Στο 5% του ασφαλιστικού τζίρου η απάτη

Μέχρι το 5% του ετήσιου τζίρου υπολογίζεται ότι ανέρχεται η χρηματική απώλεια για μια ασφαλιστική εταιρεία από περιστατικά απάτης, ενώ το δυνητικό κόστος είναι ακόμα μεγαλύτερο διότι επηρεάζεται η φήμη και η εμπιστοσύνη της εταιρείας προς το κοινό.

 

Στο ανωτέρω συμπέρασμα κατέληξε πρόσφατη έρευνα της Deloitte για την πρόληψη της απάτης στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, από την οποία προέκυψε επίσης ότι σχεδόν το 75% των ασφαλιστικών εταιρειών έχουν ανιχνεύσει περιπτώσεις απάτης τις οποίες και δεν μπορούν να τεκμηριώσουν.

 

Μάλιστα το παραπάνω φαινόμενο ισχύει ανεξαρτήτως τζίρου και μεγέθους των ασφαλιστικών εταιρειών, γεγονός το οποίο καταδεικνύει την πολυπλοκότητα της ασφαλιστικής απάτης και την προσπάθεια που χρειάζεται από όλους τους φορείς έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο.

 

Στα συμπεράσματα της έρευνας αναφέρεται επίσης ως βέβαιο ότι «δεδομένης και της οικονομικής κρίσης το κίνητρο για απάτη έχει αυξηθεί και επομένως απαιτείται μεγάλη προσοχή από τις διοικήσεις των ασφαλιστικών εταιρειών και πάνω

από όλα επένδυση στην γνώση και την εκπαίδευση του προσωπικού».

Άλλα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι:

 

–       Το 52% των εταιρειών διαθέτουν πολιτική ή δίδουν οδηγίες που ορίζουν την απάτη, και το 57% των εταιρειών έχει ορίζει κάποιο ανώτατο μέλος της διοίκησης ως υπεύθυνο για τη διαχείριση του κινδύνου της απάτης.

–       Το 88% των εταιρειών έχει θεσπίσει διαδικασία για τον εντοπισμό ή τη διερεύνηση περιστατικών απάτης και το 62% έχει διαπιστώσει κατά το παρελθόν περιστατικό απάτης.

–       Το 62% των εταιρειών έχει σχέδιο αντιμετώπισης απάτης για την αποτελεσματική διαχείρισης κρίσεων που προκύπτουν με την ανακάλυψη σχετικού περιστατικού.

–       Το 67% των εταιρειών προχώρησε σε ανασχεδιασμό διαδικασιών μετά τον εντοπισμό περιστατικού απάτης, ενώ στους βασικότερους κινδύνους στους οποίους είναι εκτεθειμένη η αγορά περιλαμβάνονται η εικονική ζημιά, η υπερκοστολόγηση της ζημιάς, η ηλεκτρονική απάτη και η κλοπή ή η απώλεια εμπιστευτικών πληροφοριών.

–       Η πλειοψηφία των εταιρειών θεωρεί ότι οι απώλειες κοστίζουν το 5% του τζίρου τους.

–       Περίπου το 45% των εταιρειών επαναξιολογεί σε τακτική βάση κι αν παρουσιαστεί ανάγκη τις υφιστάμενες οδηγίες για συγκεκριμένους κινδύνους απάτης, ενώ μόνο το 33% των εταιρειών παρέχει συστηματική εκπαίδευση προσωπικού για την κατανομή των κινδύνων απάτης.

–       Οι εσωτερικοί έλεγχοι, οι πιο αυστηροί έλεγχοι στις συναλλαγές υψηλού κινδύνου και τα περισσότερα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι τα τρία πιο αποτελεσματικά μέτρα για τη μείωση των κινδύνων από περιπτώσεις απάτης.

–       Το 76% των εταιρειών έχει ενεργοποιήσει επαρκείς ελέγχους που προλαμβάνουν περιπτώσεις απάτης οι οποίες σχετίζονται με τα πληροφοριακά συστήματα.

–       Το 71% των εταιρειών έχει ανιχνεύσει περιπτώσεις απάτης που δεν μπόρεσε να τεκμηριώσει, ενώ το 28% των εταιρειών είχε σε διάστημα δύο ετών περισσότερες από 10 αναφορές απάτης.

–       Περίπου το 80% των εταιρειών θεωρεί ότι η τρέχουσα οικονομική συγκυρία έχει επηρεάσει αυξητικά τα περιστατικά απάτης.

 

Σε ότι αφορά τις προτάσεις για την πρόληψη της απάτης, στο πλαίσιο της έρευνας η Deloitte προτείνει;

 

–       Το Διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας καθώς και η επιτροπή ελέγχου θα πρέπει να προσδιορίσουν την στρατηγική πρόληψης απάτης

o   Προώθηση κουλτούρας η οποία δεν ανέχεται την απάτη

o   Εποπτική συμμόρφωση

o   Επιθετική – Δυναμική αντιμετώπιση του θέματος

–       Διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού Antifraud Προγράμματος για την πρόληψη/αποτροπή κρουσμάτων Απάτης

–       Εισαγωγή καινοτόμων διαδικασιών κατά της απάτης

–       Εκπαίδευση

–       Συνεχής επικοινωνία και ανταλλαγή πληροφοριών με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς σχετικά με τις ασφαλιστικές απάτες και την προσπάθεια για ευαισθητοποίηση όλων επί του θέματος

–       Αναγνώριση των κινδύνων που συνεπάγονται της απάτης από τους εσωτερικούς ελεγκτές

–       Επανασχεδιασμός των διαδικασιών ελέγχου για την αποτροπή της απάτης

–       Περιορισμός της έκθεσης της εταιρείας στον κίνδυνο (πρόστιμα, φήμη, τυχόν αρνητικά γεγονότα κ.α.)

–       Ανάπτυξη στρατηγικής διαχείρισης της απάτης που συνδέεται με τις ασφαλιστικές αποζημιώσεις

–       Καθιέρωση μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης διαχείρισης της απάτης σε ασφαλιστικές αποζημιώσεις:

o   Επαναπροσδιορισμός του μοντέλου λειτουργίας

o   Βελτίωση της ποιότητας των πληροφοριών που παρέχονται

o   Αξιοποίηση των σχετικών μετρήσεων (data analytics)

–       Χρήση εργαλείων (data analytics) σε καθημερινή βάση.

 

Σημειώνεται ότι η έρευνα, πραγματοποιήθηκε με την αποστολή ερωτηματολογίων τα οποία στάλθηκαν σε 51 ασφαλιστικές εταιρίες, μικρού, μεσαίου και μεγάλου μεγέθους βάσει του κύκλου εργασιών τους. Καλύπτει το 67% του συνολικού τζίρου της Ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς. Σημειώνεται ότι οι απαντήσεις έχουν προέλθει κατά 43% από ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες και κατά 57% από ασφαλιστικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα αλλά έχουν μητρική τους πολυεθνική εταιρεία.