3 κίνδυνοι, που δίνει προτεραιότητα το κράτος

της Ελενας Ερμείδου

Αλλαγή προτεραιοτήτων υπήρξε το τελευταίο τετράμηνο, θέματα όπως το δημογραφικό και η κλιματική αλλαγή παραμερίστηκαν.  Η επέλαση της πανδημίας του Covid-19, από τα συμβάντα που κάνουν την εμφάνιση τους μία φορά στα 100 χρόνια έγινε η αιτία να επισκιαστούν τα δύο παραπάνω ζητήματα.

Και τα τρία ζητήματα είναι πολύ σοβαρά, και τα τρία ζητήματα έχουν οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις.

Παραδείγματα για την κλιματική στην Ελλάδα έχουμε και μάλιστα έντονα.  Για αυτά έχει γίνει πολλές αναφορές και θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να τα μνημονεύσω μία ακόμα στις εκατοντάδες φορές, οι ήχοι της φωνής  αν γίνονται πιο δυνατοί από το πρόβλημα και ο θόρυβος διαχέεται, επισκιάζεται το πρόβλημα.

Παραδείγματα από το δημογραφικό έχουμε, στην Ελλάδα το βιώνουμε πολύ άσχημα, 4 εργαζόμενοι για ένα συνταξιούχο περίπου με τις τάσεις να δείχνουν αυξητικές, τείνοντας στο ένας προς έναν.

Παραδείγματα για την πανδημία του Covid-19 έχουμε, είναι πολύ καλά για την Ελλάδα λόγω της πολύ καλής διαχείρισης. O κίνδυνος για την υγεία ελαχιστοποιήθηκε με την παρέμβαση του κράτους.

Και στις τρεις περιπτώσεις το κράτος παρενέβη ανάλογα με την περίπτωση με χρηματοδοτήσεις, αποζημιώσεις, παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας, με περικοπές συντάξεων κύριων και επικουρικών. Λύσεις που μετρίασαν το πρόβλημα, ωστόσο προσωρινές.

Η πανδημία είναι ένα συμβάν που θα περάσει και θα φύγει. Αναπαράγοντας τις τοποθετήσεις  της επιστημονικής κοινότητας, πρόκειται για ένα γεγονός που συμβαίνει μία φορά στα 100 χρόνια.  Τα ακραία γεγονότα που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή συμβαίνουν πολλάκις μέσα σε ένα έτος, εξ αυτών πολλά είναι αυτά που απειλούν ανθρώπινες ζωές, δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες. Το πρόβλημα του δημογραφικού δεν έχει επιλυθεί, τουναντίον επιδεινώνεται. Σε λίγα χρόνια 1 εργαζόμενος θα δουλεύει για έναν συνταξιούχο, ο πληθυσμός της Ελλάδας προβλέπεται να μειωθεί από τα 10,7 εκατομμύρια που είναι σήμερα στα 8,5 μέχρι το 2070, με το ποσοστό γονιμότητας να βρίσκεται στο 1,5 σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Δημογραφικό και κλιματική αλλαγή δεν είναι θέματα που κρύβονται κάτω από το χαλί. Και στις δύο περιπτώσεις απαιτούνται δραστικές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα και ισχυρές συνεργασίες για να ενισχυθεί το αποτέλεσμα.

Οι συνεργασίες μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα με παρεμβάσεις  νομοθετικού περιεχομένου στον πρώτο και δεύτερο και τρίτο πυλώνα έστω και με καθυστέρηση θα μετριάσουν το πρόβλημα ακόμα και αν επιδράσουν αρνητικά σε πρώτη φάση στα δημοσιονομικά.

Η δημιουργία πουλ κινδύνων με το κράτος να συνάπτει συμφωνίες με αντασφαλιστές και να αναλαμβάνει κύριους κινδύνους θα δώσει μόνιμη λύση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που επιφέρει η κλιματική αλλαγή και οι πανδημίες.