Εισαγωγή στη FERMA

Σε πολλές χώρες της Ευρώπης αλλά και εκτός, οι Οργανώσεις Εθνικής Διαχείρισης Κινδύνου είναι καλά εδραιωμένες. Τα μέλη τους αποτελούνται από επαγγελματίες της διαχείρισης κινδύνου και ασφάλισης, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση κινδύνου στους οργανισμούς όπου ανήκουν, στον ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα. Η FERMA παρέχει τα μέσα συντονισμού της διαχείρισης κινδύνου και βελτιστοποίησης του αντίκτυπου των οργανισμών αυτών εκτός εθνικών συνόρων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η FERMA έχει δύο στρατηγικούς στόχους:

• Να συντονίζει, να προωθεί και να υποστηρίζει την ανάπτυξη και χρήση της διαχείρισης κινδύνου, ασφάλισης και χρηματοδότησης κινδύνου στην Ευρώπη.
• Να αποτελεί σημαντικό φορέα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο σε θέματα Διαχείρισης Κινδύνου, Ασφάλισης και Χρηματοδότησης κινδύνου.

Από το 1974, η FERMA αποτελεί τον κορυφαίο οργανισμό διαχείρισης κινδύνου στην Ευρώπη.

Η Ατζέντα της FERMA

Οι μελλοντικές προκλήσεις για τους Ευρωπαίους διαχειριστές κινδύνου (καθώς και για λοιπούς διαχειριστές κινδύνου που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη) είναι: 

• Οδηγία Solvency 2

Η νομοθεσία με τον πιο ισχυρό αντίκτυπο στη διενέργεια των ασφαλιστικών συναλλαγών στα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη σχετίζεται με νέους κανονισμούς για τη φερεγγυότητα, τη διαχείριση κινδύνου, τη διακυβέρνηση και την επικοινωνία των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Φέρει τον τίτλο Solvency 2 και πρόκειται να επηρεάσει τους διαχειριστές κινδύνου με τους εξής τρεις τρόπους:

– Ο νέος τρόπος υπολογισμού των κεφαλαιουχικών απαιτήσεων φερεγγυότητας (SCR) των ασφαλιστών και αντασφαλιστών στις περισσότερες περιπτώσεις θα οδηγήσει σε αυξημένη χρηματοδότηση των αποθεματικών. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα επιπλέον επιβάρυνση 20 με 30% σε ασφάλιστρα.
– Ορισμένες εξειδικευμένες επιχειρήσεις (niche players) θα εξαφανιστούν. Δεν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στους δεινούς παράγοντες κινδύνου του υπολογισμού του SCR, με αποτέλεσμα να τους επιβληθούν ποινές σε σημείο που να μην είναι πλέον βιώσιμη η συνέχιση της λειτουργίας τους.
– Όσες επιχειρήσεις κατέχουν εξαρτημένες εταιρείες με έδρα την ΕΕ θα αντιμετωπίσουν θέματα κεφαλαίου, διακυβέρνησης, διαχείρισης κινδύνου και επικοινωνίας. Αν οι απαιτήσεις της Solvency 2 δεν αλλάξουν ώστε να λάβουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες των εξαρτημένων εταιρειών, τότε οι περισσότερες ευρωπαϊκές εξαρτημένες εταιρείες θα υποφέρουν, ορισμένες θα παύσουν να λειτουργούν και δεν θα υπάρξει μέλλον για καινούργιες.

• Αναθεωρημένη Οδηγία (IMD2) ή Διαφάνεια με αντάλλαγμα ένα Μαύρο Κουτί;

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε στις 3 Ιουλίου την πρότασή της για αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση. Ο στόχος της πρότασης της Επιτροπής είναι η αναβάθμιση της προστασίας των καταναλωτών στον ασφαλιστικό τομέα με τη δημιουργία κοινών προτύπων για τις πωλήσεις ασφαλιστικών προϊόντων και τη διασφάλιση της παροχής κατάλληλων συμβουλών. Η πρόταση υπόκειται σε νομοθετικό έλεγχο και θα επανεξεταστεί άμεσα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (έχει ήδη διοριστεί ένας Εισηγητής).

