[starbox]
Στέφανος Βερζοβίτης, Γενικός Διευθυντής Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών, Ευρωπαϊκή Πίστη
Οι εταιρείες είχαν το χρονικό περιθώριο να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις που απορρέουν από το νέο κανονιστικό πλαίσιο και να επανασχεδιάσουν την πολιτική τους. Όσες υιοθέτησαν μεθόδους και προέβησαν σε κινήσεις που βελτίωσαν τη λειτουργία τους δεν θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα αποτελέσματά τους. Αυτό εξηγεί ο κύριος Σ. Βερζοβίτης, γενικός διευθυντής Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Πίστη, προσθέτοντας ότι στις περιπτώσεις που δεν υπήρξε δομημένη στρατηγική και εκσυγχρονισμός των μοντέλων λειτουργίας, με βάση όσα ορίζονται από τον ευρωπαϊκό κανονισμό, θα υπάρξουν και εταιρείες «που θα αντιμετωπίσουν μια σειρά από προβλήματα τα οποία σε κάποιες από αυτές θα αποδειχθούν ανυπέρβλητα». Από τη σκοπιά του επικεφαλής των οικονομικών υπηρεσιών, αναφέρει ότι πλέον χρειάζεται αναλυτικότερη πληροφόρηση, που ξεπερνά το φάσμα της λογιστικής και επεκτείνεται κυρίως στον τομέα του ρίσκου. Ωστόσο, η μεγάλη πρόκληση για τις εταιρείες είναι να διαχειριστούν το ενεργητικό τους σε περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων, χωρίς ταυτόχρονα να παρασυρθούν σε ανταγωνισμό προσφορών που μπορεί να είναι ζημιογόνες.
Πώς συμβάλλει ο CFO στη διαμόρφωση της στρατηγικής μιας εταιρείας;
Ο ρόλος του CFO έχει μεταβληθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες και από καταγραφέας οικονομικών επιδόσεων μετασχηματίστηκε σε στρατηγικό εταίρο. Η συμβολή του συνοψίζεται στη διασφάλιση του γεγονότος ότι οι επιχειρησιακές αποφάσεις πρέπει να έχουν γερά οικονομικά θεμέλια, στην προβολή της προόδου της εταιρείας και των στρατηγικών της στόχων σε όλους τους ενδιαφερομένους (μετόχους, προμηθευτές, αναλυτές, επενδυτική κοινότητα, Τύπο κ.λπ.), στη λήψη των αναγκαίων πρωτοβουλιών στον τομέα του έτσι ώστε να υποστηρίζει την επίτευξη των εταιρικών στόχων, στην τροφοδοσία με πληροφόρηση και αναλύσεις του CEO και όλης της διοικητικής ομάδας για τη λήψη αποφάσεων και στην εξεύρεση των αναγκαίων πόρων για τη χρηματοδότηση των αναπτυξιακών σχεδίων του οργανισμού.
Στη σημερινή εποχή, προτεραιότητα έχουν η διαχείριση του κόστους λειτουργίας, η βελτίωση της διαχείρισης του ρίσκου, ο έλεγχος των ταμειακών ροών και η βελτίωση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας CFO είναι: επαγγελματισμός, γνώση της αγοράς, καλή επαφή με όλους τους συναδέλφους, στρατηγική σκέψη, ικανότητα διαχείρισης κρίσεων, διεθνή εμπειρία και δυνατότητα επίλυσης, και όχι δημιουργίας, προβλημάτων.
Πώς πρέπει να λειτουργούν πλέον οι ασφαλιστικές στο δύσκολο επενδυτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται;
Η διαχείριση του ενεργητικού των εταιρειών σε ένα περιβάλλον αρνητικών επιτοκίων, το οποίο δεν προβλέπεται να αλλάξει σύντομα, αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση. Κατόπιν αυτού, οι μεν διαχειριστές αναζητούν εναλλακτικές τοποθετήσεις, πάντα όμως με γνώμονα την ασφάλεια, οι δε πωλήσεις αναδιπλώνονται, διαθέτοντας προϊόντα με πολύ χαμηλά εγγυημένα επιτόκια, δίνοντας βαρύτητα σε προϊόντα που το ρίσκο το αναλαμβάνει ο επενδυτής. Σίγουρα πρόκειται για ένα νέο τοπίο στο οποίο όλες οι πλευρές χρειάζονται περίοδο προσαρμογής και συνεχή αναλυτική εκπαίδευση. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην «παρασυρθεί» ο κλάδος σε ανταγωνισμό προσφορών και παροχών οι οποίες θα είναι ζημιογόνες, διαφυλάσσοντας την πολύ καλή οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα σε σχέση με τον τραπεζικό κλάδο.
