Στοπ στις διενέξεις Διοικήσεων – Δικτύων Πωλήσεων

Η ασφαλιστική αγορά αναδομείται, βγαίνει έξω και ζητά νέα μερίδια, ζητά να ανοίξει η πίτα, να έχει ρόλο στην κοινωνία και την οικονομία, έχει βρει τρόπους να το πετύχει ακούμε από παντού.

Kάποιοι δεν πείθονται και τόσο, ψάχνουν να βρουν τρόπους να βελτιωθούν.

Η διαμεσολάβηση είναι ισχυρό εργαλείο για την ανάπτυξη των ασφαλιστικών. Νέα εργαλεία, νέοι τρόποι προσέγγισης πελατών, νέοι κώδικες δεοντολογίας, πωλήσεων. Φτάνουν για να χτίσουν και να διατηρήσουν σταθερές μέσα στο χρόνο σχέσεις; Κάποιοι ζητάνε περισσότερο.

Προτείνουν να ανοίξουν σιγά – σιγά  τα χαρτιά τους οι ασφαλιστικές και να πουν με λεπτομέρειες  ή καλύτερα να αναλύσουν την συνολική επιβάρυνση του κόστους πρόσκτησης και διατήρησης των ασφαλιστήριων συμβολαίων.

Πώς επιμερίζεται αυτή η επιβάρυνση; Τι πάει στα δίκτυα σε προμήθειες και αμοιβές, σε εκπαίδευση, σε ταξίδια, σε ταξίδια πωλήσεων σε συνέδρια πωλήσεων, σε διαγωνισμούς;

Μήπως από αυτά τα ποσά βγαίνει και η διαφήμιση για τα προϊόντα και τα προγράμματα;. Δεν είναι και αυτό θέμα πρόσκτησης και διατήρησης.

Θα προστατεύονταν καλύτερα τα δικαιώματα των καταναλωτών αν γνώριζαν  τις επιβαρύνσεις που βάζουν οι ασφαλιστικές στα ασφάλιστρα κινδύνου για να διαμορφώσουν τα καθαρά ασφάλιστρα;

Και αν δεν γίνεται αυτό τότε μήπως θα μπορούσε να γίνεται ανά κίνδυνο δηλαδή για τα συμβόλαια ζωής, για την ασφάλιση κατοικίας, για τα νοσοκομειακά;

Κάποιοι, ωστόσο ακούστηκε πρόσφατα να διατυπώνουν, “τι και αν υπάρξει νομοθεσία για τα δικαιώματα και τις προμήθειες των διαμεσολαβητών, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αλλαγή”,

Απαισιόδοξο ή τα πράγματα για κάποιους παραμένουν δυσεπίλυτα;

Οψόμεθα.