Κ. Φρουζής: Πέντε σημεία που πρέπει να επαναπροσδιοριστούν από την πολιτεία

«Ειδικά την τρέχουσα περίοδο που περισσότερο από ποτέ απαιτείται ανασύνταξη δυνάμεων με προσεχτικά βήματα  ώστε να επαναπροσδιοριστεί από την Πολιτεία, τον ιδιωτικό τομέα και τους εταίρους μας το πλαίσιο που θα ενεργοποιήσει το μηχανισμό για μια πορεία προς την αντιστροφή της ύφεσης» δήλωσε ο κ. Κ. Φρουζής σε ομιλία του σε συνέδριο.

«Στόχος όλων μας η επανεκκίνηση της Οικονομίας. Έχουν γίνει βήματα προς μια στατιστικά καλύτερη ελληνική Οικονομία. Τα νούμερα και οι δείκτες αποτυπώνονται στην πραγματική Οικονομία. Στην φαρμακευτική αγορά, για τις ελληνικές και πολυεθνικές εταιρείες, θέλω να σας πω ότι το 2012 ήταν μια χρονιά όπου η Πολιτεία δεν κατάφερε να πετύχει το τρίπτυχο – στόχο όλων μας , παρόλο που στηρίχτηκε από εμάς:

Πρώτον, η πρόσβαση των ασθενών και πολιτών στα νέα φάρμακα και τις θεραπείες, δεύτερον,  η βιωσιμότητα της επιχειρηματικότητας και της  απασχόλησης και τρίτον, ο περαιτέρω εξορθολογισμός της φαρμακευτικής δαπάνης που έπρεπε να γίνει και που έχει την απαίτηση για τη σύμπραξή μας  ώστε να πετύχει αυτό το στόχο. Η Κυβέρνηση επικεντρώθηκε – και την στηρίξαμε πολύ σε αυτό – στο τρίτο, το οποίο είναι αναγκαίο αλλά όχι ικανό από μόνο του και κοντόφθαλμο ορίζοντα, αντιαναπτυξιακό, χωρίς κανένα όραμα και ιδιαίτερη ευφυΐα.

Εμείς όμως κάναμε το χρέος μας απέναντι στην κοινωνία και την οικονομία φέρνοντας τα 5,5 δις ευρώ του 2009 στα 2,5 δις ευρώ το 2013 (-3 δις, -55% σε 4 χρόνια!). Δεν αρκεί όμως αυτό για να αντιστραφεί το κλίμα.
Αγαπητοί φίλοι,

Ο κλάδος της φαρμακοβιομηχανίας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους και πιο ελπιδοφόρους, για μόχλευση ανάπτυξης, κλάδους στη χώρα μας. Και κατά την McKinsey, είναι ένα από τα 6 “rising stars” που μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση του ΑΕΠ αλλά και κατά το ΙΟΒΕ, το αποτύπωμα στην Ελληνική Οικονομία της παραγωγής και εμπορίας φαρμάκων μαζί με τις εξαγωγές σε πάνω από 100 χώρες της ελληνικής βιομηχανίας και με την έμμεση και προκαλούμενη επίδραση φτάνει τα 7,5 δις € στη χώρα μας και αγγίζει το 4% του ΑΕΠ μας.

Αντίστοιχα στην απασχόληση – η οποία τα τελευταία 2 χρόνια έχει πάρει την κατιούσα λόγω των λαθεμένων στρατηγικών επιλογών των τελευταίων κυβερνήσεων -, από 23.000 άμεσες θέσεις εργασίας της βιομηχανίας καταλήγουμε στις 135.000 οργανικές θέσεις όλων των σχετικών, κατά την επιστημονική ορολογία, επαγγελμάτων που αφορούν στο φάρμακο.
Είναι ένα τεράστιο αποτύπωμα και κυρίως έχει τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης για τη χώρα αν σταματήσουμε να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας! Γι αυτό και η συμβολή σας κ.κ. Υπουργοί και κ. Raihenbach στο να επικρατήσει άμεσα η λογική, είναι καίρια.
Βρισκόμαστε εδώ λοιπόν, για να δούμε την επόμενη μέρα, με στόχο την αντιστροφή της υφεσιακής πορείας που θα περάσει μόνο – όσο μας αφορά – από την εδραίωση της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας – τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Δεν έχουμε φτάσει σαφέστατα σε αυτό το επίπεδο ακόμα. Και σε αυτό θα ήθελα την προσοχή σας κ. Reichenbach και κύριοι Υπουργοί:

1.    Εφαρμογή των νόμων: Δεν εφαρμόζονται οι νόμοι και είναι πολλά τα παραδείγματα που υπάρχουν, όπως τα λάθη στις τιμές που συνειδητά δεν διορθώνονται και είναι ενάντια στη νομοθεσία, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην αγορά. Συνέπειες πολλές: ελλείψεις, επανεξαγωγές, στρεβλώσεις της αγοράς κτλ.

