Παρουσιάσεις πανεπιστημιακών μελετών στην Ετήσια Συνέλευση του ΣΕΣΑΕ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Εκπροσώπων & Στελεχών Ασφαλιστικών Εταιριών (Σ.Ε.Σ.Α.Ε.) παρουσία μεγάλου αριθμού των Μελών του.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης ο κ. Ε. Μοάτσος, Πρόεδρος του Σ.Ε.Σ.Α.Ε. έκανε σύντομο απολογισμό των δράσεων του  Σ.Ε.Σ.Α.Ε. κατά το 2011, ενώ οι Πρόεδροι των Επιτροπών αναφέρθηκαν στις πρωτοβουλίες που θα αναπτυχθούν το 2012. Επιπλέον, Μέλη του Σ.Ε.Σ.Α.Ε. κατέθεσαν ενδιαφέρουσες προτάσεις, τις οποίες το Διοικητικό Συμβούλιο δεσμεύτηκε να διερευνήσει. 

Μετά το πέρας των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης πραγματοποιήθηκε η ειδική εκδήλωση που ο Σ.Ε.Σ.Α.Ε. είχε ανακοινώσει για την Ημέρα της Ιδιωτικής Ασφάλισης στις 11.11.2011. Η πρωτοβουλία αυτή με την οποία ο  Σ.Ε.Σ.Α.Ε. τίμησε την ημέρα αυτή αφορά στην ανάδειξη πανεπιστημιακών μελετών που έχουν τη δυνατότητα άμεσης πρακτικής εφαρμογής στην ασφαλιστική αγορά. Στην εκδήλωση βραβεύθηκαν τρεις διπλωματικές εργασίες μεταπτυχιακών φοιτητών του Τμήματος Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιά. Η αξιολόγηση των εργασιών έγινε με βασικά κριτήρια τη βαθμολογία τους και την αξία της πρακτικής εφαρμογής τους στη λειτουργία της Ιδιωτικής Ασφάλισης.

Οι φοιτητές που βραβεύθηκαν είναι :

• Κωνσταντίνος Χριστοφορίδης για την διατριβή του με τίτλο «Εφαρμογές τυχαίων αθροισμάτων στη διοικητική ανταγωνιστικών κινδύνων»

• Αλεξάνδρα Γεωργίου για τη διατριβή της με τίτλο «Στοχαστικές μέθοδοι αποθεματοποίησης»

• Νίκη Βακάλη για την διατριβή της με τίτλο «Ασφάλιση μακροχρόνιας φροντίδας : ρόλος της οικογένειας, κράτους, και ιδιωτικού τομέα σε διεθνή προοπτική. Θεωρητικές και πρακτικές διαστάσεις».

Ο Σύνδεσμος ευχαριστεί τους κ.κ. Μ. Νεκτάριο, Ν. Αδαμαντιάδη και Γ. Κακαβίτσα για τη συνδρομή τους στην υλοποίηση αυτής της ενέργειας.

Η πρόθεση του Συνδέσμου είναι η εκδήλωση αυτή να αποτελέσει ευκαιρία (και αφετηρία) οργανωμένης και συστηματικής επικοινωνίας των σπουδαστών με τον επαγγελματικό χώρο. Αποτελεί ευκαιρία και για τα στελέχη της Αγοράς μας, για την υιοθέτηση ιδεών και πρακτικών με καινοτόμο χαρακτήρα που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της Ιδιωτικής Ασφάλισης.

Οι εργασίες που παρουσιάστηκαν αφορούν στα παρακάτω θέματα:

«Εφαρμογές τυχαίων αθροισμάτων στη διοικητική ανταγωνιστικών κινδύνων» του κ. Κ. Χριστοφορίδη

Αντικείμενο της Διοικητικής Κινδύνου είναι ο εντοπισμός, η αξιολόγηση και η ιεράρχηση των κινδύνων με σκοπό την ελαχιστοποίηση, τη παρακολούθηση και τον έλεγχο της πιθανότητας των ατυχών συμβάντων ή εναλλακτικά των αντίκτυπων αυτών. Η έννοια του τυχαίου αθροίσματος ανεξάρτητων και ισόνομων τυχαίων μεταβλητών αναγνωρίζεται ως ισχυρότατο αναλυτικό εργαλείο, για τη περιγραφή, ανάλυση και υλοποίηση βασικών λειτουργιών της Διοικητικής Κινδύνου. Στο πρώτο κεφάλαιο της παρούσας διπλωματικής παρουσιάζονται κάποιες έννοιες καθώς και βασικές εφαρμογές τυχαίων αθροισμάτων στα πλαίσια της Διοικητικής Κινδύνου. 

Επίσης, η έννοια του ελαχίστου τυχαίου αριθμού θετικών, ανεξάρτητων και ισόνομων τυχαίων μεταβλητών θεωρείται ιδιαίτερα χρήσιμη για τη μελέτη των χρόνων αναμονής των πραγματοποιήσεων καταστροφικών κινδύνων. Στο δεύτερο κεφάλαιο του συγγράμματος αυτού, γίνεται ιδιαίτερη μνεία σε αυτού του είδους τα στοχαστικά μοντέλα. Η παρουσία της ανταγωνιστικότητας στα σύνολα καταστροφικών κινδύνων είναι καθοριστική στη λήψη αποφάσεων στο χώρο της Διοικητικής Κινδύνου. 

