Μάταιες κινήσεις απέναντι στις αλλαγές

Το δύσκολο, όπως διαφαίνεται, 2011 υποδέχεται την ασφαλιστική αγορά να αναζητεί προσανατολισμό διεξόδου σε ένα καλύτερο μέλλον. Τα μέχρι σήμερα άλυτα ζητήματα όπως της Ασπίς, τα θέματα που τρέχουν και σχετίζονται με νέους κανόνες που πρέπει να εφαρμόσουν οι εταιρείες όπως η Solvency και νόμος για τη διαφάνεια, η μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, αλλά και άλλα ζητήματα όπως η εκκίνηση της νέας εποπτείας στην ΤτΕ, και η λειτουργία του Εγγυητικού Ζωής, είναι μερικά από αυτά που αναμφισβήτητα προβληματίζουν και σίγουρα λειτουργούν ως τροχοπέδη στη καθημερινότητα των εταιρειών, την ανάπτυξη των πωλήσεων, κ.λπ. 

Όλα αυτά και πολλά άλλα συνιστούν ρευστότητα την οποία βιώνουν οι εταιρείες καθώς και εν πολλοίς με ευθύνη τους δεν κατάφεραν να δώσουν λύσεις, να φύγουν μπροστά, να περάσουν σε ευνοϊκότερες συνθήκες. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα η ασφαλιστική αγορά (οι εταιρείες) βρίσκεται  μπροστά σε μεγάλα ζητήματα που έχει ανοίξει η πολιτεία και αφορούν τα μονοετή συμβόλαια υγείας, τις αποζημιώσεις που καταβάλλουν στους ασφαλισμένους τους, τους όρους των συμβολαίων τους, τις μεθόδους υπολογισμού απόδοσης των επενδυτικών προγραμμάτων και άλλα πολλά θέματα. 

Οι εταιρείες μπορεί να εκπλήσσονται όταν αντιλαμβάνονται ότι η πολιτεία εξετάζει μεγάλο μέρος από τις πρακτικές που εφαρμόζουν προκειμένου να τις αλλάξει ή να έστω να βάλει νέους κανόνες που θα προστατεύουν τους καταναλωτές, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Το παράδοξο όμως είναι ότι αντί να εξετάσουν με έναν πιο ευέλικτο τρόπο τα όσα βλέπουν να έρχονται, αυτές αντιδρούν, αρνούνται την άλλη άποψη και μάλιστα επιχειρούν να την καταρρίψουν. Και αυτό δεν έγινε μόνο μία φορά. 

Ωστόσο και από την άλλη πλευρά της πολιτείας οι αρμόδιοι εμμένουν ότι οι αλλαγές είναι αναγκαίες, διαπιστώνουν ότι κάποια πράγματα πρέπει να αλλάξουν και συνεχίζουν την μεταρρυθμιστική τους προσπάθεια. Κάτω από αυτές τις συνθήκες γίνεται εμφανές ότι υπάρχει χάσμα το οποίο θα πρέπει να γεφυρωθεί. 

Αν μάλιστα σκεφτούν οι εταιρείες ότι επιδιώκουν την είσοδό τους στους τομείς σύνταξης και υγείας κάτω από ώριμες προϋποθέσεις και πρέπει να εργαστούν γι΄ αυτό –που συνιστά πρόοδο- τότε γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι καλούνται να ξεπεράσουν όσα θεωρούν σκοπέλους. Και για να γίνει αυτό καλούνται να αλλάξουν, να φύγουν από τις πρακτικές και του παρελθόντος και τη λογική που έμαθαν να λειτουργούν, δηλαδή εκτός ελέγχου. Οι αλλαγές έρχονται και είναι καλύτερο να τις υποδεχθούν αντί να τις πολεμούν.