2.    Πόλεμος της Πολιτείας ενάντια στην Καινοτομία και την Έρευνα: Επί  2,5 χρόνια τώρα,  τα νέα φάρμακα δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στην ελληνική αγορά. Οι στρεβλώσεις πολλές: δημιουργούνται ασθενείς 2 ταχυτήτων (οι Έλληνες ασθενείς δεύτερης κατηγορίας σε σχέση με τους Ευρωπαίους  που έχουν τα φάρμακα αυτά), σοβαρή επίδραση στη μείωση της απασχόλησης, λιγότερες επενδύσεις και κλινικές μελέτες, λιγότερη συνεδριακή ενημέρωση για τους επιστήμονες υγείας και τα κεντρικά πάρα πολλών εταιρειών είναι πολύ δύσπιστα στο που θέλει να πάει η χώρα όσον αφορά την καινοτομία.

3.    Παρά του ότι τα χρήματα έχουν έρθει στη χώρα για να πληρωθούν τα ληξιπρόθεσμα, τίποτα σχεδόν δεν κινείται από πλευράς πληρωμών με πρόσχημα τις διαδικασίες. Η θέληση υπάρχει αλλά στην πράξη δεν γίνεται τίποτα. Πραγματικός λόγος είναι η αδιαφορία κάποιων κρατικών λειτουργών. Η λέξη fast track, που ανέφερε προηγουμένως ο Υπουργός είναι μάλλον άγνωστη στους περισσότερους από τους δημόσιους λειτουργούς, που μπορούν να «τρέξουν» προφανώς fast track διαδικασίες για να ξεμπλοκάρει το σύστημα, αλλά αυτό δεν γίνεται! Εντωμεταξύ ενώ όλοι πολεμούμε να εισπράξουμε τα χρέη του 2011 γιατί το 2012 δεν έχει ακόμα εισπραχθεί, αρχίζουν και συσσωρεύονται τα χρέη του 2013! Άρα πρόκειται για μια βόμβα, η οποία σταθερά μετράει αντίστροφα και ο χρόνος μας πιέζει όλους! Παραίνεση κύριοι Υπουργοί και κ. Reichenbach: Συγκεντρώστε όλες τις πληρωμές των Νοσοκομείων σε ένα σημείο, στο Υπουργείο Υγείας. Είναι ανεπίτρεπτο παραγωγικά να πληρώνονται οι προμηθευτές από κάθε νοσοκομείο ξεχωριστά και να υπάρχουν ουρές προμηθευτών στα 100 και πλέον νοσοκομεία, οι οποίοι περιμένουν να πληρωθούν, με ότι συνεπάγεται αυτό σε αντιπαραγωγικότητα και σε αδιαφάνεια.

4.    Ηλεκτρονική συνταγογράφηση και ηλεκτρονική διακυβέρνηση: Είναι η πιο σοβαρή παρακαταθήκη που μπορείτε να αφήσετε στο πέρασμα σας. Έχουν γίνει βήματα, ο έλεγχος του όγκου της συνταγογράφησης και της ποιότητας της συνταγογράφησης είναι το πιο κρίσιμο και κομβικό σημείο το οποίο μπορεί να εξορθολογίσει τη δαπάνη τα επόμενα χρόνια και είμαστε εδώ για να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια της Πολιτείας για να προχωρήσει παραπέρα.

5.    Το περίφημο 1% του ΑΕΠ, στόχος της φαρμακευτικής δαπάνης: Αυτό το 1% ισχύει για τις χώρες που έχουν ένα φυσιολογικό ΑΕΠ, αλλά στη χώρα μας σίγουρα όταν ζούμε την 6η χρονιά ύφεσης και οδεύουμε δυστυχώς από ότι δείχνουν τα σημάδια στην 7η χρονιά πτώσης του ΑΕΠ, δεν μπορεί η φαρμακευτική δαπάνη και άρα η πρωτοβάθμια περίθαλψη των ασθενών να συνδέεται με το ΑΕΠ . Η σύνδεση αυτή οδηγεί ήδη στην κατάρρευση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ασθενείς και κυρίως εκτοξεύει τα νοσοκομειακά κόστη. Η πρόταση μας είναι η φαρμακευτική δαπάνη να συνδεθεί με ένα απόλυτο νούμερο ανά πολίτη και να υπάρχει ένας στόχος δαπάνης που να έχει σχέση με την κατά κεφαλήν δαπάνη και όχι με το ΑΕΠ στοχεύοντας στην ελάχιστη δικαιοσύνη και μια αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών της ΕΕ, μιας Ευρώπης των πολιτών της.

Κύριε Reichenbach και κ.κ. Υπουργοί,
Νομίζω ότι είμαι σαφής σε τι μπορείτε να στοχεύσετε σαν Κυβέρνηση. Κρίσιμος παράγοντας επιτυχίας για την επανεκκίνηση της οικονομίας είναι και η ανάκτηση της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας, μια διαδικασία που θα ήθελα εσείς προσωπικά και οι συνάδελφοι σας να παρακολουθήσετε χωρίς να κάνετε delegation ενδοκυβερνητικά».