Οι Ευρωπαίοι ασφαλιστές ζητούν ισότιμους όρους ανταγωνισμού στο πλαίσιο του ICS

Δύο ομάδες στήριξης, που εκπροσωπούν ασφαλιστές και αντασφαλιστές στην ΕΕ έχουν συντάξει μια κοινή επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην οποία εκφράζουν τις απόψεις τους σχετικά με την ανάπτυξη του Insurance Capital Standard – Προτύπου Ασφαλιστικού Κεφαλαίου (ICS).

Δεδομένου ότι η έκδοση 2.0 του ICS προγραμματίζεται να εγκριθεί τον Νοέμβριο του 2019, η Insurance Europe και το Πανευρωπαϊκό Ασφαλιστικό Φόρουμ (PEIF) έγραψαν επιστολή προς τον αντιπρόεδρο της Επιτροπής Valdis Dombrovskis προκειμένου να τονίσουν την ανάγκη για ένα παγκόσμιο ισότιμο πεδίο δράσης για όλες τις διεθνώς ενεργές ασφαλιστικές ομάδες και όλες τις συμμετέχουσες δικαιοδοσίες κατά την περίοδο παρακολούθησης του ICS 2.0. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές πρέπει να τηρούν τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν στο πλαίσιο της Συμφωνίας της Κουάλα Λουμπούρ.

Μέσω της επιστολής ζητείται να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με βασικές πτυχές του ICS πριν από την υιοθέτηση του ICS 2.0, ώστε να διασφαλιστεί ότι η σύγκλιση και η συμφωνία εντός της εποπτικής κοινότητας είναι εφικτή. Η επικείμενη πενταετής περίοδος παρακολούθησης θα πρέπει να εντοπίσει ενδεχόμενες ατέλειες στο ICS και να τις διορθώσει όπως και όπου χρειάζεται.

Επιπλέον, η Ευρώπη συμμετέχει στη «Solvency II 2020», η οποία εξετάζει μια σειρά βελτιώσεων, ιδίως όσον αφορά στην αντιμετώπιση των αδυναμιών έναντι των μακροπρόθεσμων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Οι εργασίες που πραγματοποιήθηκαν σχετικά με την επανεξέταση σχετικά στο πλαίσιο της «Solvency II 2020», θα πρέπει να ενημερώνουν τις ευρωπαϊκές εθνικές εποπτικές αρχές και την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων για το σχέδιο ICS.

Όσοι Ευρωπαίοι συμμετέχουν στο σχέδιο ICS θα πρέπει επίσης να διασφαλίζουν ότι αυτό δεν:

• Δημιουργεί ανταγωνιστικά μειονεκτήματα για την Ευρώπη σε σχέση με άλλες δικαιοδοσίες.

• Θέτει σε κίνδυνο τη διαθεσιμότητα και δεν αυξάνει το κόστος των προϊόντων που εκτιμούν ιδιαίτερα οι καταναλωτές.

• Απειλεί την ικανότητα των ασφαλιστών να συνεχίσουν να επενδύουν σε μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη.

• Δημιουργεί μακροπροληπτικούς και χρηματοοικονομικούς κινδύνους σταθερότητας, συμπεριλαμβανομένης της προκυκλικής επενδυτικής συμπεριφοράς.