Οι επιπτώσεις των μέτρων στην παραγωγή ασφαλίστρων

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που βιώνει η ελληνική οικονομία, είναι αναμενόμενο ότι θα επηρεάσει και την καταναλωτική συμπεριφορά όλων μας βάζοντας στο «κόκκινο» τη λειτουργία της αγοράς.

Τα μηνύματα ήταν εδώ και καιρό ανησυχητικά. Η επικαιρότητα δε, μονοπωλείται σήμερα γύρω από τα αναγκαία πρόσθετα μέτρα, το περιεχόμενο των οποίων «κλειδώνει» άμεσα στα πλαίσια του νέου Προγράμματος  Σταθερότητας, προκειμένου να δρομολογηθεί η έναρξη εκταμίευσης του “πακέτου στήριξης” στο α΄ δεκαήμερο του Μαΐου.

Είναι η πρώτη φορά που τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά, καλούμαστε να βιώσουμε μια τέτοια κατάσταση στη χώρα. Μέχρι σήμερα στην πράξη δεν ήταν ορατές παρά κάποιες πτυχές της νέας πραγματικότητας όπως οι αυξήσεις στο ΦΠΑ και στα καύσιμα.

Είναι αναμενόμενο και αυτονόητο, ότι ο αντίκτυπος των μέτρων θα επηρεάσει το σύνολο της οικονομίας και επομένως και τον ασφαλιστικό κλάδο.

Το τι μας περίμενε όμως ήταν πλήρως κατανοητό, ακόμα και πριν ληφθεί η απόφαση να καταφύγουμε στο πακέτο δανεισμού από Ευρωπαϊκή Ένωση και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Συγκεκριμένα, αμέσως μετά τα πρώτα «σκληρά» μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση στα πλαίσια της εξυγίανσης. Τότε, θέσαμε στο κοινό / επισκέπτες του insuranceworld.gr το ερώτημα: «Τι αντίκτυπο θα έχουν τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής στην ασφαλιστική αγορά;».

Πάνω από 6 στους 10 (62,75%), απάντησαν ότι «θα μειωθεί η παραγωγή ασφαλίστρων». Σε όλο αυτό το ζοφερό σκηνικό, είναι σημαντικό ότι υπάρχει όμως και ένα 25,49%, που απάντησε αντίθετα, ότι «θα ενισχυθεί η παραγωγή ασφαλίστρων», ενώ το υπόλοιπο 11,76% επέλεξε ότι «η παραγωγή ασφαλίστρων θα παραμείνει αμετάβλητη».

Θα μπορούσαμε να αναμένουμε χειρότερη κατανομή των απαντήσεων αν θέταμε σήμερα το ίδιο ερώτημα. Ωστόσο, επειδή η θετική σκέψη και στάση απέναντι στα πράγματα είναι εκτός από ανάγκη και τρόπος ζωής στον ασφαλιστικό κλάδο, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι έστω και ένα περιορισμένο ποσοστό, δεν πτοείται και δε χάνει την αισιοδοξία και το χαμόγελο.

Είναι κοινά αποδεκτό, ότι θα πρέπει να αναμένονται εξελίξεις και ανακατατάξεις στον ασφαλιστικό κλάδο και η μείωση της παραγωγής ασφαλίστρων που εκτιμούν οι περισσότεροι δημιουργεί αρνητική αλυσίδα συνεπειών σε όλα τα επίπεδα της αγοράς.

Ωστόσο, τα ασφαλιστικά προγράμματα δεν αποτελούν ένα είδος ελαστικής δαπάνης που είναι σήμερα περιττή πολυτέλεια και επομένως καλό είναι να εστιάζουμε πλέον μόνον στο υποχρεωτικό αυτοκίνητο. 

Αντίθετα, δε θα πρέπει να ξεχνάμε τον κοινωνικό ρόλο της ασφάλισης και ότι τα ασφαλιστικά προγράμματα έρχονται να καλύψουν τις οικονομικές συνέπειες ενός συμβάντος. 

Ακόμα περισσότερο ίσως σήμερα, που η κοινωνική ασφάλιση βρίσκεται σε πλήρες αδιέξοδο. Επομένως, τα προγράμματα αυτά, γίνονται ακόμα πιο απαραίτητα στις μέρες μας και οι ασφαλιστικές καλύψεις με μικρότερο ίσως κόστος και βελτίωση στο πελατοκεντρικότερο των προγραμμάτων, θα πρέπει να παραμείνουν.