Πώς θα επηρεαστούν οι επιχειρήσεις από τη νέα φορολογική πολιτική και τους νέους φορολογικούς συντελεστές;
Η αύξηση της φορολογίας και η νέα πολιτική, έτσι όπως παρουσιάζεται σήμερα, θα εμβαθύνει την κρίση στην οποία βρίσκεται η μεγάλη πλειοψηφία των εταιρειών. Κυρίως, θα επηρεάσει αρνητικά τις λίγες κερδοφόρες εταιρείες που υπάρχουν, περιορίζοντας τα αποτελέσματά τους, γεγονός που οδηγεί σε επενδυτική απραξία, συρρίκνωση, μείωση της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων-υπηρεσιών, αύξηση ανεργίας και, δυστυχώς, αφελληνισμό πολλών κλάδων της οικονομίας.
Ποια είναι η σχέση σας με τα ασφαλιστικά προγράμματα-προϊόντα;
Η σχέση του CFO στη δημιουργία προγραμμάτων-προϊόντων, παραδοσιακά, είχε να κάνει με τον υπολογισμό του κόστους, είτε αφορά στη δημιουργία είτε στη διανομή του προϊόντος, και συνήθως τελείωνε σε αυτό το σημείο. Ήδη όμως, εδώ και πολλά χρόνια, αυτή η σχέση έχει αναπτυχθεί σε πολύ περισσότερα πεδία. Ενδεικτικά, μπορούμε να αναφέρουμε τους σύνθετους υπολογισμούς και τις αναλύσεις που απαιτούνται για τη μέτρηση της αποδοτικότητας-κερδοφορίας σε επίπεδο συνόλου αγοράς, περιοχής, πελάτη, πωλητή κ.ο.κ. Πολύ συχνά, επίσης, τα παραπάνω επιβάλλεται να μετρηθούν λαμβάνοντας υπ’ όψιν και άλλες υπηρεσίες που πωλούνται συνδυαστικά, γεγονός που απαιτεί πολύπλοκους υπολογισμούς, στους οποίους η συνεισφορά των οικονομικών υπηρεσιών είναι απαραίτητη.
Τι πρέπει να προσέχουν οι οικονομικοί διευθυντές των επιχειρήσεων με τα καινούργια πρότυπα Solvency II;
Αρχικά, ο οικονομικός διευθυντής, ανεξάρτητα από το κανονιστικό περιβάλλον στο οποίο ο οργανισμός που υπηρετεί δραστηριοποιείται, θα πρέπει πάντα να αποτυπώνει τις δραστηριότητες με τρόπο σαφή και αναλυτικό, έως του σημείου που υπάρχει ανάγκη, να διασφαλίζει τη διαφάνεια και να έχει εγκαταστήσει τους αναγκαίους μηχανισμούς που θα αποτρέπουν λάθη που θα μπορούσαν να έχουν σημαντικό κόστος. Ειδικότερα, με τη Solvency II, προκύπτει η ανάγκη για μια πληρέστερη και αναλυτικότερη πληροφόρηση, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στη λογιστική, αλλά επεκτείνεται κυρίως στον τομέα του ρίσκου, απαιτώντας παράλληλα πλήρη ανάπτυξη του ιστού της εταιρικής διακυβέρνησης, ενδυνάμωση των τεσσάρων βασικών λειτουργιών (ρίσκου, εσωτερικού ελέγχου, κανονιστικής συμμόρφωσης και αναλογιστικού) και πλήρη λειτουργία σημαντικών επιτροπών για τις επενδύσεις, τις αποδοχές κ.λπ. Η συλλογή αξιόπιστων στοιχείων, ο συνδυασμός τους με τα δεδομένα της αγοράς, το Internet of Things, οι τεράστιες βάσεις δεδομένων και οι μεταβολές στα κανάλια διανομής είναι τα στοιχήματα που πρέπει να κερδηθούν έως το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας.
Ποιες πιστεύετε ότι θα είναι οι επιπτώσεις των νέων κανόνων στα αποτελέσματα χρήσης των ασφαλιστικών εταιρειών;
Οι επιπτώσεις των νέων κανόνων στα αποτελέσματα των εταιρειών, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την προετοιμασία και τις τυχόν κινήσεις που οι ασφαλιστικές εταιρείες έκαναν την περίοδο της προσαρμογής, η οποία, με τις δύο παρατάσεις που δόθηκαν (01/01/12 και 01/01/14), ήταν μακρά.
Όσοι, όλα αυτά τα χρόνια, προνόησαν έτσι ώστε να προσαρμόσουν τα στοιχεία του ενεργητικού και του παθητικού τους στους κανόνες της Φερεγγυότητας ΙΙ δεν θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις. Όσοι όμως δεν έκαναν αναδιάταξη του χαρτοφυλακίου των επενδύσεών τους, δεν μείωσαν τον χρόνο είσπραξης των απαιτήσεών τους, δεν φρόντισαν την ποιότητα των δεδομένων τους, δεν προσανατόλισαν τις μηχανογραφικές τους υποδομές στην ψηφιακή εποχή και δεν εκσυγχρόνισαν τα αναλογιστικά τους μοντέλα, θα αντιμετωπίσουν μια σειρά από προβλήματα, τα οποία, σε κάποιες από αυτές, θα αποδειχθούν ανυπέρβλητα.
