Προγράμματα πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας

Ένα νέο είδος «προγραμμάτων υγείας» προσφέρονται από τις ασφαλιστικές εταιρείες, που διαφέρουν από τα γνωστά νοσοκομειακά και εξωνοσοκομειακά προγράμματα που γνώριζε το καταναλωτικό κοινό, εδώ και δεκαετίες. Τα νέα αυτά προγράμματα διαφημίζονται επίσης και προωθούνται από τις τράπεζες, αλλά και ανεξάρτητα (μη ασφαλιστικά) δίκτυα πωλήσεων. Η οικονομική κρίση και το μειωμένο διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών έδωσε την ευκαιρία στην γρήγορη ανάπτυξη των προγραμμάτων αυτών γιατί είναι πολύ φθηνά. Όμως, τι ακριβώς είναι και τι προσφέρουν στον καταναλωτή;

Τι είναι και τι προσφέρουν

Τα προγράμματα αυτά δεν είναι ασφαλιστικά προγράμματα. Δεν τα παράγουν οι ασφαλιστικές εταιρείες και δεν στηρίζονται στις βασικές ασφαλιστικές αρχές του τυχαίου γεγονότος και της είσπραξης ασφαλίστρων από πολλούς ώστε, να αποζημιωθούν οι λίγοι που θα υποστούν ένα ατύχημα ή μια ζημιά. Ο σωστός ορισμός για τα προγράμματα αυτά είναι «προγράμματα πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας». Ο πελάτης που τα αγοράζει αποκτά ένα «πακέτο» δωρεάν παροχών υγείας και ένα δεύτερο πακέτο παροχών με σημαντική έκπτωση σε σχέση με το ισχύον τιμολόγιο. Για παράδειγμα, ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει:

α) Απεριόριστες δωρεάν ιατρικές επισκέψεις στους εφημερεύοντες γιατρούς ενός συγκεκριμένου νοσοκομείου ή στους γιατρούς ενός συγκεκριμένου δικτύου,

β) Δωρεάν διαγνωστικές εξετάσεις μέχρι ένα ποσό ετησίως (π.χ. 300 ευρώ) και έκπτωση από 20% έως 50% στις υπόλοιπες διαγνωστικές εξετάσεις εντός της κλινικής

γ) Δωρεάν ετήσιο check up και ειδικές τιμές για πρόσθετες εξετάσεις πέραν του check up

δ) Απεριόριστες ιατρικές επισκέψεις σε γιατρούς ειδικοτήτων με κόστος από 30 έως 50 ευρώ

ε) Έκπτωση 10-30% στα έξοδα τυχόν νοσηλείας.

στ) Ειδικές παροχές, όπως επείγουσα μεταφορά με ασθενοφόρο, προγεννητικό έλεγχο σε προνομιακή τιμή κ.λπ.

Φυσικά, υπάρχουν πολλές διαφοροποιήσεις από πρόγραμμα σε πρόγραμμα και διαφορετικά κόστη. Τα περισσότερα προγράμματα εξασφαλίζουν γενικά την πρόσβαση σε διαγνωστικά κέντρα ή νοσηλευτικά ιδρύματα, ανεξάρτητα από το πρόβλημα της υγείας που αντιμετωπίζει ο πελάτης. Υπάρχουν όμως και απολύτως εξειδικευμένα προγράμματα, τα οποία αφορούν σε αντικείμενα που εξαιρούνται από τα ασφαλιστικά προγράμματα των ασφαλιστικών εταιριών, όπως για παράδειγμα καλύψεις οδοντιατρικών ή οφθαλμιατρικών επεμβάσεων, προσθετικών ή καλλωπιστικών επεμβάσεων,  φυσικοθεραπειών κ.λπ.

Πόσο κοστίζουν και σε ποιες ηλικίες απευθύνονται

Ουσιαστικά, τα προγράμματα αυτά είναι συνδρομητικά και για τον λόγο αυτό το κόστος τους είναι πολύ χαμηλό και ελκυστικό για τους καταναλωτές. Για παράδειγμα ένα κόστος από 50 μέχρι 200 ευρώ το χρόνο μπορεί να προσφέρει δωρεάν παροχές (π.χ. ένα check up και 10 δωρεάν επισκέψεις σε εφημερεύοντες γιατρούς και κάποιες δωρεάν διαγνωστικές εξετάσεις) που η αξία τους είναι πολύ μεγαλύτερη. Συνεπώς ο καταναλωτής «παίρνει» πίσω τα χρήματά του και επιπλέον έχει σημαντικές εκπτώσεις σε πλήθος άλλων παροχών υγείας. Ταυτόχρονα, υπάρχουν και οικογενειακά προγράμματα που είναι ακόμα φθηνότερα, π.χ. με δύο συνδρομές των γονέων, δωρεάν το ή τα παιδιά.

Απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες και σε όλο τον πληθυσμό, ανεξάρτητα από φύλλο ή άλλα χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχουν περιορισμοί ηλικίας, όπως υπάρχουν στα ασφαλιστικά προγράμματα, ακόμα και ένας υπέργηρος μπορεί να τα αγοράσει. Σημαντικό είναι επίσης το ότι δεν υπάρχει πρόβλημα σχετικά με τυχόν προϋπάρχουσες ασθένειες ή γενικά με οτιδήποτε έχει συμβεί ή έχει εκδηλωθεί πριν την αγορά του προγράμματος. Ο λόγος είναι απλός, δεν παρέχεται δωρεάν νοσηλεία ή θεραπεία, απλώς παρέχεται η δυνατότητα πρόσβασης με μειωμένες τιμές, με άμεση και πλήρη εξυπηρέτηση, χωρίς τις γνωστές αναμονές ή καθυστερήσεις. Συνεπώς, ακόμα και αν προϋπάρχει η ανάγκη περίθαλψης ή ιατρικής φροντίδας, ικανοποιούνται και οι δύο πλευρές, ο ασθενής απολαμβάνει μειωμένες τιμές και καλύτερη εξυπηρέτηση και ο γιατρός ή η κλινική, αποκτούν έναν πελάτη που πιθανώς να απευθυνότανε κάπου αλλού. 

Για τον λόγο αυτό μπορούμε να ισχυριστούμε ότι, αντίθετα με τις ασφαλιστικές εταιρείες, το κάθε νοσηλευτήριο και το κάθε δίκτυο γιατρών αναζητά άτομα που έχουν ανάγκη περίθαλψης και όχι υγιή άτομα. Συνεπώς, η προώθηση των προγραμμάτων αυτών σε άτομα που ήδη πάσχουν από κάποια ασθένεια ή ήδη έχουν υποστεί κάποιο ατύχημα, άτομα που δεν είναι επιθυμητά στις ασφαλιστικές εταιρίες, είναι η καλύτερη ομάδα-στόχος για τα νοσηλευτήρια. Το ίδιο ισχύει και για τα διαγνωστικά κέντρα και τους γιατρούς και τα προγράμματα αυτά είναι πηγή πελατείας. 

Πόση διάρκεια έχουν και ποιοι τα προωθούν

Τα συνδρομητικά-εκπτωτικά προγράμματα είναι ετήσια. Δεν υπάρχει εξασφάλιση για τον επόμενο χρόνο, αλλά παράλληλα δεν υπάρχει και υποχρέωση του καταναλωτή να πληρώσει τη συνδρομή και τον επόμενο χρόνο. Μπορεί να διακόψει οποτεδήποτε θελήσει να μπορεί να ξαναγοράσει το πρόγραμμα, αν υπάρχει βέβαια ή κάποιο παρόμοιο. Είναι μάλιστα αρκετοί που αναζητούν και αγοράζουν ένα τέτοιο πρόγραμμα για ένα χρόνο, αφού πρώτα έχουν αποφασίσει την επίσκεψη σε κάποιο διαγνωστικό κέντρο, ώστε να κάνουν χρήση των δικαιωμάτων του και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες δωρεάν παροχών και εκπτώσεων.

Τα προγράμματα αυτά προωθούνται από πολλά δίκτυα λιανικής, γιατί αφού δεν είναι προϊόντα ασφαλιστικής εταιρίας, δεν εμπίπτουν στον νόμο περί ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, ώστε να τα προωθούν μόνο πιστοποιημένοι διαμεσολαβητές. Συνήθως, προωθούνται απευθείας από τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια ή τις αλυσίδες διαγνωστικών κέντρων, από τις τράπεζες στους πελάτες τους σε συνδυασμό με καταθετικούς ή άλλους λογαριασμούς ή με πιστωτικές κάρτες κ.λπ. Φυσικά, οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, που έχουν γνώση και εμπειρία στην προώθηση των ασφαλιστικών προγραμμάτων, εμφανίζονται ως τα καταλληλότερα πρόσωπα για την πώληση και των προγραμμάτων αυτών στον τελικό καταναλωτή. Πολλές φορές μάλιστα τα εμφανίζουν ως εναλλακτική λύση σε πελάτες τους που για οικονομικούς λόγους δεν μπορούν να αγοράσουν ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα υγείας ή θέλουν να το διακόψουν.

Σε κάθε περίπτωση τα προγράμματα αυτά συμβάλλουν στην πρόληψη, γιατί ο καταναλωτής, κυρίως αν έχει καταβάλει συνδρομή, θα θελήσει να εκμεταλλευτεί το δωρεάν ετήσιο check up, ενώ αν θα έπρεπε να το πληρώσει, μπορεί να το απέφευγε.

Πηγή: Εφημερίδα “ασφαλίζομαι”
Την εφημερίδα μπορείτε να δείτε ηλεκτρονικά εδώ