Οι τελευταίες ρυθμίσεις για τα νοσοκομειακά προγράμματα

Την Παρασκευή έχει προγραμματιστεί το κρίσιμο ραντεβού μεταξύ των εκπροσώπων της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών και του Γενικού Γραμματέα Καταναλωτή, κ. Δημήτρη Σπυράκου, προκειμένου να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση στο νομοσχέδιο που προωθείται για τη διαφάνεια στη λειτουργία της ασφαλιστικής αγοράς.

Επίμαχα θέματα παραμένουν αυτό του καθορισμού συγκεκριμένων κριτηρίων ή δεικτών βάσει των οποίων θα γίνονται οι αυξήσεις στα ασφάλιστρα των νοσοκομειακών προγραμμάτων, αλλά και η δυνατότητα που δίνεται στον ασφαλισμένο να εξαγοράζει ένα συμβόλαιο ζωής από τον 13ο μήνα.

Το νομοσχέδιο έχει δοθεί προς διαβούλευση έως το τέλος Ιουλίου και έχει συγκεντρώσει κατά την περίοδο της επεξεργασίας του τα πυρά της ασφαλιστικής αγοράς, που αντιτίθεται σε μια σειρά κρίσιμα θέματα που επιχειρείται να ρυθμιστούν νομοθετικά.

Το θέμα της σύνδεσης των αναπροσαρμογών στα ασφάλιστρα υγείας με στατιστικούς δείκτες σύμφωνα με την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών, δεν είναι εφικτό, στο βαθμό που δεν υπάρχουν αναγνωρισμένοι διεθνείς δείκτες, και η επιβαλλόμενη αδυναμία στις εταιρείες να ενσωματώνουν στα ασφάλιστρά τους την ανεξέλεγκτη αύξηση των δαπανών υγείας θα έχει δραματική επίπτωση στη φερεγγυότητά τους. Στις αντιδράσεις αυτές αποδίδεται η δυνατότητα που δίνεται μέσω του νομοσχεδίου να καθοριστούν οι αυξήσεις βάσει κριτηρίων και όχι μόνο μέσω δεικτών, όρος που θεωρείται πιο γενικός.

Ως αντίβαρο το υπουργείο Εργασίας με ειδικό άρθρο επιχειρεί κανόνες διαφάνειας στις τιμές των υπηρεσιών σε ιδιωτικά νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα, σε μια προσπάθεια να ελεγχθεί το κόστος των νοσοκομειακών υπηρεσιών που μετακυλίεται στα ασφάλιστρα των προγραμμάτων υγείας. Οπως προβλέπει το νομοσχέδιο, ο παρέχων σε οργανωμένη μονάδα ιατρικές υπηρεσίες οφείλει να παρέχει στον ασθενή πλήρη και κατανοητή ενημέρωση για το αναμενόμενο κόστος της ιατρικής θεραπείας, όπως και το πρόσθετο κόστος για την αντιμετώπιση συνεπειών, κινδύνων ή επιπλοκών. Αντίστοιχα δεν επιτρέπεται η διαφοροποίηση των τιμών των ιατρικών πράξεων εξαιτίας της κατηγορίας νοσηλείας που επιλέγει ο ασθενής, καθώς και η άμεση ή έμμεση επιβολή αυξημένων χρεώσεων εξαιτίας της μερικής ή ολικής κάλυψής τους από ασφαλιστική εταιρεία. Οι πάρoχοι ιατρικών υπηρεσιών υποχρεούνται επίσης να αναρτούν σε διακριτά σημεία τιμοκαταλόγους και να ενημερώνουν τους ασθενείς για το κόστος των υπηρεσιών που προσφέρουν.

