Κάνουμε μαραθώνιο και όσοι αντέξουν…

Το διάστημα που ακολουθεί είναι κρίσιμο. Όχι μόνο για την οικονομία αλλά κυρίως για την κοινωνία η οποία βρίσκεται μπροστά στο τείχος που οριοθετούν τα αδιέξοδα, κυρίως οικονομικά,  στα οποία –όπως λένε- βρίσκεται η χώρα. 

Αδιέξοδα τα οποία δημιουργήθηκαν μέσα στα χρόνια φθάνοντάς πλέον -και πάλι όπως λένε- στο ζενίθ τους…
Για όλα αυτά τα ασφυκτικά γεγονότα, για όλα αυτά τα μέτρα τα οποία αποφασίστηκαν για να απαλλαγεί η κοινωνία από τα αδιέξοδα, για όλα αυτά που σήμερα καλούνται οι Έλληνες πολίτες να βάλουν πλάτη, είναι εμφανής η διάθεση των σημερινών αρμοδίων να επιμερισθούν την ευθύνη. Να μοιραστούν με τον λαό τα όσα συνέβησαν στο παρελθόν και οδήγησαν στην «ώρα μηδέν». 

Αγνοούν ηθελημένα ότι ο λαός υπόκειται σε όσα αποφασίζουν οι κυβερνήτες; Αγνοούν ηθελημένα ότι σε όσα διατελέσθηκαν τα τελευταία χρόνια οι σημερινοί κυβερνώντες ήταν στη Βουλή; 

Θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι δεν το αγνοούν. Ότι κάνουν όλοι της αυτοκριτική τους και πλέον όλοι μαζί με αυτοκριτική πάμε μπροστά. Έτσι, η  εμφανής διάθεση της κυβέρνησης να διαχειριστεί την κρισιμότητα της κατάστασης για να –όπως λένε- ξεπεραστούν τα εμπόδια δε θα πρέπει να αμφισβητείται. Θα πρέπει όμως για λόγους ενίσχυσης του κυβερνητικού έργου να ασκείται κριτική αυστηρή προκειμένου να υπάρχει εγρήγορση.

Από την άλλη υπάρχει και θέμα της αίσθησης δικαίου. Ο λαός, οι πολίτες, οι επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά δεν φέρουν ευθύνες για την κατάσταση. Περιμένουν όμως και δε θα πρέπει να υπάρχει χαλάρωση να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι. Και κυρίως να μη ξανασυμβεί τίποτε από αυτά που διακρίνουν το παρελθόν. Επιβάλλεται η απαγόρευση της επανάληψης. 

Μέσα στα χρόνια η Ελλάδα προχώρησε κάτω από αυτές τις συνθήκες, μέσα από τις δομές που στήθηκαν από την προχειρότητα, την έλλειψη επαγγελματισμού, από την επιπολαιότητα της εφήμερης λογικής. Η ζωή είναι «εδώ και τώρα» λέει η ελληνική αντίληψη. Η οργάνωση, η πειθαρχία, οι στόχοι, η θεωρία είναι για τους άλλους. Η αλλαγή είναι δύσκολη και ο δρόμος μακρύς. Κάνουμε μαραθώνιο και όσοι αντέξουν…