Νεο μπέρδεμα με τις αποζημιώσεις της Ασπίς

Νέο μπέρδεμα προέκυψε τις τελευταίες ημέρες στην υπόθεση της Ασπίς Πρόνοια σχετικά με την καθυστέρηση καταβολής των οφειλομένων στους πρώην εργαζόμενους των εταιριών Ασπίς Α.Ε.Α.Ζ. και Ασπίς Α.Ε.Γ.Α.

Άμεσα, τουλάχιστον, εμπλεκόμενοι – πέρα βέβαια από τους ίδιους τους εργαζόμενους που περιμένουν οχτώ περίπου μήνες για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους -, είναι οι δύο επόπτες, η Επ.Ε.Ι.Α., καθώς και οι συλλογικοί φορείς των εργαζομένων.

Ως γνωστόν, οι επόπτες κ.κ. Κ. Βλαχογιάννης και Ι. Παντελίδης, έστειλαν από κοινού επιστολή προς την Ομοσπονδία Ασφαλιστικών Συλλόγων Ελλάδος (Ο.Α.Σ.Ε.), το Σύνδεσμο Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Εταιρειών (Σ.Υ.Α.Ε.) και τη Συντονιστική Επιτροπή Ασπίς. 

Σε αυτήν επιρρίπτουν την ευθύνη της καθυστέρησης στην Επ.Ε.Ι.Α. η οποία δεν έχει απαντήσει ακόμα σε σχετική επιστολή που της απέστειλαν από 19/04/2010 ζητώντας την αποδέσμευση συγκεκριμένων ποσών για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των εργαζομένων.

Η Επ.Ε.Ι.Α. από την πλευρά της δεν έχει μέχρι τώρα τουλάχιστον τοποθετηθεί επίσημα για το θέμα, ενώ η Ο.Α.Σ.Ε. έχει ήδη ζητήσει συνάντηση με την εποπτική αρχή προκειμένου να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδία, από τον Μάρτιο ήταν ξεκάθαρο το προνόμιο των εργαζομένων στην εκκαθάριση, καθώς και ότι χρήματα υπάρχουν για να τους αποδοθούν.

Από την άποψη αυτή και το γεγονός ότι υπάρχει συμφωνία, η καθυστέρηση αυτή δεν μπορεί να είναι αποδεκτή, τονίζει ο πρόεδρος της Ο.Α.Σ.Ε. κ. Χρήστος Παπαδόγιαννης, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι έχουν περάσει σχεδόν οχτώ μήνες από το κλείσιμο της εταιρίας και οι ανάγκες των ανθρώπων αυτών είναι πολύ μεγάλες.

Ο κ. Παπαδόγιαννης εκφράζει τη διαφωνία του για το προτεινόμενο από τους επόπτες πλαφόν αποζημίωσης των 10.000 ευρώ στην περίπτωση των εργαζομένων της Ασπίς Α.Ε.Γ.Α., θεωρώντας ότι οι καταβολές θα πρέπει να είναι πλήρεις για όλους.

Οι επόπτες παραδέχονται από την πλευρά τους, ότι μια αρχική καθυστέρηση οφείλεται στους ίδιους, καθώς προσπάθησαν να επιλύσουν τις διαφωνίες με το Επικουρικό Κεφάλαιο, σχετικά με το ποσοστό συμμετοχής του τελευταίου, κάτι που όμως μπορεί να επιλυθεί και αργότερα όπως αναφέρουν.

Η αναζήτηση και η επίρριψη ευθυνών σίγουρα έχει τη δική της – όποια – σημασία. Η ουσία όμως είναι, ότι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι εργαζόμενοι, τόσους μήνες μετά το κλείσιμο των δύο εταιρειών, ακόμα περιμένουν για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους. 

Ας ελπίσουμε ότι όλη αυτή η συζήτηση θα λάβει τέλος το συντομότερο, ότι δε θα προκύψουν νέα εμπόδια από γραφειοκρατικά «γρανάζια» και να καταβληθούν τα ποσά το ταχύτερο δυνατό στους εργαζόμενους.