Ολέθριες οι συνέπειες των λανθασμένων επιλογών

Το οικονομικό κλίμα έχει επιβαρύνει σίγουρα και την ασφαλιστική αγορά, όπως έχει συμβεί και με τους άλλους τομείς της ελληνικής οικονομίας. Όπως, λοιπόν, η οικονομία της χώρας καλείται να ακολουθήσει τις οδηγίες της τρόικας, προκειμένου να βγει από την κρίση – και αυτό κάνει – έτσι και οι κλάδοι που τη συνθέτουν καλούνται να ακολουθήσουν μια παρόμοια διαδρομή. Μια διαδρομή εναρμονισμένη στα όσα συμβαίνουν στα πέριξ.

Και συγκεκριμένα: οι ασφαλιστικές εταιρείες βρίσκονται σήμερα αντιμέτωπες με το ισχνό εισόδημα των καταναλωτών, βρίσκονται αντιμέτωπες με την αδυναμία του πολίτη να αγοράσει ασφαλιστικά συμβόλαια, βρίσκονται αντιμέτωπες με τη σκληρή πραγματικότητα της πτώσης εργασιών. Και αυτό είναι η μία παράμετρος. 

Η άλλη παράμετρος είναι αυτή που περιλαμβάνει τα κόστη λειτουργίας των εταιρειών, τα οποία διαμορφώθηκαν με βάση τα δεδομένα του παρελθόντος. Και οι εποχές ήταν άλλες! Σήμερα τα κόστη λειτουργίας αποτελούν βραχνά για πολλές εταιρείες, μικρές και μεγάλες, αφού δεν μπορούν να αντισταθμιστούν με τα έσοδα από τη λειτουργία τους. Έτσι και οι περικοπές τους είναι απαρέγκλιτη διαδρομή, που ήδη οι εταιρείες ακολουθούν, η καθεμιά με τον τρόπο της και στο βαθμό που αυτό επιτάσσεται από τα οικονομικά τους. 

Η τρίτη παράμετρος, που σχετίζεται με τις εταιρείες και είναι καθοριστική εν μεσω οικονομικής κρίσης, αφορά την προσπάθειά τους να αναπτυχθούν στην αγορά και εξαρτάται, εν πολλοίς, από τις δύο προηγούμενες παραμέτρους. Εδώ παρατηρούνται διαφορετικές λογικές, που έχουν προκαλέσει και αναστάτωση. Κάποιοι ακολουθούν νέες μεθόδους πωλήσεων. Επίσης, αρχίζουν να περιορίζουν τις συνεργασίες ή να μειώνουν τις απολαβές των συνεργατών. Ακόμα, υπάρχουν και άλλες που βάζουν νέους όρους στις συνεργασίες και φυσικά δε λείπουν και οι περιπτώσεις που αγωνίζονται για να εισπράξουν τα «ανοίγματά» τους, που για χρόνια άφηναν να σέρνονται στην αγορά. 

Κάποιες, λίγες όμως, συνεχίζουν να εμμένουν σε μια επιθετική πολιτική, χωρίς δισταγμούς, γνωρίζοντας καλά ότι αν κάνουν «κοιλιά» και επιδιώξουν τη συντήρηση δυνάμεων, κινδυνεύουν να μείνουν στάσιμες. Οφείλουμε να σταθούμε εδώ και να προβληματιστούμε για τις λογικές των περικοπών, οι οποίες μπορεί να είναι αναγκαίες, αλλά χρειάζονται μέτρο. Επίσης, οφείλουμε να προβληματιστούμε και για την επιθετική πολιτική ανάπτυξης, που επίσης μπορεί να υποκρύπτει αλόγιστα ανοίγματα σε δύσκολους καιρούς. Η λύση βρίσκεται κάπου στη μέση, διότι, αλλιώς, κινδυνεύει η ασφάλιση να περάσει στο περιθώριο, με ολέθριες συνέπειες για τον κλάδο.