Ασφαλιστική εμμονή στο αυτοκίνητο…

Χρόνια τώρα στην ασφαλιστική αγορά παρουσιάζεται μια επιδεικτική εμμονή των εταιρειών στον κλάδο αυτοκινήτου, η οποία εκφράζεται με το αυξημένο ενδιαφέρον των ασφαλιστικών να αποκτήσουν μεγάλους «στόλους». Στην προσπάθεια αυτή δεν ήταν λίγες οι φορές όπου σημειώθηκαν και «βιαιότητες» που υπηρέτησαν τον στόχο της απόκτησης νέων πελατολογίων, νέων συνεργατών, κ.λπ.

Η λογική αυτή της δημιουργίας εργασιών επί του αυτοκινήτου ίσως να ήταν δικαιολογημένη τα περασμένα χρόνια όπου οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, η αγορά ακόμη σε φάση αναζήτησης, και οι πολίτες-καταναλωτές δε γνώριζαν και πολλά για την ιδιωτική ασφάλιση. Σήμερα όμως, που ο καιρός έχει περάσει, το περιβάλλον έχει αλλάξει, και η ασφαλιστική αγορά έχει εξελιχθεί  θα έπρεπε τα πράγματα να είναι διαφορετικά γύρω από το θέμα των αυτοκινήτων και την ενασχόληση των εταιρειών με αυτό. Είναι λοιπόν θλιβερό και οριακά καταδεικνύει στασιμότητα σε ένα κλάδο όταν συνεχίζει να δίνει «μάχες» γύρω από μια κατηγορία ασφάλισης που αφενός είναι υποχρεωτική και αφετέρου είναι άνευ σημασίας μπροστά στα άλλα ασφαλιστικά προϊόντα που έχουν δημιουργηθεί και στα όσα προσφέρουν. 

Το ότι λοιπόν οι εταιρείες εμμένουν και αυτό δεν αφορά μόνο μικρές ασφαλιστικές αλλά και πολυεθνικούς κολοσσούς δείχνει αφενός ότι το επίπεδο του ανταγωνισμού παρέμεινε τόσο ισχυρό στον κλάδο αυτοκινήτου ανάγοντάς τον σε κυρίαρχο στην ελληνική αγορά και αφετέρου ότι στους άλλους κλάδους υπάρχει ελαφρά στασιμότητα ή έστω κινητικότητα η οποία όμως δεν εγείρει «εντάσεις» μεταξύ των εταιρειών. Απορεί λοιπόν κανείς το πώς εταιρείες κορυφαίες με πλούσια διεθνή εμπειρία στην ασφάλιση, με υψηλή τεχνογνωσία, αντί να φέρουν γνώση στην φτωχή ελληνική αγορά, αντί να την εμπλουτίσουν με νέα στοιχεία, αντί να προάγουν την ασφαλιστική συνείδηση και αντί να δημιουργήσουν «ρεύμα» σε νέα ασφαλιστικά προϊόντα, κατέληξαν να στοιβάζονται στην ουρά για να διεκδικήσουν μερίδια από το «ταπεινό» ασφαλιστικό συμβόλαιο του αυτοκινήτου. Μπορεί η ερμηνεία βέβαια είναι απλή, δηλαδή ότι ακόμα και οι έχοντες γνώση ακολούθησαν αυτό που βρήκαν και συνέβαινε στην αγορά ωστόσο αυτό δεν αμβλύνει τη συνέπεια που δεν είναι άλλη από τα παραμένει η ελληνική ασφαλιστική αγορά σε στασιμότητα. Ούτε η ασφαλιστική συνείδηση προάγεται, ούτε συμβόλαια πωλούνται και κυρίως οι πολίτες δεν ασφαλίζονται σωστά. Είναι καιρός κάτι να αλλάξει…