Αναβιώνει η μάχη στο αυτοκίνητο

Ο εγκλωβισμός των ασφαλιστικών εργασιών στον κλάδο αυτοκινήτου μπορεί να μην αρέσει στις εταιρείες, αλλά τελικώς, όσο περνά ο καιρός μοιάζει μονόδρομος. Η τάση αυτή διαφαίνεται, αλλά και τεκμηριώνεται,  από κάποιους ανθρώπους της αγοράς που διάνυσαν μεγάλο διάστημα «περιπλανώμενοι», στις άλλες ασφαλιστικές εργασίες για να διαπιστώσουν σήμερα ότι οι ευκαιρίες λιγοστεύουν, οι συνθήκες στην αγορά γίνονται πιο δύσκολες και τελικά η υποχρεωτικότητα της ασφάλισης αποδεικνύεται ισχυρότερη της ελευθέρας επιλογής. 

Πέρασε καιρός όπου η ασφαλιστική αγορά δια των εκπροσώπων της επιχείρησε -και εξακολουθεί- την είσοδό της σε σημαντικές εργασίες χρηματοοικονομικές και αμιγώς ασφαλιστικές και πράγματι υπήρξαν κάποια αποτελέσματα τα οποία έδωσαν ελπίδα για το άνοιγμα των δραστηριοτήτων των εταιρειών. Βέβαια ακόμα και αυτά, (τα αποτελέσματα) δεν ήταν σημαντικά όπως σε άλλες αγορές του εξωτερικού, σε τέτοιο βαθμό, που η αγορά να είναι ικανοποιημένη. 

Γι΄ αυτό και πάντα τα στελέχη των ασφαλιστικών υποστήριζαν ότι το πεδίο είναι ανοικτό. Ωστόσο, σήμερα οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί και οι επιδόσεις των εταιρειών στα σύγχρονα ασφαλιστικά προϊόντα δεν μοιάζουν ικανές να προσφέρουν εχέγγυα ότι θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα. Χρειάζονται, λένε οι άνθρωποι της αγοράς, συνεχείς προσπάθειες από την πλευρά των εταιρειών αλλά ταυτόχρονα και ανεπτυγμένη  ασφαλιστική συνείδηση και κυρίως χρήμα από την πλευρά των καταναλωτών. Όσο και να υπάρχει το πρώτο κριτήριο, δηλαδή η πρόθεση και οι προσπάθειες των εταιρειών, δεν μπορεί να υπάρξουν αποτελέσματα αν δεν υπάρχει το δεύτερο επίμαχο κριτήριο που δεν είναι άλλο από την επιθυμία των καταναλωτών να ασφαλιστούν και να διαθέσουν εισοδήματα. 

Σήμερα λοιπόν, που τα προϊόντα σύνταξης, τα παραδοσιακά συμβόλαια ζωής, τα παιδικά προγράμματα και τα υπόλοιπα καλούν τους καταναλωτές να τα αγοράσουν, δείχνουν να προσκρούουν στην σκληρή λιτότητα και κυρίως στην ανασφάλεια για το επόμενο διάστημα. Κανείς δε γνωρίζει πως θα εξελιχθεί η οικονομία της χώρας, τα ημερομίσθια, οι συλλογικές συμβάσεις, οι θέσεις εργασίας  και όλα τα συναφή που θα επέτρεπαν έστω και μερικό ασφαλιστικό προγραμματισμό. 

Μπροστά στην ανασφάλεια οι πολίτες δείχνουν διστακτικοί να  ρισκάρουν να δεσμευτούν να καταβάλλουν ένα ποσό ασφαλίστρων λαμβάνοντας έτσι το ρίσκο της προσωπικής τους αβεβαιότητάς για το μέλλον. Η «μάχη» στην αγορά αυτοκινήτου αναβιώνει.