριολεκτικά «κάθισε» αφού οι περιορισμοί στη διακίνηση των κεφαλαίων έκλεισε όλες τις ροές προς το εξωτερικό, για έναν κλάδο ο οποίος, ετησίως, τοποθετεί κεφάλαια πολλών δισ. ευρώ σε τίτλους ξένων αγορών.

Συνεπεία αυτού, στην αγορά επικράτησε το χάος, με τους ασφαλισμένους να επιδιώκουν να «ξεφορτωθούν» τα κεφάλαιά τους από λογαριασμούς καταθέσεων ή να «τρέξουν» τα συμβόλαιά τους και τις ασφαλιστικές να μην μπορούν να ανταποκριθούν στα σχετικά αιτήματα. Στους τίτλους εσωτερικού για παράδειγμα, η κίνηση των κεφαλαίων περιορίσθηκε αισθητά λόγω κυρίως των πιέσεων που, όπως αναφέρουν πληροφορίες, ασκήθηκαν προκειμένου οι ασφαλιστικές εταιρείες να μην «τραβήξουν» χρήμα από τις ήδη πληγωμένες τράπεζες. Στα unit linked εξωτερικού η αγορά κυριολεκτικά κόλλησε, αφού τα capital controls δεν επέτρεψαν μεταφορές κεφαλαίων σε τίτλους τους εξωτερικού. Στα regular premium οι περισσότερες των ασφαλιστικών εταιρειών συγκέντρωναν τις δόσεις των ασφαλισμένων δίχως ωστόσο να μπορούν να τοποθετήσουν κεφάλαια στο εξωτερικό για όσα συμβόλαια επένδυαν ανάλογα.

Υπό αυτή την έννοια θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι οι εταιρείες παραβίαζαν, χωρίς οι ίδιες να ευθύνονται, τους όρους των συμβολαίων τους και, παράλληλα, συγκέντρωναν με το ρίσκο ενός κουρέματος για όσα κεφάλαια παρέμεναν στα χέρια τους. Κάτι ανάλογο συνέβη και με τις κρατήσεις των εργαζομένων. Οι ασφαλιστικές μέσω ομαδικών προγραμμάτων συγκέντρωναν κεφάλαια που δεν μπορούσαν να επενδύσουν και που οι εταιρείες – πελάτες τους δεν ήθελαν να διατηρήσουν στην κατοχή τους λόγω του κινδύνου που υπήρχε τότε να κουρευτούν. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι τις ημέρες εκείνες κανείς δεν επιθυμούσε να διατηρεί σε λογαριασμούς του χρήματα, με αποτέλεσμα η ροή κεφαλαίων τις περισσότερες φορές να σταματά στις ασφαλιστικές, οι οποίες μέχρι και την επιβολή των capital controls είχαν το προνόμιο να μεταφέρουν καθημερινά τα υπόλοιπά τους σε λογαριασμούς του εξωτερικού. Αυτό το προνόμιο χάθηκε μόλις οι τράπεζες τέθηκαν σε… αργία.