Κ. Φρουζής: Από το μνημόνιο στην ανασυγκρότηση του υγειονομικού τομέα

Για την αυτορρύθμιση της φαρμακευτικής αγοράς και τη θετική συνεισφορά του κλάδου στα δημοσιονομικά ζητήματα της χώρας μίλησε ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ, κ. Κ. Φρουζής, πρόεδρος του ΣΦΕΕ,  στο 12ο Ετήσιο Συνέδριο Healthworld 2013, τονίζοντας ότι τώρα είναι η ώρα για διαρθρωτικές αλλαγές.   

Όπως είπε: «Ζούμε 4 χρόνια μέσα σε βαθιά κρίση. Η χώρα έχει κάνει βήματα μπροστά, έχει όμως κάνει και αρκετά πίσω: Μακροοικονομικά οι αριθμοί πάνε καλύτερα, το ευρώ είναι το νόμισμα μας και σχεδόν όλοι ανεξαιρέτως το στηρίζουμε. Οι Έλληνες όμως δεν βλέπουμε ακόμη φως στο τούνελ, πολλοί είναι σε άσχημη κατάσταση, η ανεργία πολύ ψηλά και ανεβαίνει συνέχεια, οι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα μας, δεν έχουν δουλειές και όραμα».  

Εμείς στην Υγεία, αρκετά συνειδητοποιημένοι από το 2009 ότι ήταν μονόδρομος η αυτορρύθμιση μας, συνεργαστήκαμε, διαφωνήσαμε σε όποιο οριζόντιο μέτρο, φέραμε όμως αποτελέσματα, συνεισφέραμε θετικά στα δημοσιονομικά, στηρίξαμε με επιμονή και αφοσίωση την πρόσβαση των πολιτών στις θεραπείες και τα φάρμακα (παρότι όχι και τόσο προφανές και εύκολο).
Σήμερα πλέον όμως βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Είναι ώρα για διαρθρωτικές  αλλαγές, όχι για πασαλείμματα. Πρέπει να λειτουργήσει η αγορά. Χρειαζόμαστε μια αγορά όπου θα πιάνεται ο στόχος: 1. με τα νέα φάρμακα, 2. με τιμές on και off patent και γενοσήμων  όχι «σούπα» (δηλαδή των on χαμηλές, και των off & γενοσήμων  πιο ψηλές απ’ ότι πρέπει), 3. με υψηλότερους όγκους στα off & γενόσημα, χωρίς όμως ανεξέλεγκτα δεκάδες γενόσημα ανά δραστική όπου όποιοι παρασιτούν εμποδίζουν τους καλύτερους «γενοσημάδες» να προοδεύσουν, 4. με μητρώα ασθενών και θεραπευτικά πρωτόκολλα, 5. με κανονικότερες πληρωμές και άρα με συγκεκριμένο cash flow πλάνο για τις εταιρείες προς όφελος των επενδύσεων και της απασχόλησης.  

Χρειάζονται κανόνες. Χρειάζεται να μην κρύβουμε τα πράγματα κάτω από το χαλί με αυξήσεις των rebates και clawback. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Ή θα κρατήσουμε τις επενδύσεις στη χώρα μας και θα ανακόψουμε την ανεργία ή τα πράγματα θα πάνε χειρότερα! 

Είναι ώρα λοιπόν για τομές, για αποφάσεις προς όφελος μιας ενισχυμένης – με αναχαίτιση του κόστους από τα νοσοκομεία – πρωτοβάθμιας περίθαλψης και άρα μιας απρόσκοπτης πρόσβασης των ασθενών στο δίπολο φάρμακο / γιατρός.
Δεύτερο σημείο: η δαπάνη (ή επένδυση) στην υγεία. Το 2011, (πόσο μάλλον το 2013), ήταν ήδη στο -30% και -37% η δημόσια δαπάνη!  Σαφώς το φάρμακο ήταν ο σωτήρας των δημοσιονομικών της υγείας (-55% σε 4 χρόνια). Φτάσαμε λοιπόν το 2013 σε μια κατά κεφαλή δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, όπου η Ευρωπαϊκή είναι +50% από τη δική μας, ενώ ακόμη τρέχουμε πίσω από το 1% ενός ΑΕΠ σε ελεύθερη πτώση, (σχεδόν -65% δις € χαμένα σε 4 χρόνια!!!).

Παραλογισμός, παράκρουση, ρατσισμός (της Τρόικα) ενάντια στους Έλληνες ασθενείς και τους Έλληνες πολίτες.  Όλα αυτά οδηγούν στα γεγονότα που ζει η κοινωνία μας τις τελευταίες μέρες. 

Στόχος δαπάνης: όχι κάτω από το 1,2% – 1,3% του ανύπαρκτου πλέον ΑΕΠ μας (2,25 δις €), και όπου η κατά κεφαλή δαπάνη της Ευρώπης θα είναι μόνο +60% από την δική μας…!.

Αγαπητοί φίλοι,
Μέσα σ’ αυτόν τον λογιστικό παραλογισμό όπου «μονόπατα» (έλλειψη οράματος) ενδιαφέρουν μόνο τα νούμερα (και ξέρετε πόσο σέβομαι τους αριθμούς), πρέπει να βάζουμε τα κομπιουτεράκια και τα excelοφυλλα λίγο στην άκρη και να σκεφτούμε στρατηγική και κοινωνία, ασθενείς και πολίτες, κοινωνική συνοχή, καλύτερη ζωή, υψηλότερο προσδόκιμο ζωής, ακόμη και Ανάπτυξη σε κάποιο ντελίριο αισιοδοξίας μας…

Ο στόχος μας στην Ελλάδα σαφώς δεν είναι από τα 80 περίπου χρόνια προσδόκιμο ζωής που είμαστε σήμερα (με 86 την Δυτική Ευρώπη) να καταλήξουμε όπως η Ανατολική Ευρώπη που είναι στα 68! Αυτό είναι μια σχεδόν γενιά λιγότερη και πρέπει πάση θυσία αυτό να μη συμβεί στη χώρα μας και τα παιδιά μας.

Αγαπητοί σύνεδροι,
Είμαι αισιόδοξος όμως ότι η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας σε συνεργασία με τα άλλα Υπουργεία (Οικονομικών, Ανάπτυξης, Εργασίας κλπ) θα διαπραγματευτούν και θα πείσουν την Τρόικα (και είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε αν μας χρειαστούν) έτσι ώστε και οι Έλληνες ασθενείς αλλά και οι σοβαροί επιχειρηματίες στην χώρα μας να είναι περήφανοι που ζουν και συνεχίζουν να επιχειρούν στην Ελλάδα.  

Τομές λοιπόν και όχι πασαλείμματα».