Κινήσεις για να περιοριστούν οι απώλειες

Είναι περισσότερο από σίγουρο ότι τα αλλεπάλληλα εισπρακτικά μέτρα και η συνεπακόλουθη μείωση των εισοδημάτων έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ασφαλιστική αγορά. 

Οι επιχειρήσεις, και τα φυσικά πρόσωπα, εξ΄ αιτίας των ήδη καταγεγραμμένων απωλειών στα εισοδήματά τους καθώς και από την διογκούμενη ανησυχία για μεγαλύτερες απώλειες στο μέλλον, ήδη έχουν περικόψει έξοδα και συνεχίζουν να «ζυγίσουν» ποια επιπλέον κόστη είναι αυτά που κατά προτεραιότητα από τον ετήσιο προϋπολογισμό τους θα πρέπει να μειώσουν για να αντεπεξέλθουν των νέων οικονομικών δεδομένων. 

Ανάμεσα σε αυτά που συμπεριλαμβάνονται στις περικοπές είναι -δυστυχώς- και τα πάσης φύσεως ασφάλιστρα, κάτι που έχει φανεί από την τρέχουσα χρονιά στον κλάδο πυρός  και σταδιακώς αρχίζει να εξαπλώνεται «επιδημικά» και στους άλλους κλάδους. Αν σκεφθούμε μάλιστα ότι ακόμα και την υποχρεωτική ασφάλιση αυτοκινήτου κάποιοι τολμούν και ρισκάρουν να μην την αγοράσουν και κυκλοφορούν ανασφάλιστοι, τότε γίνεται ξεκάθαρο τι ενδέχεται να συμβεί με τα άλλα συμβόλαια.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες καλούνται λοιπόν σήμερα, πέραν όλων των θεμάτων που τις απασχολούν να διαχειριστούν και το ζήτημα της απώλειας συμβολαίων το οποίο είναι μεγάλη απειλή.

Και οφείλουν να το αντιμετωπίσουν εγκαίρως και με τρόπο έξυπνο ώστε να μην απολέσουν αιφνιδίως χιλιάδες πελάτες, εξέλιξη που τη γνωρίζουν καθώς έχουν περάσει παρόμοιες δοκιμασίες στο παρελθόν, όπου σε περιόδους πανικού οι ασφαλισμένοι έτρεχαν να «σπάνε» συμβόλαια για να πάρουν έστω και με χασούρα τις αποταμιεύσεις ετών. 

Και τότε, ήταν μόνο η αρχή μιας κρίσης η οποία εξακολουθεί να υφίσταται και όχι μόνο βρίσκεται σε εξέλιξη αλλά πολύ περισσότερο προχωρεί ανεξέλεγκτα οδηγώντας μέρα με τη μέρα σε ολοένα και σκληρότερα μέτρα.

Και το γνωρίζει καλά η αγορά που όσο και να υποστηρίζει ότι «σε περιόδους ανασφάλειας έχει μεγαλύτερη σημασία η ασφάλιση», τώρα βρίσκεται μπροστά στο απειλητικό φαινόμενο όχι μόνο της διακοπής συμβολαίων αλλά και την μη σύναψης καινούργιων καθώς μειώνονται ραγδαία τα εισοδήματα των νοικοκυριών. Τον περιορισμό των απωλειών που προμηνύονται σαφώς η κάθε εταιρεία θα τον αντιμετωπίσει με τον δικό της τρόπο μέσα από τιμολογήσεις και παροχές που θα πείσουν τους ασφαλισμένους. 

Το θέμα όμως των νέων συμβολαίων μάλλον θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν ενιαία. Για παράδειγμα, από τη λογική του «πακέτου» παροχών στα συμβόλαια, και τις πωλήσεις «γκρουπαρισμένων» καλύψεων, που ήταν μια τάση του παρελθόντος η οποία αύξησε τα έσοδα επί σειρά ετών, τώρα για λόγους επιβίωσης μπορεί να κυριαρχήσει μια νέα λογική των «λιτών» συμβολαίων, περιορισμένων στις απολύτως αναγκαίες καλύψεις,  που θα είναι φθηνότερα και θα μπορέσουν να φέρουν νέους πελάτες. Είναι θέμα επιβίωσης…