Ι.Βοτσαρίδης, Interlife: «έξω το 90% των επιχειρήσεων»

Στην Ελλάδα οι αποζημιώσεις της Πολιτείας απέναντι σε τέτοιου είδους καταστροφές δεν ξεπερνούν το 40% της ζημιάς, συχνά και πολύ λιγότερο, και οι σχετικές διαδικασίες είναι εξαιρετικά χρονοβόρες τονίζει ο διευθύνων σύμβουλος της Interlife αναφερόμενος στην ασφάλιση των επιχειρήσεων έναντι των φυσικών καταστροφών, μηνύοντας ότι ο νόμος περί υποχρεωτικής ασφάλιση των επιχειρήσεων έναντι των φυσικών καταστροφών αφήνει έξω το 90% των επιχειρήσεων.

της Ελενας Ερμείδου

Έξι φορές λιγότερα ποσά για ασφαλιστικές καλύψεις δαπανά η Ελλάδα ως ποσοστό επί του ΑΕΠ της σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ, παρ’ όλο που τα ασφάλιστρα στη χώρα μας είναι ακόμα χαμηλά, τονίζει ο κ. Ιωάννης Βοτσαρίδης, υπογραμμίζοντας πως δεν αρκεί μόνο η ενημέρωση, χρειάζονται και κίνητρα, όπως οι φορολογικές απαλλαγές, με ολική έκπτωση των ασφαλίστρων φυσικών καταστροφών από το φορολογητέο εισόδημα, αλλά και η έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ να ωθεί τον πολίτη να ασφαλιστεί. Αυτό θα φέρει επιπλέον έσοδα στο κράτος, δεδομένου του ότι από κάθε ασφαλιστικό συμβόλαιο το Δημόσιο εισπράττει φόρο 15%, ενώ ωφελείται επιπλέον και από τους φόρους που πληρώνουν οι ασφαλιστικές εταιρείες, λόγω της αύξησης των εσόδων τους.

Στην Ελλάδα, εξήγησε ο κ. Βοτσαρίδης, η έννοια της «υποχρεωτικότητας» αντιμετωπίζεται με μεγάλη επιφύλαξη από την Πολιτεία και, προς το παρόν, εφαρμόζεται σε πολύ περιορισμένη κλίμακα. Ο νόμος για ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών δεν αφορά κατοικίες, αλλά μόνο έναν περιορισμένο αριθμό εταιρειών με τζίρο άνω των 2 εκατ. ευρώ, οι οποίες είναι, ούτως ή άλλως, ασφαλισμένες, και ουσιαστικά αφήνει απέξω σχεδόν το 90% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, που είναι οι μικρομεσαίες. Προσθέτει πως για να επιτύχει το μέτρο πρέπει το ποσό να μειωθεί στο 1 εκατ. και μετά από έναν χρόνο, να μειωθεί στις 500 χιλιάδες.

ΣΔΙΤ, ώστε οι αποζημιώσεις να φτάνουν στο 90%

Διαχρονικά, στην Ελλάδα οι αποζημιώσεις της Πολιτείας απέναντι σε τέτοιου είδους καταστροφές δεν ξεπερνούν το 40% της ζημιάς, συχνά και πολύ λιγότερο, και οι σχετικές διαδικασίες είναι εξαιρετικά χρονοβόρες. Με αποτέλεσμα οι περιουσίες να καταστρέφονται και να μην μπορούν να επανασυσταθούν.

Είναι αυτονόητο, λοιπόν, ότι η Πολιτεία δεν μπορεί να αποζημιώνει, μόνη αυτή, τους πολίτες από φυσικές καταστροφές. Είναι αναγκαίο, διευκρίνισε, να θεσμοθετηθεί με τη μορφή ΣΔΙΤ η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ώστε οι αποζημιώσεις να φθάνουν συνολικά το 90% των ζημιών, με το ήμισυ και πλέον αυτών των αποζημιώσεων να καλύπτεται από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.