Στο 26% θα φτάσει το 2012 η ανεργία

Στο 26% θα φτάσει στο τέλος του 2012 το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα, επιστρέφοντας στα επίπεδα της δεκαετίας του 1960, σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ για την οικονομία και την απασχόληση, που παρουσιάστηκε χθες.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση «η εφαρμογή πολιτικών δημοσιονομικής, κοινωνικής και εισοδηματικής πειθαρχίας, ιδιαίτερα στην χώρα μας αλλά και στις άλλες χώρες κρίσης χρέους, για την αντιμετώπιση της κρίσης, φιλοδοξεί μάταια την επίτευξη συνθηκών σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας, αφού αυτή η στρατηγική επιλογή μπορεί να επιτευχθεί με προϋποθέσεις και πολιτικές ανάκαμψης και όχι με συνθήκες στασιμότητας, αποπληθωρισμού και εσωτερικής υποτίμησης. 

Στην κατεύθυνση αυτή οι επιχειρήσεις και το κράτος σχεδιάζουν τρόπους μείωσης των μισθών και των εισοδημάτων γενικότερα των εργαζομένων οι οποίοι για να διασώσουν τη θέση εργασίας τους αποδέχονται χαμηλότερους μισθούς και ευέλικτες μορφές απασχόλησης. 

Όμως, η μείωση των μισθών είναι σύμπτωμα ασθενούς οικονομίας. Σύμπτωμα που μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω την υγεία της… Εάν δεν αποτραπούν αυτά τα δεδομένα, η ύφεση που βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη στην Ελλάδα, θα είναι βαθιά και θα διαρκέσει αρκετά χρόνια, κατά τα οποία, η ελληνική οικονομία θα απολέσει σε σημαντικό βαθμό την δυναμικότητα των παραγωγικών της δυνάμεων. 

Κατά συνέπεια, επιβάλλεται τα συνδικάτα στην Ελλάδα και την Ευρώπη να αντικρούσουν την στρατηγική αυτή και να προτείνουν ως δρόμο εξόδου από την κρίση την διαμόρφωση μιας κοινωνίας αλληλεγγύης με την εφαρμογή κανόνων σεβασμού των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την υλοποίηση μιας άλλης οικονομικής αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής η οποία, εκτός των άλλων, θα συμβάλει στην συλλογική συγκρότηση του εργασιακού υποκειμένου.

Αντίθετα, η απόφαση της Συνόδου Κορυφής (21/7/2011) η οποία περιλαμβάνει επιμήκυνση της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους, μείωση του επιτοκίου, επαναγορές και ανταλλαγές ομολόγων, βελτιώνει τους όρους δανεισμού, μειώνει το μέγεθος του χρέους κατά 25 δίσ. ευρώ καθιστώντας το πιο διαχειρίσιμο αλλά η σημαντικότητα εμπεριέχεται στην σχέση που θα διαμορφωθεί κατά τα επόμενα χρόνια ανάμεσα στο χαμηλότερο επιτόκιο (επί ενός μικρότερου χρέους) και τον ρυθμό ανάπτυξης. 

Και αυτό γιατί παραμένει η στρατηγική της εφαρμογής των μέτρων λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων, τα οποία εμπεριέχοντας συρρίκνωση των αναδιανεμητικών και αναπτυξιακών λειτουργιών, ελλοχεύει ο κίνδυνος, παρά τις θυσίες των μισθωτών και των συνταξιούχων, να υπονομευτεί η όποια βελτίωση των όρων δανεισμού καθώς και η επίτευξη του στόχου επιστροφής της ελληνικής οικονομίας στις αγορές».