Να μπει τέλος στην επιχειρηματική αδράνεια

Το οικονομικό περιβάλλον παραμένει σε αστάθεια παρά τις προσπάθειες που έχουν μέχρι σήμερα καταβληθεί. Η ανησυχία, για το μέλλον δεν έχει καμφθεί και αντίθετα παραμένει τόσο ζωντανή που λειτουργεί αποτρεπτικά ακόμα και για επιχειρηματικές περιπτώσεις που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αλλά αντίθετα βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση από άλλες. 

Και αυτό είναι γνωστό στους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες οι οποίοι, με τη σειρά τους,  από τη μια πλευρά διαμηνύουν ότι λαμβάνονται μέτρα για την ανάπτυξη, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, την κατάργηση των γραφειοκρατικών εμποδίων και πολλά άλλα, ενώ από την άλλη διαπιστώνουν ότι όλα αυτά –τα θετικά- δεν έχουν περάσει στην πραγματική οικονομία και ανησυχούν για το τι μέλλει γενέσθαι. 

Στο πλαίσιο αυτό συχνά, οι κυβερνώντες, μιλούν για την ανάγκη να διαμορφωθεί κλίμα αισιοδοξίας , κλίμα αλλαγής, περιβάλλον απαλλαγμένο από τη δυσθυμία που επικρατεί σήμερα και χωρίς γενικόλογες εκτιμήσεις απαισιοδοξίας ότι «τίποτε δεν αλλάζει», «όλα πάνε προς το χειρότερο» και «ελπίδα δεν υπάρχει». Δηλαδή να τεθεί ένα τέλος στην μόνιμη και εύκολη καταστροφολογία. 

Είναι αλήθεια ότι πέρασε πολύς καιρός που πολλοί «διέρχονται» αυτή την γενικευμένη επιχειρηματολογία και χωρίς σαφές όριο άποψη, ότι η οικονομία βουλιάζει, επιβαρύνοντας όλους και όλα αδιακρίτως. Επίσης πέρασε πολύς χρόνος όπου οι επιχειρήσεις βίωσαν και βιώνουν την συρρίκνωση της δραστηριότητάς τους. Ομολογουμένως η εποχή είναι δύσκολη και οι συνθήκες το ίδιο. 
Γι΄ αυτό και επιβάλλεται μια στροφή στην αντιμετώπιση των πραγμάτων και κυρίως απαιτείται ψυχραιμία. Τα παρελθόν έφυγε, και το μέλλον είναι μπροστά. Δε μπορεί το επιχειρείν – ένα μέρος του- να στέκεται επί των ερειπίων. Και εδώ θα συμφωνήσουμε με τις απόψεις κορυφαίων υπουργών οι οποίοι μιλούν –όπως προαναφέραμε- για επιτακτική αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης των πραγμάτων. Σαφώς και έχουν δίκιο, διότι αν παρατηρήσει κανείς επιχειρηματικές προσπάθειες που όχι μόνο πετυχαίνουν στην εγχώριο αγορά αλλά προχωρούν και σε ξένες αγορές τότε μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η επιχειρηματικότητα ούτε σταματά, ούτε συγκρατείται, ούτε περιορίζεται. Αντίθετα προοδεύει όταν διακρίνεται από στόχευση, δουλειά, επιμονή και υπομονή. 

Εκατοντάδες επιχειρήσεις, σήμερα κάνουν άλματα. Και εκατοντάδες βυθίζονται. Ο λόγος μπορεί να είναι συγκυριακός, μπορεί να είναι ευθύνη του επιχειρηματία, μπορεί όμως να είναι και το πέρασμα σε μια άλλη εποχή που επιταχύνθηκε από την οικονομική κρίση. Μπορεί να είναι πολλά. Μπορεί η επιχειρηματικότητα να αλλάζει και να χρειάζονται νέες κινήσεις. Ενδέχεται να χρειάζονται νέες πρωτοβουλίες σαν αυτές που σήμερα αναπτύσσονται σε πείσμα των καιρών και όσων λένε ότι «βυθιζόμαστε». Πάντως, επιβάλλεται να γίνουν νέες κινήσεις και επιτέλους να σταματήσει η ασθενής τακτική αποδοχής της έξωθεν τιμωρίας…