Σε έλλειψη προσοχής οφείλεται 1 στα 3 τροχαία

 Η διάσπαση της προσοχής κατά την οδήγηση ευθύνεται για το 30% των τροχαίων ατυχημάτων. Η χρήση κινητών τηλεφώνων, ο προγραμματισμός του πλοηγού ταξιδιών, η ενασχόληση με αντικείμενα μέσα στο αμάξι και άλλοι παράγοντες, όπως το στρες, που μπορούν ακόμα και στιγμιαία να αποσπάσουν το βλέμμα του οδηγού από τον δρόμο, αυξάνουν τις πιθανότητες εμπλοκής σε ατύχημα. Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Τεχνολογίας της Allianz, η προσπάθεια των οδηγών να πιάσουν αντικείμενα την ώρα που το όχημα είναι εν κινήσει, αυξάνει τον κίνδυνο ατυχήματος κατά οκτώ φορές. 

Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι οδηγοί υποτιμούν τους κινδύνους που απορρέουν από τη διάσπαση της προσοχής στον δρόμο και, αν και αντιλαμβάνονται πότε οδηγούν συγκεντρωμένοι, ωστόσο δεν μπορούν εξίσου εύκολα να συνειδητοποιήσουν τα οδηγικά τους λάθη. Ευτυχώς, τα λάθη αυτά συχνά αντισταθμίζονται από τις αντιδράσεις και την οδηγική συμπεριφορά των άλλων οδηγών. Επίσης, οι συνεπιβάτες τυχαίνει συχνά να έχουν καλύτερη επίγνωση κάποιας ακατάλληλης οδηγικής συμπεριφοράς απ’ ό,τι ο ίδιος ο οδηγός. 

Οι ερευνητές πάντως συμβουλεύουν: «Σκέψου πρώτα, μετά οδήγησε», κι αυτό γιατί σχεδόν όλοι οι περισπασμοί που οφείλονται σε δραστηριότητες άσχετες με την οδήγηση, μπορούν να αποφευχθούν αν το ταξίδι είναι προσεκτικά προσχεδιασμένο. Οι οδηγοί, για παράδειγμα, πρέπει να εισάγουν δεδομένα στο σύστημα πλοήγησης (GPS), να επιλέγουν σταθμό στο ραδιόφωνο, να βγάζουν το μπουφάν τους ή να βάζουν τη ζώνη ασφαλείας, πριν ξεκινήσουν την οδήγηση. Επιπλέον, σύμφωνα με τον δρ. Christoph Lauterwasser, CEO του Κέντρου Τεχνολογίας της Allianz, οι τσάντες με τα ψώνια είναι καλύτερο να αποθηκεύονται στο πορτ-μπαγκάζ, γιατί ενδέχεται κατά τη διαδρομή να γλιστρήσουν και ο οδηγός να προσπαθήσει να τις πιάσει, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα ατυχήματος κατά οκτώ φορές.

Οδηγίες της Allianz

Διάσπαση της προσοχής λόγω του στρες

Το να μπορεί κάποιος να έχει ένα βασικό επίπεδο ανοχής στο στρες αποτελεί βασική προϋπόθεση για να είναι ικανός να οδηγήσει. Κάθε οδηγός οφείλει να μπορεί να κινείται σε στενές, λόγω έργων, λωρίδες ή σε μεγάλου μήκους τούνελ χωρίς να αγχώνεται ιδιαίτερα. «Το άγχος προκύπτει όταν επιπρόσθετοι, συνήθως προσωπικοί, παράγοντες, όπως η χρονική πίεση ή ο θυμός, έρχονται στο προσκήνιο. Ενώ οι κυκλοφοριακές συνθήκες μπορεί να είναι οι ίδιες, όπως κάθε μέρα, οι οδηγοί αντιδρούν με ανεξέλεγκτο τρόπο, όταν συνειδητοποιούν για παράδειγμα ότι έχουν αργήσει», εξηγεί ο δρ Christoph Lauterwasser.

Διάσπαση της προσοχής: η αύξηση του χρόνου αντίδρασης

Μία από τις πιο κοινές δευτερεύουσες δραστηριότητες των οδηγών, εκτός από τη χρήση του τηλεφώνου, είναι το να εισάγουν τα στοιχεία προορισμού τους στο σύστημα πλοήγησης. Περισσότεροι από τους μισούς οδηγούς που ερωτήθηκαν από την Allianz, δεν εισάγουν τα στοιχεία αυτά πριν ξεκινήσουν το ταξίδι τους, μη συνειδητοποιώντας ότι κάτι τέτοιο έχει ως αποτέλεσμα να στρέψουν πολλές φορές το βλέμμα τους εκτός δρόμου. 

Για παράδειγμα: Ένας οδηγός που κινείται με 50 χλμ/ώρα καλύπτει 13,8 μέτρα κάθε δευτερόλεπτο. Οι γρήγορες ματιές εκτός δρόμου, τις οποίες ρίχνουν οι οδηγοί όταν ασχολούνται με κάποια δευτερεύουσα δραστηριότητα, διαρκούν από ένα μέχρι δύο δευτερόλεπτα. Ο μέσος χρόνος αντίδρασης, με το που εντοπίζεται ένας κίνδυνος, είναι επίσης ένα δευτερόλεπτο. 

«Ο χρόνος αντίδρασης ενός οδηγού διπλασιάζεται ή τριπλασιάζεται όταν είναι αφηρημένος, εξαιτίας του χρόνου που σπαταλά ρίχνοντας ματιές εκτός του δρόμου», αναφέρει ο δρ Christoph Lauterwasser.

Οδήγηση «στα τυφλά» λόγω χιονιού, βροχής ή πάγο

Πάνω από το 40% των οδηγών που ερωτήθηκαν από τη Allianz, δήλωσαν πως καθαρίζουν το παρμπρίζ τους μόνο αφότου έχουν ξεκινήσει να οδηγούν. Το 28% των ερωτηθέντων δήλωσε πως ξοδεύει μια δυσανάλογη ποσότητα χρόνου, εστιάζοντας στις ενδείξεις της οθόνης του αυτοκινήτου του ενώ οδηγεί.

 Το να διασφαλίσει ένας οδηγός ότι μπορεί να δει καθαρά έξω από τα παράθυρα πριν ξεκινήσει, αν και μπορεί να του πάρει λίγο χρόνο, μπορεί να σώσει τη ζωή τη δική του ή οποιουδήποτε άλλου είναι πιθανό να εμπλακεί σε τροχαίο ατύχημα.