Η μαύρη τρύπα των ανείσπρακτων οφειλών

Στο ένα πέμπτο της ετήσιας παραγωγής ασφαλίστρων ανέρχονται οι ανείσπρακτες οφειλές και τα ληξιπρόθεσμα χρέη του δικτύου προς τις εταιρείες, ενώ η μαύρη τρύπα όλων των ανείσπρακτων απαιτήσεων ανέρχεται στα 2,4 δισ. ευρώ. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, οι ανείσπρακτες οφειλές αυξήθηκαν στο τέλος του 2009 κατά 10,8% σε σχέση με το 2008 και είναι χαρακτηριστικό ότι αντιπροσωπεύουν το μισό περίπου του τζίρου που κάνουν κάθε χρόνο οι εταιρείες μέσα από τις εισπράξεις ασφαλίστρων. 

Όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία της ΕΑΕΕ για το 2009, μεγάλο μέρος αυτών των απαιτήσεων αποτελεί οφειλές των ασφαλιστών, οι οποίοι αν και εισπράττουν τα ασφάλιστρα από τους ασφαλισμένους, τα αποδίδουν με σημαντική καθυστέρηση που ξεκινά από τους δύο μήνες και φθάνει συχνά ακόμη και τους εννιά μήνες. 

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του 2009, οι οφειλές του δικτύου αυξήθηκαν κατά 28,1% και ανήλθαν στα 990,3 εκατ. ευρώ, ενώ μειωμένες κατά 2,5%, στα 169,3 εκατ. ευρώ εμφανίζονται οι οφειλές που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες. 

Συνολικά οι οφειλές των ασφαλιστών προς τις εταιρείες αντιπροσωπεύουν το 47,2% των συνολικών απαιτήσεων των εταιρειών και στο τέλος του 2009, ξεπέρασαν το 1 δισ. ευρώ.

Η διόγκωση του θέματος το 2009 με αφορμή και την κρίση που επιμήκυνε περαιτέρω το χρόνο απόδοσης των ασφαλίστρων από τους ασφαλιστές, υποχρέωσε την Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης, να προχωρήσει στην έκδοση απόφασης που υποχρεώνει τις εταιρείες να εισπράττουν τα ασφάλιστρα κατευθείαν από τους ασφαλισμένους.

Η σχετική απόφαση έχει δοθεί στη δημοσιότητα προς διαβούλευση με καταληκτική ημερομηνία την 30η Σεπτεμβρίου και έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από το δίκτυο των διαμεσολαβούντων, που θα βρεθεί αντιμέτωπο με ένα τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας. 

Η πρακτική μέχρι σήμερα επέτρεπε τη διακράτηση των ασφαλίστρων κατά 6 μήνες κατά μέσο όρο και την εξόφληση του χρέους προς τις εταιρείες μέσα από τις εισπράξεις του επόμενου εξαμήνου. 

Η τακτική αυτή δε στερεί από τις εταιρείες μόνο ρευστότητα, αλλά και κεφάλαια, στο βαθμό που ο εποπτικός έλεγχος που πραγματοποιεί η ΕΠΕΙΑ, δεν αναγνωρίζει απαιτήσεις που οφείλονται πέραν του 3μήνου, διεκδικώντας τη διαφορά με τη μορφή αυξήσεων κεφαλαίου.

Οι πιέσεις που ασκεί η ΕπΕΙΑ για τη διόρθωση αυτής της στρέβλωσης που επικρατεί στην ασφαλιστική αγορά εντείνονται με την υποχρέωση που επιβάλλει ακόμα και για τις εταιρείες που δεν θα ακολουθήσουν την πρακτική της απευθείας είσπραξης ασφαλίστρων, να αιτιολογήσουν την απόφαση αυτή μέσω της Πολιτικής Πρόσκτησης Εργασιών που θα πρέπει να καταρτίζουν κάθε χρόνο και στη συνέχεια να υποβάλλουν στην ΕπΕΙΑ, εξηγώντας το λόγο για τον οποίο δεν μπορούν να υλοποιήσουν τη βασική αρχή είσπραξης ασφαλίστρων.