Η δυσκαμψία στην ελληνική ασφαλιστική αγορά…

Το 2014 βρίσκει την ασφαλιστική αγορά σε μεγάλη σύγχυση. Όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα, και αφορούσαν στη λειτουργία της, αποτελούν πλέον παρελθόν. Τώρα επικρατούν νέα «ήθη και έθιμα», νέα πράγματα, ήρθαν νέοι κανόνες, που είναι διαφορετικοί και σαφώς πιο σκληροί. Και οι εταιρείες, και οι διαμεσολαβούντες καλούνται να προσαρμοστούν… 

Όλα έγιναν γρήγορα. Κεραυνός εν αιθρία η εποπτεία της ΤτΕ (και της ΕΠΕΙΑ). Για πρώτη φορά εμφανίστηκε εποπτεία με ευνόητες απαιτήσεις: να τηρηθούν κανόνες και νομοθεσία και οι εταιρείες να ενταχθούν σε ένα σύστημα που, ακόμα και αν δεν είναι, φαίνεται δύσκολο σε μια αγορά που είχε μάθει να λειτουργεί ελαστικά έως και αυθαίρετα. 

Το παράδοξο, βέβαια, είναι ότι η εποπτεία δεν ήρθε εν μία νυκτί να φέρει ανατροπές. Το έπραξε σταδιακά, αλλά η αγορά κώφευε, αρνήθηκε να το υιοθετήσει έγκαιρα και σταδιακά και τώρα έπεσε σε ταραχή. 

Ήταν μια εποχή που η συνέπεια, οι κανόνες, η σύννομη στο ακέραιο λειτουργία είχαν λάβει εθελοντική μορφή. Όποιος ήθελε τους τηρούσε και όποιος δεν ήθελε έκανε όπως νόμιζε σωστό. Και κάπως έτσι μέσα στις δεκαετίες είχαν δημιουργηθεί εταιρείες πολλών ταχυτήτων: αυτές που νομοθετικά ήταν απολύτως σωστές, οι άλλες που σε γενικές γραμμές τηρούσαν τον νόμο, αλλά είχαν και κάποια κενά, και τέλος οι υπόλοιπες, που δεν μπορούσαν να ενταχθούν πουθενά, καθώς έκαναν ό,τι ήθελαν, εφάρμοζαν όποιον κανόνα επιθυμούσαν, ερμήνευαν τη νομοθεσία και σαφώς πουλούσαν ό,τι ήθελαν στους πολίτες (βλέπε όσες έκλεισαν εξαπατώντας τους ασφαλισμένους). Και οι άλλοι συντελεστές της αγοράς ακολουθούσαν ο καθένας με την δική του άποψη και βούληση,  τον ρυθμό που επικρατούσε. 

Χέρι-χέρι, όλοι μαζί, πορεύθηκαν φτιάχνοντας όρους λειτουργίας: χαρτοφυλάκια να μετακινούνται, αποθεματικά να μην τηρούνται, μαύρες τρύπες να δημιουργούνται, ανασφάλιστα να κυκλοφορούν, χρέη να φουσκώνουν, ασφάλιστρα να μην αποδίδονται, και πολλά ακόμα… 

Όλα αυτά ήταν γνωστά, είχαν γίνει κομμάτι της αγοράς και εθεωρούντο δεδομένα.
Και όμως ήρθε η εποπτεία και χάλασε την πεπατημένη αναστατώνοντας σχεδόν τους πάντες αφού είχαν μάθει να λειτουργούν αλλιώς… 

Τώρα έρχεται – και είναι γνωστό – η οδηγία Solvency και τα όσα πρόκειται να φέρει είναι πολύ πιο σκληρά και δύσκολα για την αγορά σε σχέση με αυτά που έφερε η εποπτεία. Και πάλι, όμως, κάποιοι συνεχίζουν αμέριμνοι και δείχνουν αμελείς και υπεραισιόδοξοι. Το έργο (που παίζεται σήμερα με την εποπτεία) θα επαναληφθεί σε χειρότερο βαθμό με τη Solvency. Γιατί αυτή η δυσκαμψία στην ελληνική ασφαλιστική αγορά αφού τελικά δεν μπορεί να υπάρξει απόκλιση;