Πρωτιά διατηρούν οι Γενικές Ασφάλειες

Πλήρης ανατροπή στην κατανομή ασφαλίστρων μεταξύ των κλάδων Ζωής και Γενικών, έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στην ελληνική ασφαλιστική αγορά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ευρωπαϊκής ασφαλιστικής και αντασφαλιστικής ομοσπονδίας CEA, τα μερίδια στην κατανομή των ασφαλίστρων στους δύο κλάδους ήταν αντίστοιχα, 45,8% και 54,2% το 2008. Πριν από λιγότερο μία δεκαετία, η εικόνα ήταν ακριβώς αντίθετη: Το 1999, το μερίδιο της Ζωής ήταν 55,6% και των Γενικών 44,4%.

Πρόκειται για μια τάση που δε συμβαδίζει με τη γενικότερη εικόνα στην ευρωπαϊκή αγορά, όπου ο κλάδος Ζωής κρατά σταθερά την πρωτοκαθεδρία με μια ελαφρά υποχώριση του ποσοστού που κατείχε. Συγκεκριμένα, το μερίδιο αγοράς του κλάδου το 2008 ήταν 60,6%, έναντι 61,8% το 1999. Σημείωσε πάντως σημαντική πτώση κατά τέσσερις περίπου ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο έτος (2007), όπου το μερίδιο ήταν στο 64,8%.

Η μεταστροφή στην κατανομή των μεριδίων στην περίπτωση της Ελλάδας, έγινε παρά τη σημαντική αύξηση που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας στον κλάδο Ζώης. Τα ασφάλιστρα από 1,4 δισ. ευρώ το 1999, διαμορφώθηκαν στα 2,2 δισ. ευρώ το 2008, ενώ στις Γενικές το ίδιο διάστημα υπερδιπλασιάστηκαν και από 1,1 δισ. ευρώ έφτασαν τα 2,6 δισ. ευρώ με σταθερά ανοδική πορεία καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Αντίστοιχη εικόνα ενίσχυσης – και ακόμα μεγαλύτερη – του κλάδου των γενικών, σημειώθηκε στην αγορά της Κύπρου, καθώς και σε άλλες χώρες όπως μεταξύ άλλων στην Ελβετία, την Ισπανία και την Ολλανδία. Αύξηση αντίθετα μεριδίου στην Ζωή υπήρξε στις πρώην Ανατολικές χώρες, ενώ αξίζει να αναφέρουμε και την Πορτογαλία με την οποία συχνά συγκρινόμαστε και στην οποία το ποσοστό της Ζωής ενισχύθηκε από 56,2% το 1999 σε 71,8% το 2008.

Πολλά μπορούν να αναφερθούν για τη διαχρονική αυτή εξέλιξη στην ελληνική αγορά και ιδιαίτερα για την πορεία του κλάδου Ζωής την ίδια περίοδο (άνοδος και πτώση χρηματιστηρίου, πορεία αγορών στη συνέχεια, ανακατατάξεις, κλπ).

Το σίγουρο πάντως είναι – και αποτελεί κοινή διαπίστωση εδώ και αρκετά χρόνια -, ότι τα περιθώρια ανάπτυξης τόσο του κλάδου όσο και του ασφαλιστικού θεσμού γενικότερα στη χώρα μας είναι μεγάλα.

Πολλά έχουν αναφερθεί επίσης, για το τι πρέπει να γίνει σε σταθερή και μόνιμη βάση (νομοθετικές ρυθμίσεις, φορολογικά κίνητρα, εποπτεία, καλύτερα προγράμματα, υψηλότερο επίπεδο διαμεσολαβούντων, κλπ). Όλα αυτά πάντα θα πρέπει να είναι επίκαιρα και να αποτελούν το ζητούμενο, καθώς η δυσμενής οικονομική συγκυρία δε θα διαρκέσει για πάντα. Άμεσες πρωτοβουλίες από τις εμπλεκόμενες πλευρές μπορούν να δώσουν τη δυνατότητα ταχύτερης διεξόδου από την κρίση και απαρχή μιας νέας δυναμικής πορείας για τον κλάδο.