Βασικός σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι η εμφύτευση των ανωτέρω δύο εννοιών, δηλαδή του τυχαίου αθροίσματος και του ελαχίστου τυχαίου αριθμού μη αρνητικών τυχαίων μεταβλητών, σε στοχαστικά μοντέλα περιγραφής και ανάλυσης ανταγωνιστικών κινδύνων. Τέτοιου είδους μοντέλα αναλύονται εκτενώς στο τρίτο κεφάλαιο με τη βοήθεια αναλυτικών μεθόδων της θεωρίας πιθανοτήτων. 

Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται και αναλύονται ενδιαφέροντα αποτελέσματα από την προσομοίωση τέτοιου είδους μοντέλων. Συγκεκριμένα προσεγγίζονται μέσω μεθόδων προσομοίωσης πιο ρεαλιστικά-σύνθετα μοντέλα με εφαρμογές σε πολλούς τομείς της Διοικητικής Κινδύνου.

«Στοχαστικές μέθοδοι αποθεματοποίησης» της κας Α. Γεωργίου

Ασφάλεια είναι μια μορφή διαχείρισης κινδύνου, που χρησιμοποιείται πρώτιστα ως προστασία ενάντια στον κίνδυνο πιθανών οικονομικών ζημιών. Η ασφάλεια ορίζεται ως η δίκαιη μεταφορά του κινδύνου πιθανής ζημιάς από μια οντότητα σε άλλη, σε αντάλλαγμα μιας λογικής αμοιβής. Γενικά, είναι μία σύμβαση, στην οποία ένα συμβαλλόμενο μέρος συμφωνεί να πληρώσει για τις οικονομικές ζημιές ενός άλλου συμβαλλόμενου μέρους, ως αποτέλεσμα ενός διευκρινισμένου γεγονότος. Αποθεματοποίηση ζημιών είναι ο υπολογισμός του απαιτούμενου αποθέματος που πρέπει να διατηρεί μια ασφαλιστική εταιρεία. Γενικά τα αποθέματα ζημιών αντιπροσωπεύουν τα χρήματα που πρέπει να έχει ένας ασφαλιστής για να μπορεί να καλύψει τις μελλοντικές αποζημιώσεις που απορρέουν από τα ασφαλιστικά συμβόλαια που είχαν δημιουργηθεί στο παρελθόν. 

Οι μέθοδοι υπολογισμού των αποθεμάτων στις γενικές ασφάλειες είναι διαφορετικές από αυτές που χρησιμοποιούνται στις ασφάλειες ζωής, στις συντάξεις και στις ασφάλειες υγείας, αφού οι γενικές ασφάλειες είναι τυπικά πιο σύντομης διάρκειας. Τα αποθέματα υπολογίζονται προβλέποντας τις μελλοντικές ζημιές από τις ζημιές που συνέβησαν στο παρελθόν. Είναι απαραίτητος ο υπολογισμός μια αξιόπιστης εκτίμησης του αποθέματος που θα μπορεί να καλύψει τις πιθανές ζημιές, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η σταθερότητα της εταιρείας. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός μεθόδων που έχουν αναπτυχθεί για την αποθεματοποίηση των ζημιών.

«Ασφάλιση μακροχρόνιας φροντίδας : ρόλος της οικογένειας, κράτους, και ιδιωτικού τομέα σε διεθνή προοπτική. Θεωρητικές και πρακτικές διαστάσεις» της κας Ν. Βακάλη  

Η παρούσα εργασία ασχολείται με τη μακροχρόνια φροντίδα, η οποία συνεπάγεται την παροχή ορισμένων ιατρικών και κοινωνικών υπηρεσιών σε άτομα που χρειάζονται τη βοήθεια των άλλων για τη διεκπεραίωση βασικών αλλά και δευτερευόντων καθημερινών δραστηριοτήτων, λόγω σωματικής ή ψυχικής αναπηρίας, κατά τη διάρκεια μιας εκτεταμένης χρονικής περιόδου. Η βοήθεια αυτή παρέχεται συχνότερα από μη επαγγελματίες φροντιστές, όπως είναι οι συγγενείς ή φίλοι και ύστερα από κρατικούς φορείς, από επαγγελματίες φροντιστές ή/και από κερδοσκοπικές και μη κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. 

Η μακροχρόνια φροντίδα κινείται στα όρια μεταξύ υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικής πρόνοιας και παρέχεται συνήθως σε άτομα που πάσχουν από εκ γεννετής ή επίκτητη ανικανότητα ή αναπηρία ή ασθένεια, σε τραυματισμό, ή σωματική αδυναμία λόγω γηρατειών. Η αύξηση της ζήτησης των υπηρεσιών μακροχρόνιας φροντίδας, που επιζητούν κυρίως τα ηλικιωμένα άτομα, λόγω της αυξημένης πληθυσμιακής γήρανσης έχει οδηγήσει και στην αύξηση της προσφοράς. 

Η προσφορά οργανώνεται και παρέχεται είτε σε επαγγελματικό επίπεδο από επαγγελματίες φροντιστές, οι οποίοι προσφέρουν υπηρεσίες εντός και εκτός νοικοκυριού, είτε σε άτυπη μορφή υπηρεσιών από μη επαγγελματίες φροντιστές. Η πλευρά της επαγγελματικής προσφοράς υπηρεσιών φροντίδας διαχωρίζεται, επίσης, ανάμεσα στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, των οποίων η φύση, η χρηματοδότηση αλλά και το είδος των υπηρεσιών παρουσιάζει αρκετά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα για τη σωστή κατανομή, στα άτομα με ανάγκες φροντίδας, και τη λειτουργία των συστημάτων παροχών μακροχρόνιας φροντίδας.