Κάποιοι νομίζουν ότι έτσι έρχεται ανάπτυξη

Οι μέρες αγωνίας για την ελληνική οικονομία κράτησαν πράγματι πολύ. Τελικώς η απόφαση ελήφθη, μπήκε κάποια τάξη. Και τώρα; Τα πράγματα γίνονται πραγματικά δύσκολα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. 

Για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο τομέα ελήφθησαν κάποιες αποφάσεις και όλοι εύχονται να μην υπάρξουν νεώτερα… Διότι κάθε νέο θα αφορά δυσμενείς εξελίξεις με περαιτέρω περικοπές και απολύσεις. Συνεπώς τα πράγματα είναι ανοικτά…

Για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα οι συνθήκες δεν είναι καλύτερες. Σαφώς έχουν επηρεαστεί από τα τεκταινόμενα. Δεν μπορεί μέσα σε τέτοιο κλίμα να λειτουργεί ανενόχλητα. Επικρατεί λοιπόν δισταγμός για κινήσεις ανάπτυξης και παράλληλα αρχίζει να λειτουργεί η λογική «φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά» οπότε εδώ και καιρό έχει αρχίσει η λογική των περικοπών και εδώ.

Αναφορικά με την κατανάλωση, ο δημόσιος τομέας δεν παράγει άρα δεν έχει και πελάτες. Ακόμα και στην παραγωγή διαφθοράς που ως γνωστόν υπήρχε τα πράγματα άλλαξαν. Τόσο οι «παραγωγοί» όσο και οι πελάτες της διαφθοράς και της μίζας αρχίζουν να χάνονται εξαιτίας του κυνηγητού που εσχάτως ξεκίνησε (πολεοδομίες, εφορίες κ.λπ.). 

Για τον ιδιωτικό τομέα, η κατάσταση είναι διαφορετική. Μέχρι σήμερα ο καλός πελάτης σε πολλούς κλάδους του ιδιωτικού τομέα, ήταν το δημόσιο. Σήμερα αυτός ο πελάτης σχεδόν χάθηκε αφού η κυβερνητική απόφαση περιόρισε έως ελαχιστοποίησε τις αγορές. Άρα το δημόσιο έγινε κακός πελάτης. 

Το υπόλοιπο κομμάτι της κατανάλωσης στον ιδιωτικό τομέα το συντηρούσε ο καταναλωτής και οι άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ωστόσο σήμερα ο καταναλωτής από το Δημόσιο τομέα έχει φορτωθεί τις περικοπές στον μισθό του ενώ ο προερχόμενος από τον ιδιωτικό τομέα είτε φοβάται να ξοδέψει, είτε δεν έχει. 

Άρα χάνονται και οι πελάτες που προέρχονταν από τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι, φθάσαμε και πάλι στην αρχή. Δεν παράγουμε, δεν πληρωνόμαστε, δεν αγοράζουμε. Παίρνουμε μέτρα για το δημόσιο τομέα, τα αυθαίρετα, τη φορολογία, τους ημιυπαίθριους και δεκάδες άλλα που αποτελούν φορτίο δυσβάσταχτο για τους καταναλωτές. Και το χειρότερο είναι ότι κάποιοι νομίζουν ότι έτσι έρχεται η ανάπτυξη…