Η Επιτροπή αποφάσισε να διατηρήσει το Άρθρο 12.4 σχετικά με τη απαλλαγή λόγω μεγάλων κινδύνων. Τα άρθρα 16, 17 και 18 της προτεινόμενης Οδηγίας ορίζουν σαφώς την ανάγκη για διαφάνεια και αποφυγή των συγκρούσεων συμφερόντων σχετικά με την αμοιβή των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών για τους λεγόμενους «μαζικούς κινδύνους». Ωστόσο το Άρθρο 19 απαλλάσσει τους διαμεσολαβητές από την παροχή ίδιων πληροφοριών για «μεγάλους κινδύνους» ή σε «επαγγελματίες πελάτες».

Το προσχέδιο της Οδηγίας ορίζει σε ένα παράρτημα τον επαγγελματία πελάτη ως τον «πελάτη που διαθέτει την εμπειρία, τη γνώση και την εξειδίκευση  για να λαμβάνει ο ίδιος αποφάσεις και να αξιολογεί ορθώς τους κινδύνους». Ο ορισμός των μεγάλων κινδύνων είναι λιγότερο σαφής, ενώ δύο ασαφή διαγράμματα φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους. Το θέμα είναι ότι μία μεγάλη μερίδα ευρωπαϊκών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) θα βρεθούν εκτός του εύρους εφαρμογής της Οδηγίας, ακόμη κι αν δεν έχουν στο εσωτερικό τους «επαγγελματίες πελάτες». 

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι Ευρωπαίοι διαχειριστές ασφαλίσεων και κινδύνου είναι επαρκώς καταρτισμένοι και ενημερωμένοι για τις πρακτικές της αγοράς προκειμένου να επιβάλλουν στους μεσίτες τους, αν θελήσουν, να προβούν σε πλήρη αποκάλυψη όλων των αμοιβών τους (αμοιβές, προμήθειες και έμμεσο εισόδημα) για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που πραγματοποιούν μέσω αυτών.

Αυτό μπορεί να ισχύει για ορισμένους διαχειριστές κινδύνου που διεξάγουν απευθείας τις δικές τους δραστηριότητες, χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες ενός εσωτερικού μεσίτη, ή είναι αρκετά ισχυροί για να διαπραγματευτούν με τους ασφαλιστές την αμοιβή του διαμεσολαβητή. Δεν ισχύει, όμως, για τη μεγάλη πλειονότητα των επιχειρήσεων στην Ευρώπη, για τις οποίες η ασφάλιση παραμένει ένα μαύρο κουτί, μια εξελιγμένη και αδιαφανή διαδικασία στα χέρια ολίγων τυχερών. 

Το Νοέμβριο του 2010, μετά από 12 περίπου μήνες δύσκολων διαπραγματεύσεων, η FERMA υπέγραψε ένα πρωτόκολλο με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών (BIPAR). Το κείμενο αυτό καθορίζει ένα καθοδηγητικό πλαίσιο για την αποκάλυψη πληροφοριών από τους διαμεσολαβητές, καθώς και τη φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών, την ιδιότητα με την οποία θα συναλλάσσονται και το ύψος της αμοιβής. Οι διαμεσολαβητές θα πρέπει να παρέχουν πληροφορίες, κατόπιν αίτησης, στην κατηγορία των ασφαλισμένων γνωστοί ως «επιχειρηματικοί πελάτες». 

Η αρχική πρόθεση της FERMA ήταν το πρωτόκολλο να παρέχει σημαντική συμβολή στην αναθεώρηση της οδηγίας IMD. Οι προσδοκίες αυτές δεν αντικατοπτρίζονται στο προσχέδιο της Οδηγίας.
 
• Λοιπά Θέματα

Άλλες ανησυχίες για τους Διαχειριστές κινδύνου που προκύπτουν από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία περιλαμβάνουν την ανανέωση της απαλλαγής κατά κατηγορία για ομίλους συνασφάλισης ή αμοιβαίας αντασφάλισης (pools) που έχουν αντίκτυπο στην επιλογή και ανάληψη μεγάλων κινδύνων (underwriting), τη συλλογική έννομη προστασία που μπορεί να εισάγει στην Ευρώπη το ιδιαίτερα γνωστό στις ΗΠΑ σύστημα μαζικών αγωγών και τις νέες περιβαλλοντικές ζημίες που εισήγαγε η νέα νομοθεσία. 

Όλα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά θέματα που θα πρέπει να εξετάζονται τακτικά από τους εκπροσώπους της FERMA.

*Ο Pierre Sonigo είναι Γενικός Γραμματέας της FERMA
 Πηγή: Insurance Money Conference