Ποιος θα άρει την ντροπή της «Ασπίδας» και των άλλων «ναυαγίων»;

- Οι ασφαλισμένοι στην «Ασπίδα» δίνουν πολυετή αγώνα χωρίς, μέχρι στιγμής, να έχουν δει κάποιο αποτέλεσμα. Από τις υποσχέσεις στην αναμονή και από τις διαβεβαιώσεις στην προσμονή και την ελπίδα. 

- Εσχάτως, εξαντλημένοι και πλέον αναστατωμένοι από την όλη έκβαση –που δεν είναι έκβαση– ξεκίνησαν να φέρνουν στη δημοσιότητα τις δηλώσεις των αρμοδίων, θέλοντας να αποτυπώσουν τη διγλωσσία (άλλα τότε, άλλα τώρα) ή την αδράνεια ή την παραμέληση. 

- Εστίασαν λοιπόν σε ένα πρόσωπο, που πρωταγωνίστησε με τις παρεμβάσεις του, στο οποίο είχαν στηρίξει τις προσδοκίες τους ελπίζοντας ότι θα τους δώσει λύση. Ωστόσο, είναι άραγε μόνο ένα πρόσωπο, ένας άνθρωπος, ένας πολιτικός ή ένας θεσμός που θα δώσει τη λύση στο παραδόξως –ίσως και παρατύπως– κολλημένο θέμα της «Ασπίδας»; 

- Μήπως τελικά είναι ένα συνολικό ζήτημα όπου το πολιτικό σύστημα (συγκυβέρνηση, κόμματα, θεσμικοί φορείς) οφείλει να προχωρήσει σε κινήσεις και να φέρει αποτέλεσμα; Το να εστιάζει κανείς επάνω σε ένα πρόσωπο, σε ένα γεγονός, σε ένα σημείο, θυμίζει το γνωστό με το δέντρο και το δάσος. 

- Η λύση για την «Ασπίδα» και την Commercial επιβάλλεται να έρθει από την Πολιτεία, την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, τους φορείς της διαμεσολάβησης, όλους όσους σήμερα μετέχουν στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας. 

- Δεν φταίει ένα πρόσωπο, φταίνε όλοι για την απάτη που πλήττει την αγορά. Φταίνε όλοι για το αίσχος αυτό –όποιο θεωρεί ο καθένας– που άφησε τόσες χιλιάδες ανθρώπους έκθετους στο ναυάγιο μιας εταιρείας. 

- Και δεν είναι μόνο αυτό το ναυάγιο. Είναι και άλλα πολλά, σε άλλους κλάδους, σε άλλες περιοχές της χώρας, όπου επίσης χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν άλλα αίσχη. Όχι άλλους ΤΙΤΑΝΙΚΟΥΣ. Αναζητείται συνέπεια, ανθρωπιά και ορθή συμπεριφορά. Ποιος θα άρει την ντροπή;