Θα αλλάξει χέρια ο πλούτος… αντί πινακίου φακής;

Δεν μπορούσαν οι δημοσιογράφοι να πιστέψουν στ΄ αυτιά τους όταν ο ένας εκ των τριών ελεγκτών της τρόικας, ο εκπρόσωπος της Ε.Ε, Σαρβαάς Ντερούζ  δήλωσε ότι απαιτούνται ιδιωτικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ. Οι δημοσιογράφοι πίστεψαν ότι δεν άκουσαν καλά και του ζήτησαν να επαναλάβει. Επανέλαβε ότι απαιτούνται ιδιωτικοποιήσεις 50 δισ., εκ των οποίων τα 15 δισ. θα πρέπει να πραγματοποιηθούν το 2011-2012. Και πάλι νόμισαν ότι δεν κατάλαβαν καλά. 

Στην τρίτη επανάληψη όλοι συνειδητοποίησαν ότι θα πρέπει να πάμε σε ιδιωτικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ. Πόσο εφικτό όμως είναι να γίνουν μέχρι το 2015 τέτοιας έκτασης αποκρατικοποιήσεις; Για πρώτη φορά η έννοια της αποκρατικοποίησης αναφέρθηκε στις 

Προγραμματικές δηλώσεις που ανέγνωσε στη Βουλή ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στις 24 Απριλίου 1990. Στη συνέχεια, οι λέξεις «ιδιωτικοποιήσεις», «αποκρατικοποιήσεις» αναφέρονται σε όλους τους κρατικούς προϋπολογισμούς που κατατέθηκαν στη Βουλή μετά το 1990. Η πρώτη ουσιαστική ιδιωτικοποίηση ήταν η πώληση της Τράπεζας Πειραιώς σε Όμιλο Επενδυτών το 1991, η πώληση της Τράπεζας Αθηνών στην Hanwha First Investment το 1993 και η αποκρατικοποίηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης με την εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο το 1993. Από το 1991 έως και το 2010, μέσε σε μία εικοσαετία, τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις φθάνουν περί τα 20 δισ. ευρώ. 

Πώς θα γίνουν σε τέσσερα χρόνια αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ; Και μάλιστα σε μία περίοδο που δεν είναι και η καλύτερη οικονομικά και χρηματιστηριακά. Πολλοί εκτιμούν ότι εάν υλοποιηθεί το σχέδιο αποκρατικοποιήσεων των 50 δις ευρώ, ο πλούτος της Ελλάδας θα αλλάξει χέρια σε πολύ χαμηλές τιμές… αντί πινακίου φακής. 

Μάλιστα σύμφωνα με τις δηλώσεις του Σαρβαάς Ντερούζ  τα επόμενα δύο χρόνια θα κάνουμε αποκρατικοποιήσεις 15 δισ. ευρώ» και προσθέτει πως «τα πρώτα 5 δισ. θα προέλθουν από την πώληση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και τα υπόλοιπα 10 δισ. ευρώ από εισηγμένες και μη εισηγμένες εταιρείες στο χρηματιστήριο. 

Πέρα από το όποιο χρηματιστηριακό παιχνίδι με τα λεγόμενα «κρατικά χαρτιά», υπάρχει πραγματικά ο κίνδυνος, σε αυτή την περίοδο της κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής και χρηματιστηριακής ταλαιπωρίας, ο πλούτος τα Ελλάδας να πέσει σε… ξένα χέρια και σε  χαμηλότατες χρηματιστηριακές τιμές και αποτιμήσεις ιστορικά χαμηλές. 

Βεβαίως όλα αυτά υπό την Δαμόκλειο σπάθη της χρεοκοπίας. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν τα όσα είπε ανοιχτά, αλλά και off the record ο εκπρόσωπος της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθηγητής κ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης: « Η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ κοντά στην πτώχευση» και πως «όσοι ισχυρίζονται ότι το 2013 με τη λήξη του μνημονίου λήγουν και τα προβλήματα, απατώνται».