Σημαντικές είναι οι αλλαγές που επιφέρει το νομοσχέδιο στα ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής είτε αυτά είναι επενδυτικού τύπου είτε κλασικά συμβόλαια, με βασικότερη αλλαγή το δικαίωμα του ασφαλισμένου να προχωρεί στην εξαγορά του μετά τον πρώτο χρόνο, αντί των τριών χρόνων που ισχύει σήμερα. Οπως προβλέπεται στο νομοσχέδιο, στην ασφαλιστική σύμβαση μπορεί να συμφωνηθεί η μείωση του ποσού της εξαγοράς σε ποσοστό μέχρι 10% σε σχέση με τα καταβληθέντα ασφάλιστρα (αφού προηγουμένως έχουν αφαιρεθεί και τα έξοδα που βαρύνουν το προϊόν), ενώ στη συνέχεια το ποσοστό αυτό μειώνεται κατά μία τουλάχιστον μονάδα για κάθε έτος που ακολουθεί.

Στην επιχειρηματολογία της ΕΑΕΕ αναφέρεται ότι η προσπάθεια καθορισμού του χρόνου εξαγοράς σε χρόνο προγενέστερο από ότι ισχύει με βάση τη σημερινή πρακτική, αγνοεί τη θεμελιώδη φύση των ασφαλιστικών προγραμμάτων ζωής, τα οποία σε αντίθεση με άλλα αμιγώς επενδυτικά προϊόντα, όπως π.χ. οι καταθέσεις, αποτελούν μακροχρόνια δέσμευση κεφαλαίου και όχι άμεσα ρευστοποιήσιμα χρηματοοικονομικά μέσα. Σε αντίθεση όπως σημειώνει με ότι ισχύει σήμερα, η ρύθμιση αυτή δημιουργεί κίνητρο και ευνοεί υπό τις παρούσες συνθήκες έλλειψης ρευστότητας, τις μαζικές εξαγορές σε βάρος κυρίως του ασφαλισμένου.

Για την προαγωγή της διαφάνειας στην παροχή των ασφαλιστικών υπηρεσιών καθιερώνονται υποχρεώσεις προσυμβατικής ενημέρωσης του υποψηφίου προς ασφάλιση για όλα τα σημαντικά στοιχεία της ασφαλιστικής σύμβασης. Ιδιαίτερα σημαντική για τις ασφαλίσεις ζωής είναι η πληροφόρηση για το συνολικό κόστος σύναψης της ασφάλισης, δηλαδή τα έξοδα πρόσκτησης καθώς και τα άλλα διαχειριστικά και λειτουργικά έξοδα που επιβάλλονται κατά τη διάρκεια της σύμβασης. Αντίστοιχα, το κόστος πρόσκτησης της ασφάλισης, δηλαδή οι προμήθειες, αλλά και όλα τα διαχειριστικά έξοδα, όπως και στοιχεία για τη συμμετοχή του ασφαλισμένου στις υπεραποδόσεις, θα πρέπει πλέον να περιλαμβάνονται στο ίδιο το ασφαλιστήριο.

Επεκτείνονται οι προστατευτικές δικλίδες που ισχύουν για τις συμβάσεις παροχής επενδυτικών υπηρεσιών στις ασφαλιστικές συμβάσεις ζωής που είναι συνδεδεμένες με επενδύσεις. Στο πλαίσιο αυτό, απαγορεύεται η πώληση ενός ασφαλιστικού επενδυτικού προϊόντος τύπου σε πρόσωπα που δεν συγκεντρώνουν τα αναγκαία χαρακτηριστικά ή δεν δίνουν πλήρη στοιχεία για την περιουσιακή κατάσταση. Καθιερώνεται ρητά η ευθύνη των διαμεσολαβούντων για τη συλλογή των αναγκαίων πληροφοριών από τον λήπτη της ασφάλισης, την ορθή ενημέρωσή του για τη σύναψη ασφάλισης ή για την εξαγορά της κ.ά.

Η παραβίαση των παραπάνω διατάξεων επισύρει ποινές που ξεκινούν από 2.000 και φθάνουν έως και τις 300.000 ευρώ, ενώ η χρηματική αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης από καθυστέρηση στην καταβολή του ασφαλίστρου ξεκινά από 500 και φθάνει έως και τα 3.000 ευρώ.